Tom, Rozdzial

 1  I,6  |         zajętych powstawał taki przestrach i bezład, łatwo się domyślić,
 2 II,1  |   głosem, w którym widoczny był przestrach i zdziwienie.~- Nie bój
 3 II,1  |   twarzą, ogarniał go zabobonny przestrach. I sam nie wiedział, co
 4 II,1  |           aż w końcu ogarnął go przestrach i zdumienie.~- Zali ja to
 5 II,2  |       malowały się równocześnie przestrach i zdumienie.~- Ha! tacy
 6 II,6  |   niektórych twarzach znać było przestrach; nie stawano w należytym
 7 II,16 |    jaskiń jego duszy nowy smok, przestrach, wypełznął na oblicze.~A
 8 II,17 |      wypadki szerzące zabobonny przestrach między oblegającymi. To
 9 II,17 |    szepcząc i śpiewając psalmy; przestrach jednak tak się już rozszerzył,
10 II,19 |     szerzył się z dnia na dzień przestrach i wiara, że zdobycie tego
11 II,19 |       niej należeli. Prócz tego przestrach mógł się rozszerzyć pomiędzy
12 II,19 | trwożliwych serc, wy, w których przestrach wiarę potłumił, nie zasłużyliście
13 II,29 |  Radziwiłł, kalwin, zląkł się i przestrach już nie wyszedł więcej z
14 III,15|      mruczeniem oznajmiały swój przestrach.~- Simiae czy diabły? -
15 III,18|    słowa Sakowicza, natychmiast przestrach jej zmienił się w rozpacz
16 III,21|     nazwisko, ale sądził, że to przestrach i nienawiść wyrwały dostojnej
17 III,22|        odpowiedział oficer - bo przestrach przesadza wszelkie niebezpieczeństwa,