Tom, Rozdzial

 1  I,7  |         żeni. Jako opiekunowie, możem na to pozwolić, a tak i
 2  I,10 |        w zwycięstwo?... Ile dni możem się bronić?...~Chceszli
 3  I,12 |        orać. Weźże i to, bo nie możem dać więcej, a powiedz panu
 4  I,17 | Głupstwo, panie Rochu! My jedni możem cię ratować - mówił Oskierko. -
 5  I,20 |      cap nie mogę.~- My też nie możem czekać, bo miecz wisi nad
 6  I,22 |          a już też za wiele nie możem waszej książęcej mości życzyć.
 7  I,25 |   świecie. My, panie kawalerze, możem wprawdzie śpiewać: Te Deum
 8 II,4  |         jeno grochem z kiełbasą możem częstować.~- Mam ja w puzdrach
 9 II,10 |     więcej na świecie, zali nie możem mieć wojska więcej? Zali
10 II,16 |    przecie wieki bronić się nie możem.~Pan Kuklinowski stanął
11 II,19 |      już nie mamy, posiłków nie możem się spodziewać.~- A klasztor
12 II,26 |       mękę!~- Jednego tylko nie możem ci zapomnieć, żeś wbrew
13 III,4 |        damy się rozerwać.~- Ale możem trafić i na regularne wojska.
14 III,5 |    musiał teraz myśleć.~- Sanem możem się wracać do Sandomierza,
15 III,7 |       wytrzeszczając oczy - nie możem to Szwedów bić?~- Głupiś,
16 III,15|        dodać, a tego czynić nie możem... Słyszysz, wasza królewska
17 III,15|  ubezpieczyć? Tu go trzymać nie możem, bo tu, u licha, wojna domowa