Tom, Rozdzial
1 I,8 | narazisz. Bóg mi zesłał łaskę, iżem mógł cię uwolnić,
2 I,16 | sprzeciwić, nikt prosić o łaskę dla raz skazanych, a teraz
3 I,16 | niechby go diabeł za taką łaskę porwał. Wasza książęca mość!
4 I,16 | łaskawco, uczyńże całą łaskę, daruj mi tego szlachcica,
5 I,19 | Oznajmiając ci stateczną łaskę naszą, boskiej opiece cię
6 I,22 | opierać się mogą ci, którzy na łaskę i niełaskę strasznego człowieka
7 I,23 | zgina, przez pokojowców na łaskę zarabia, bo niczego lepszego
8 I,23 | rzekł:~- Wierną służbą za łaskę waszej książęcej mości się
9 II,8 | przeczysta zda się na jego łaskę i niełaskę. Groźna twarz
10 II,12 | nieszpór. Wybłagajmy Jej łaskę, polećmy się Jej opiece
11 II,21 | Andrzej - sam tego chcę, jak o łaskę o to proszę, żeby mnie tu
12 II,22 | chcesz?~- Na kolanach o jedną łaskę błagam. Stało się już...
13 II,34 | chciał, to już mam: to jest, łaskę twoją i grzechów dawniejszych
14 II,41 | pana Sapiehy, ma mnie o łaskę prosić i chce wszystkich
15 III,2 | Panie starosto, dziękuję za łaskę, ale tego wasza dostojność
16 III,5 | Czarnieckiego - uczyń mi łaskę i pozwól mnie samemu gadać
17 III,23| było zostawiać Taurogi na łaskę nieprzyjaciół, wiedział
|