Tom, Rozdzial

 1  I,10 | Stropiła się tym też szlachta niemało i różne przesadzone wieści
 2  I,12 |   Fryderyk Wilhelm zebrał już niemało grosza i ma dwadzieścia
 3  I,12 |       dłonie. - Przyschło już niemało krwi szwedzkiej na moich
 4  I,12 |     na moich rękach i jeszcze niemało przyschnie... Niewielu już
 5  I,12 |        nie będzie z tego nic. Niemało o to starań czyniła pierwsza
 6  I,13 |     się nad nimi nasi chłopcy niemało, bo trzeba waszmościom wiedzieć,
 7  I,22 |       w tej pannie także dumy niemało, a może nawet i nieco zawziętości;
 8 II,4  |    nie potrzeba rąk i szabel? Niemało to tam zacnych służy, którzy
 9 II,12 |   widziałem i namartwiłem się niemało... Wszędy umocnił się nieprzyjaciel,
10 II,21 |    znowu król. - Po prawdzie, niemało tu było zdrajców albo takich,
11 II,26 | podchodach pod nieprzyjaciela niemało się złupiło, i nie tylko
12 II,26 |       trzecich załagodzisz... Niemało i aktów się zawieruszy,
13 II,27 |   królową, choć z dala będąc, niemało się nad jej zawiązaniem
14 II,27 |       otworzony, mniemali, że niemało im przewalczyć, przecierpieć
15 II,40 |        Wzięliśmy też i jeńców niemało, między którymi są znaczni
16 III,11|      wyżywić. Troskał się też niemało w przewidywaniu trudności
17 III,26|     pan Kmicic, mając w sercu niemało dzikości, dał jej folgę