Tom, Rozdzial

 1  I,3  |      chcieli obroków dawać ani koniom, ani ludziom, że to asygnacji
 2  I,10 |   nadstawiali przeciw pędzącym koniom. Pod Trzcianą, za czasów
 3  I,17 |     nie ma blisko. Czas by już koniom popasać, czas!~Tymczasem
 4  I,20 |      mały rycerz - bo my, jeno koniom wytchniemy, ruszamy dalej.
 5  I,21 | Kiejdan, nie wypocząwszy nawet koniom, wracał.~Hetman niezmiernie
 6  I,25 |      nie śmieli pytać. Popaśli koniom, wzięli, co było siana i
 7  I,26 |     było zwolnić, bo ludziom i koniom tchu zbrakło, a Pilwiszki
 8 II,1  |       na misę, bośmy głodni, i koniom owsa nie żałuj.~- A skąd
 9 II,5  |     więc tylko dać wytchnienie koniom, zwłaszcza tym, które wozy
10 II,5  |   niedaleko stąd, zjechali, ja koniom wypoczywałem, a on na nocleg
11 II,9  |    zostać na noc w Przasnyszu, koniom wypocząć i nie odmieniając
12 II,23 |    Przez Raciborz przejechano, koniom tylko popasłszy. Nikt króla
13 II,42 |        trzcin i poprzywiązywać koniom do boków.~Przy pierwszej
14 III,1 | pozostając? Co uczynisz, jeśli koniom nie tylko siana i owsa,
15 III,4 |    Więc stanęli, by dać oddech koniom, po czym ruszyli z wolna
16 III,6 |  błotniściej; za czym zwolnili koniom.~- Cichajcie! - rzekł chłopak -
17 III,27|    zachodowi. Wówczas zwolnili koniom i stanęli na popas ostatni.