Tom, Rozdzial

 1 II,34 |          że się spóźnię.~- Jutro z Tatary ruszam!~- To się dobrze
 2 II,35 |          Ten pan Babinicz, co tu z Tatary przyjechał, to jest Litwin.
 3 II,37 |           nadziei, że na współkę z Tatary najwięcej zażyją krwi i
 4 II,38 |           nadziei, że na współkę z Tatary najwięcej zażyją krwi i
 5 II,39 |     sapieżyński w Białej. Kmicic z Tatary, odkomenderowany do pobliskiego
 6 II,39 |  Spuśćcieże mnie ze smyczy z moimi Tatary, a ja wam wieści przywiozę.~
 7 II,39 |          Babinicz skoczy naprzód z Tatary i języka jak najśpieszniej
 8 II,40 |          owe okolice łączyła się z Tatary, po trochu z nienawiści
 9 II,41 |          waść mnie tak dojeżdżał z Tatary?...~- Ja...~- A żeś to nie
10 II,42 |           to nazajutrz podjechał z Tatary pod obóz, leżący między
11 II,42 |     ruszysz z nami czy pójdziesz z Tatary do Taurogów? - spytał hetman.~
12 III,6 |     beresteckiej, gdy na współkę z Tatary przebiegał na kształt płomienia
13 III,7 |            że go będziesz ze swymi Tatary choćby do Bałtyku ścigał...~
14 III,7 | Sapieżyńscy powiadali. Ja osobno z Tatary Bogusława podchodziłem,
15 III,20|          Babinicz wysforował się z Tatary przed księcia i wszystkich
16 III,22|           się raz do nich ze swymi Tatary dostanie. A bronić ich nie
17 III,27|        uderzy na czoło wojsk, on z Tatary mógł ogarnąć tabor, w którym