Tom, Rozdzial

 1  I,12 |           z nim się żaden człowiek mierzyć nie może, więc chciałem
 2  I,21 |           monarchami potężnymi się mierzyć, a upadłem tak nisko, że
 3  I,26 |           oparty o ścianę i począł mierzyć do uciekającego, a raczej
 4 II,2  |    wstrzymali się jednak i poczęli mierzyć go ciekawie i niespokojnie
 5 II,6  | prowiantowania obozu, ale nie jemu mierzyć się z takim wojennikiem.~-
 6 II,12 |     dziwili się okrutnie i poczęli mierzyć oczyma pana Andrzeja badawczo
 7 II,17 |       długo przywykł w całym życiu mierzyć ludzi i wypadki pospolitą
 8 II,37 |    regularnym szwedzkim żołnierzem mierzyć mogło. Po miastach powiatowych
 9 II,38 |    regularnym szwedzkim żołnierzem mierzyć mogło. Po miastach powiatowych
10 II,39 |          sapieżyńskich i nie śmiał mierzyć się z nimi, czy też pragnął
11 II,40 |        abyś mógł rozpoznać, jeżeli mierzyć się z nami możecie. Co się
12 II,42 |           Jeszcze mi się z nim nie mierzyć. Ciął mnie koncerzem w głowę
13 III,4 |            żołnierze nie mogli się mierzyć z wyćwiczoną we wszelakich
14 III,9 |            właśnie w otwartym polu mierzyć się z regularnymi polskimi
15 III,21|     zagarnął, i mnie, ale nie jemu mierzyć się z pana Sapieżyńską siłą.
16 III,23|         abyś miał się z Babiniczem mierzyć, bo nie zdążasz, jeno do
17 III,27|      którym się nikt na żadną broń mierzyć nie może.~- Ej! - rzekł