Tom, Rozdzial

 1  I,6  |       posłaniec z listem, jakiś obcy człowiek, nikomu nie znany.
 2  I,7  |        do siebie.~- Jeśli to są obcy Kozacy, to ten warchoł przebrał
 3  I,8  |        dla waćpanny niezupełnie obcy, bo już nie pomyślisz, że
 4  I,10 |   usilność nasza w tym, aby nas obcy chwalili... O Oxenstiernę
 5  I,15 |         książę zreflektuje. My, obcy ludzie, żadnym sposobem
 6  I,17 |         mi uczynił, której by i obcy nie uczynił... Żeby to nie
 7  I,20 |     otworzyły się cicho i jakiś obcy głos spytał:~- A dokąd to,
 8  I,24 |       jakoby inny człowiek, tak obcy wszystkim, jak i wszyscy
 9  I,24 | wszystkim, jak i wszyscy mu tam obcy. Trzeba mu tam będzie zacząć
10 II,11 |        jakkolwiek i strój nosił obcy, i zgoła na cudzoziemca
11 II,11 |        się do Lisoli:~- Jest tu obcy szlachcic, ale po niemiecku
12 II,17 |         ksiądz Kordecki nie był obcy tej sprawie, gdyż poprzedniego
13 II,27 |    którym niedawno jeszcze mógł obcy najezdnik powiedzieć, że
14 II,41 |         przy Polakach pohańbić. Obcy żołnierz nie zna waszej
15 III,16|        śmierci, coż zaś dopiero obcy, dróg nie znający. Tam obronią
16 III,20|         strachem."~Ludzie sobie obcy, gdy usłyszeli tę wieść,
17 III,30|    ziemi rzekł:~- Wasza miłość! obcy ludzie jacyś ku nam od Troupiów