Tom, Rozdzial

 1  I,10 |   przecie nie czyniono, gdyby niebezpieczeństwo nie było bliskie.~I tak
 2  I,23 |       obydwóch. Wyjazd usuwał niebezpieczeństwo.~- Jedźże, diable wcielony,
 3 II,7  |    łatwości widział Radziwiłł niebezpieczeństwo dla siebie, bo przeczuwał,
 4 II,12 |    mimo woli zadrżeli, jakoby niebezpieczeństwo było już bliskie, a pan
 5 II,15 |    strony mogło nadejść jakie niebezpieczeństwo.~- Teraz jak najciszej! -
 6 II,15 |      ptaka, zwiastowała nagłe niebezpieczeństwo. ~Jednakże myśl szybka jak
 7 II,18 |       straszne sam naraża się niebezpieczeństwo. Szedł tak, jak idzie żak
 8 II,19 |      którym żadne nie groziło niebezpieczeństwo. Kilkunastu stratowali pędzący
 9 II,20 |   zgnieść w zarodzie straszne niebezpieczeństwo. Karol Gustaw głaskał jeszcze
10 II,24 |      Zdawało się, że wszelkie niebezpieczeństwo minęło; jednakże górale
11 II,36 |      jej duszę zajęło grożące niebezpieczeństwo. Rozmowa z synem, który
12 II,41 |  ochoty. Lubię, gdy mi jakowe niebezpieczeństwo grozi, bo mi się życie mniej
13 III,17|    ściąga na swą głowę groźne niebezpieczeństwo.~Stosunki z Bogusławem były
14 III,21|       ale powiększało jeszcze niebezpieczeństwo, lud bowiem prosty tak strasznie
15 III,22| Ketlinga zależało, by to nowe niebezpieczeństwo nie zawisło nad jej głową,
16 III,22| krócicę i mówię: broń się, bo niebezpieczeństwo bliskie, w razie potrzeby -
17 III,27|    widząc coraz straszniejsze niebezpieczeństwo wysyła pana Biesa po owe