Tom, Rozdzial

 1  I,13 |  dziewczyna.~- Na Boga! Gdyby tu Tatar stanął koło ciebie, mniej
 2  I,20 |    sercem i tak niespokojnie jak Tatar, który wjeżdżając pierwszy
 3 II,17 |       kwarcianymi przybył pewien Tatar, z polskich Tatarów mahometan.
 4 II,26 |      wziąłem.~- Bogdaj cię!... I Tatar inaczej w zaloty nie chodzi!~-
 5 II,33 |      krymskich, które handlujący Tatar przyniósł właśnie do wyboru.
 6 II,33 |          jakoby w dymie uwędzony Tatar, dwie piszczałki w gębie
 7 II,33 |    ciężki rajtar obejrzy, już go Tatar na arkan weźmie.~- Grzech
 8 II,34 |         będzie wybijał.~Zaledwie Tatar się oddalił i senatorowie
 9 II,34 |          stał z czambułem.~Stary Tatar przyłożył na jego widok
10 II,34 |        Ałła! - krzyknął zdumiony Tatar.~- Ejże, nie rozdrażniaj
11 II,39 |         Wtem zbliżył się starszy Tatar, jakoby wachmistrz ordyński,
12 II,42 |         mieli - odrzekł poważnie Tatar.~- A jazda Bogusławowa stoi
13 III,11|    Tatara - i sam precz z konia!~Tatar skoczył z kulbaki, jakby
14 III,26|  stronach. Zdawało się, iż każdy Tatar umiał się dwoić i troić,
15 III,27| zakrzyknął nadbiegając z daleka.~Tatar na dźwięk znanego głosu
16 III,27|    ujrzano, że jadący w przodzie Tatar prowadzi jeńca; poznali
17 III,30|      ciągłych bitwach, ale każdy Tatar tyle miał zaszytych w kulbace,