Tom, Rozdzial

 1  I,4  |       wiesz!~Chłop, jak stał w progu, tak rzucił się na kolana.~-
 2  I,8  |       słońca majowego zażyć. W progu natknął się na jednego z
 3  I,20 |    kłaniali się sobie wzajem w progu; wreszcie pan Andrzej wziął
 4  I,25 |       wszedł i zatrzymał się w progu. Książę siedział przed lustrem
 5  I,25 |        wieku.~Kmicic, stojąc w progu, przypatrywał się tedy z
 6  I,25 |      Harasimowicz ukazał się w progu.~- Jest list do waści -
 7  I,25 |  pijany, nikogo nie widząc. Na progu izby chwycił się obu rękami
 8  I,26 |        rękoma głowę Kmicica na progu kuźni i zerwał się na równe
 9 II,1  | przykład innym, sam zasiadł na progu chaty z muszkietem w ręku,
10 II,1  |   otwarły, Kmicic ukazał się w progu i zawołał:~- Soroka! Bywaj!~
11 II,4  |  ujrzawszy Kmicica stojącego w progu, kiwnął rękawicą i zawołał:~-
12 II,32 |      pazia, który ukazał się w progu.~Paź zniknął, a po chwili
13 III,12|     Hassling? - spytał zaraz w progu.~- Chory, i trzy po trzy
14 III,12|        i stanął, jako wryty, w progu.~- Niech Żydom za parobka
15 III,13|     Hassling? - spytał zaraz w progu.~- Chory, i trzy po trzy
16 III,13|        i stanął, jako wryty, w progu.~- Niech Żydom za parobka
17 III,23|      czas! - krzyknęła zaraz w progu. - Musimy uciekać! Kiedy? -