Tom, Rozdzial

 1  I,5  |           pożywić. W żelaznych rękach Kmicicowych zmienili się oni w śmiałych
 2  I,6  |            udział w walce. Jednakże z Kmicicowych ludzi nie ocalał żaden.
 3  I,7  |               i wiązać rapciami ludzi Kmicicowych, którzy odtąd mieli orać
 4  I,7  | chrześcijańsku pochować, dla zabitych Kmicicowych kazano kopać chłopom rów
 5  I,8  |        natknął się na jednego z ludzi Kmicicowych w niewolę wziętych, któren
 6  I,26 |          boleśniej w żelaznych rękach Kmicicowych żołnierzy, a pan Andrzej
 7 II,2  |                jeno trochę dragonów i Kmicicowych ludzi, ale niepewnych. Kmicica
 8 II,33 |        wielkim zapałem, co od króla o Kmicicowych zasługach, a od samego pana
 9 II,37 |          królewskie listy prawdę słów Kmicicowych potwierdzały. Wreszcie w
10 II,37 |       księciem i ledwie zdrowie z rąk Kmicicowych salwował.~- Kmicic był żołnierz
11 II,38 |          królewskie listy prawdę słów Kmicicowych potwierdzały. Wreszcie w
12 II,38 |       księciem i ledwie zdrowie z rąk Kmicicowych salwował.~- Kmicic był żołnierz
13 II,39 |        Bogusławowe! - odrzekł jeden z Kmicicowych wolentarzy, który jeńców
14 II,39 |              potwierdziły prawdę stów Kmicicowych. Więc wszystkie wojska sapieżyńskie
15 II,40 |            wycie Tatarów i wolentarzy Kmicicowych rozlegało się przed nimi,
16 III,27|          zwalał się pod konia. Szable Kmicicowych migotały im w oczach, oślepiały
17 III,30|            drugiego trupa doszedł rąk Kmicicowych. W głowie pana Andrzeja