Tom, Rozdzial
1 I,3 | Lubicza! Tam czekać, chybabym przysłał po sukurs.~- Jak to? - zaoponował
2 I,10 | zbliżającego się nieprzyjaciela nie przysłał ani jednej chorągwi kwarcianej.~-
3 I,12 | dowiedziawszy się o gościach przysłał mnie pytać, co za jedni,
4 I,16 | książęca mość na jego ręce przysłał i do woli mu zostawił. A
5 I,19 | Podlasiu, jak najwięcej przysłał.~- Z Pontusem... nigdy! -
6 I,19 | mi ze dwa tysiące jazdy przysłał pod rękę, to co innego...
7 I,23 | Mów, że gdyby graf Magnus przysłał mi armat niecoś i jazdy,
8 I,26 | ufności.~- Książę wojewoda przysłał człowieka godnego ufności -
9 II,16 | kilka godzin później sam on przysłał posłańca z zapytaniem, co
10 II,17 | Więc tedy Miller... tfu!... przysłał mnie, mój dobry panie, do
11 II,22 | niezmiernie młodego junaka, przysłał po niego pana Ługowskiego
12 II,26 | tegoż pana Wołodyjowskiego przysłał, a przez to pod inkwizycję
13 II,26 | ów list?~- I przez zemstę przysłał ten list. Z rany się w lesie
14 II,32 | więcej tylko całą chorągiew przysłał wojewoda do dyspozycji królewskiej,
15 II,33 | rozporządzenia królewskiego ich chan przysłał, tak prawie jakoby w darze,
16 II,34 | król cię na przewodnika przysłał - rzekł do Kmicica w łamanym
17 II,37 | Dobrze, że cię król tu przysłał. Będziesz mi Bogusława podchodził
18 II,37 | buławę ukochanemu wodzowi przysłał. Radość tedy jak płomień
19 II,38 | Dobrze, że cię król tu przysłał. Będziesz mi Bogusława podchodził
20 II,38 | buławę ukochanemu wodzowi przysłał. Radość tedy jak płomień
21 II,40 | tego napiszę księciu, aby przysłał glejt bezimienny.~To rzekłszy
22 III,5 | Tymczasem znowuż Czarnieckiemu przysłał król dwie chorągwie jazdy;
23 III,5 | Czarniecki umyślnie nas przysłał, abyśmy się waszej dostojności
24 III,6 | marszałek swoich z odpowiedzią przysłał.~- Panie kasztelanie - rzekł
25 III,6 | chłopaka i rzekł:~- Kto cię przysłał?~- Co mnie kto miał przysyłać!
26 III,8 | czekając na powrót Zagłoby przysłał sam przez pacholika pismo,
27 III,8 | kawalerów pan Czarniecki mi przysłał. Ale z dawna to wiem, że
28 III,8 | najlepszą gębę w poselstwie przysłał. W mig waść każde pchnięcie
29 III,10| Czarniecki - pan Sapieha przysłał mi ten list.~Po czym mruknął
30 III,10| jeno dla asysty królowi przysłał, a teraz sam jej będzie
31 III,14| stuletni, który król Kmicicowi przysłał, a oni popijali go ochotnie,
32 III,20| stanąć przed oczyma Oleńki, przysłał jej zaraz kartkę z następującą
33 III,23| że byle mu Loewenhaupt przysłał tysiąc dobrych koni, on
|