Tom, Rozdzial

 1  I,4 |    posiodłanych.~- Napijmy się gorzałki, bo zimno! - rzekł Kokosiński.~-
 2  I,5 |      wisielcom jaką baryłczynę gorzałki i każ ich do obory puścić,
 3  I,17| zwracając konia.~- Nie masz no gorzałki?~- Mam.~- Dawaj!~- Jak to: "
 4  I,17|      rzekł Zagłoba.~- Masz wuj gorzałki! - rzekł pan Roch. - To
 5 II,1 |      masz jeść dać, to daj - i gorzałki. Pana wieziemy, który zapłaci.~-
 6 II,1 |  znalazł Soroka spory gąsiorek gorzałki.~Jednakże sam z lekka się
 7 II,14|  uwinął się wprędce. Przyniósł gorzałki w blaszance i ryby wędzonej.
 8 II,17|         jakby szedł pod wiechę gorzałki się napić... Co za fantazja
 9 II,18|         Niech się wasza miłość gorzałki napije.~Kmicic chwycił chciwie
10 II,23|      go przypiec.~- Wlejcie mu gorzałki w gardło - rzekł król.~I
11 II,24| żołnierzy wlał mu do ust nieco gorzałki, inni zaś podnieśli go pod
12 II,28|  Michał.~- To dajcie wina albo gorzałki lub miodu - odpowiedział
13 II,34|  ilekroć nalał sobie kieliszek gorzałki, tylekroć spoglądał z ukosa
14 II,41|     głośno, nareszcie rzekł:~- Gorzałki jeszcze...~- Nie ma!~Nagle
15 III,4|    odjęto, a ich nakarmiono, i gorzałki nalano im do manierek. Więc
16 III,8|        i dziatek się spytają i gorzałki się z nim napiją - i w konsyderacje
17 III,9|         Już mnie parala ima... Gorzałki, na miły Bóg!...~Słysząc