Tom, Rozdzial

 1  I,10 |      więc za rzekę i stanęli w obliczu nieprzyjaciela, który zbliżał
 2  I,16 |       zaś miał również burzę w obliczu. Przed jego żelazną wolą
 3  I,25 | pewność siebie, malujące się w obliczu, nie pozwalały zapominać,
 4 II,6  |        znali, mówili też, że w obliczu pana wojewody Minerwa nad
 5 II,10 |   twarzy i spokoju rozlanego w obliczu. Była blada może chora,
 6 II,18 |    znużenie widne były na jego obliczu, ale wzrok miał hardy, twarz
 7 II,21 |       było jak w księdze w tym obliczu wyczytać. A jednak biła
 8 II,25 |        dodawały piękności jego obliczu, lecz szpeciły je cokolwiek
 9 II,32 |  Ojcowska dobroć osiadła mu na obliczu i rzekł patrząc z zadowoleniem
10 II,35 |    wielkiego Jeremiego nosić w obliczu powinien.~Postać młodego
11 II,40 |  jeszcze więcej. Dawniej w tym obliczu malowała się jeno odwaga
12 III,6 |        zdumienie odbiło się na obliczu kasztelana.~- Bywajcie za
13 III,10|       czasu gniew błyskał mu w obliczu.~- Zalterował się pan kasztelan -
14 III,17| milczał przez chwilę, tylko na obliczu pojawiły mu się pod farbą
15 III,18|      przeleciały błyskawicą po obliczu Bogusława.~- Carolus - rzekł -
16 III,21|    miał na ustach, dzielność w obliczu, jeno sumienia nie miał
17 III,32|        ust wobec wszystkich, w obliczu ołtarza i tłumów.~- Oleńka! -