Tom, Rozdzial

 1  I,11 |        odległych, przesłoniętych mgłą oddalenia, podnosiły się
 2 II,1  |     niego strzelał, to go jakoby mgłą zasuło... i chybiłem...
 3 II,15 | spostrzegli także zjawisko.~- To mgła oczy łudzi! - zakrzyknął
 4 II,15 |             zakrzyknął Miller.~- Mgła leży pod kościołem ! - odpowiedział
 5 II,15 |            dodał książę Heski.~- Mgła rzednie! - rzekł nagle Miller.~
 6 II,17 |     zawiesić, ponieważ zaś gęsta mgła przesyciła ciemności, więc
 7 II,17 |          tę noc wstrzymajcie, bo mgła potrzebna Szwedom, ale potrzebna
 8 II,17 |    czekać, aż rozednieje albo aż mgła opadnie? Czy to mi głowa
 9 II,24 |        przesłaniały mu się jakby mgłą. Dech ustawał w piersiach.
10 II,34 |        widok jego wojska. A była mgła, bo odwilż przesyciła wilgotnym
11 III,5 |          marszałek, którego oczy mgłą się pokrywały z rozkoszy.~
12 III,6 |          mu grzdyka grała i oczy mgłą zachodziły. Myślałem, że
13 III,7 |        jakby plusk fali, lecz że mgła wisiała nad wodą, więc nie
14 III,7 |      toni!...~- Może przypłynie, mgła sroga! Nie obaczą go!~-
15 III,16|         twarzą i oczyma zaszłymi mgłą, obsunie się w te ramiona,
16 III,27|    niskim brzegu, leżała jeszcze mgła surowa. Oni, ukryci w krzach,
17 III,27|         pogody. Lecz w miarę jak mgła roztapiała się coraz bardziej,