Tom, Rozdzial
1 I,2 | pistolety nie wygrasz.~- O dukat strzał!~- O dukat! A gdzie i do
2 I,2 | Trzy! - wykrzyknął Kmicic.~Strzał huknął, izba napełniła się
3 I,2 | dwa! trzy!..~Znów huknął strzał, tym razem drzazgi posypały
4 I,10 | chwili rozległ się jeden strzał działowy, zamieszanie łatwo
5 I,18 | mają od nas spodziewać!~Strzał huknął, ale siekańce nie
6 I,18 | krzyżował się z szablą, czasem strzał pistoletowy buchnął. Tu
7 I,25 | dalej Kmicic - a usłyszycie strzał w komnacie, tedy mi gruchnąć
8 I,26 | wypuszczonej z cięciwy. Huknął strzał. Soroka rzucił się przez
9 II,13 | kolbę muszkietu do twarzy, strzał huknął, a kula nie dobiegłszy
10 II,14 | te ziemię, a niech jeden strzał pod Częstochową padnie...
11 II,17 | takiej wprawy, że każdy ich strzał powalał nieprzyjaciół. Szwedzi
12 II,33 | czarne łuki i sahajdaki pełne strzał kołysały im się na plecach,
13 II,42 | wypuścili za nimi chmurę strzał. Spadł tylko jeden człek
14 III,9 | byli nie więcej już jak na strzał armatni, doszedł ich gwar
15 III,27| był winien, bo gdyby nie strzał książęcy... no! strach myśleć!...
16 III,27| tak iż gdyby nie chmura strzał lecących ku rajtarii, rzekłbyś,
17 III,30| przelatywały z szybkością strzał tatarskich.~Więc Oleńka
|