Tom, Rozdzial

501 II,38 |           wychudł, po wtóre przybyła mu przez twarz blizna od Bogusławowej
502 II,38 |               życiem w czasie przeprawy przez góry ratował. Tego w szczególniejszej
503 II,38 |              liczne głosy.~- Książę zaś przez zemstę taką na niego potwarz
504 II,39 |       posiadłości były wprawdzie silnie przez ostatnią z hiperborejczykami
505 II,39 |               Gustaw z elektorem uderzą przez ten czas na Czarnieckiego,
506 II,39 |      poczynającej się obrony, stworzone przez świetny przykład Częstochowy.~
507 II,39 |                  i tym podobniejsze, że przez szczególny zbieg okoliczności
508 II,39 |           zniesion do szczętu w Janowie przez samego Bogusława. Ledwie
509 II,39 |            Gdzie chorągiew?~- Zniesiona przez księcia Bogusława.~- Siła
510 II,39 |                 że winien tu pan hetman przez swe kunktatorstwo, lecz
511 II,39 |              tak, że kości sterczały im przez skórę, pokrwawieni, szli
512 II,39 |               wojsko na nich następuje, przez całe noce w gotowości stać
513 II,40 |                 w tych zapadłych lasach przez niewidzialnego nieprzyjaciela
514 II,40 |         Niemniej rad był poznać osobę i przez drogę w czasie pościgu urządzał
515 II,40 |         niebieski kronikarz zapisuje.~- Przez nienawiść sapieżyńską do
516 II,40 |               za nim, powtórzył dwakroć przez zaciśnięte wargi:~- Gorze!
517 II,40 |                pan Babinicz przewodził, przez trzydzieści mil was parła...
518 II,40 |                   odrzekł Kmicic. - Nie przez cudze ręce chciałbym się
519 II,41 |            którego pilnowała artyleria, przez biegłych elektorskich obsługiwana.
520 II,41 |                 dlatego że pan Andrzej, przez zbytek ostrożności ze strony
521 II,41 |             Kmicic poderwał go cuglami. Przez ten czas lektyka oddaliła
522 II,41 |              trzymaj mi rękę! - szepnął przez zaciśnięte zęby. - Matko
523 II,41 |                    ozwał się przerywany przez febrę głos Bogusława.~-
524 II,41 |            jakoby płomień przeleciał mu przez twarz. Lecz trwało to przez
525 II,41 |             przez twarz. Lecz trwało to przez okamgnienie, po czym znów
526 II,41 |                 Chybaś na pokrewieństwo przez Kiszków liczył... Bo to
527 II,41 |        bezpieczeństwo twoje zaręczył.~- Przez tego żołnierza odpiszę panu
528 II,41 |                 do prośby, ale z twarzą przez gniew zmienioną.~- To prosisz,
529 II,41 |                się ku drzwiom:~- Bywaj!~Przez otwarte drzwi weszło kilkunastu
530 II,41 |                komnaty i wiódł piechotą przez Janów. Za czym szli jeszcze
531 II,41 |          skrępowanymi rękoma, pilnowany przez czterech żołnierzy. Jakiś
532 II,41 |            jakby na paradzie wojskowej.~Przez chwilę patrzyli na się obaj.
533 II,42 |                 obiecując sobie, że się przez drogę smaczno wydrzemie.~
534 II,42 |              niepokoili szańce z przodu przez ten czas, gdy im będzie
535 III,1 |                 Kazimierza i rozpoczęta przez konfederację tyszowiecką
536 III,1 |           ostatkiem zdrowia goniący, bo przez galicką chorobę toczon -
537 III,1 |                 z królem nie przepadło, przez trudy, brak żywności i zaciekłość
538 III,1 |            rozmiary klęski przesadzą, a przez to zwątlą serca i odbiorą
539 III,1 |                 tak rozbił, tuszę, że i przez dwa miesiące nie zdołałbyś
540 III,1 |                  gdy Aszemberg dał znać przez służbowego oficera, że chce
541 III,1 |                Karol Gustaw został sam. Przez czas jakiś dumał posępnie.
542 III,2 |                nieszczęść, a to właśnie przez otwarcie bram. Jeśli ryba
543 III,2 |           konopiach oleum się znajduje, przez co i w głowie jedzącemu
544 III,3 |                na sobie potęgę szwedzką przez całe miesiące, a przez ten
545 III,3 |         szwedzką przez całe miesiące, a przez ten czas Jan Kazimierz zbierze
546 III,3 |                się jakoby z ciekawością przez blanki ku polom, służyli
547 III,3 |               daleki, i poczęli patrzyć przez perspektywy. Nieco mgły
548 III,3 |          Forgell zmieszał się i milczał przez chwilę, po czym znowu argumentować
549 III,3 |                wytrwale, że ogień trwał przez całą noc. Drugiego dnia
550 III,3 |                 Lachy. Pan starosta ani przez chwilę w nie nie uwierzył
551 III,3 |               już znikli z oczu, wyszły przez południową bramę dwie chorągwie,
552 III,4 |                 wolno, że czasem ledwie przez cały dzień milę ujść zdołali.
553 III,4 |                 I rzecz szczególna! Gdy przez parę dni nie zginął żaden
554 III,4 |          żołnierze.~Karol zatrzymał się przez kilka dni w Jarosławiu,
555 III,4 |           namyślając się, co ma począć. Przez ten czas ładowano na szkuty
556 III,4 |               wyszedł. Gdy przechodzili przez most, mnóstwo oficerów i
557 III,4 |                 chciał drogę zagrodzić.~Przez jakiś czas oni patrzyli
558 III,4 |         grzmotom.~Szwedzi zmieszali się przez chwilę, zwłaszcza że znaczna
559 III,4 |                 zaś, czy wiedział o tym przez swoich szpiegów, czy też
560 III,4 |                 kopyta przednie zawisły przez chwilę nad głowami rajtarów -
561 III,4 |             wszelkiego rodzaju fechtach przez mistrzów włoskich, w walce
562 III,4 |               niemu w drobnych skokach. Przez chwilę myślał, żeby białogrodzkim
563 III,4 |         zatrzymał się dopiero na idącym przez ramię pendencie.~Rapier
564 III,5 |            musiano przeciw nim zwrócić. Przez chwilę sam król myślał,
565 III,5 |            waszmościów zdarzyło, miałby przez całe życie co opowiadać,
566 III,5 |                 i znów szepnął:~- Już i przez nos mówi, znak to wielkiej
567 III,6 |                nie wracają. Widzieli go przez okna oficerowie i odgadywali,
568 III,6 |                 jak stado jeleni, gnane przez psy, pędzi tam, gdzie je
569 III,6 |               byli już tak przyciśnięci przez samego Szandarowskiego,
570 III,6 |               strzała, puszczona z łuku przez któregoś z towarzyszów,
571 III,6 |               kształt jaskółki ściganej przez jastrzębia.~Zaś pan Roch
572 III,6 |               równie prędko zebrali się przez to samo, że ich otoczono
573 III,6 |              rapierami tak zaciekle, iż przez chwilę zwycięstwo zdawało
574 III,6 |          stalowe jak garnki, rażono się przez łby, odwalano ręce z mieczami,
575 III,6 |          spokojnie po gródzi, naciskany przez konie, nie mogąc się wyrwać
576 III,6 |               chlasnął chorążego szablą przez gębę, a ten ręce rozkrzyżował
577 III,6 |                 jeden pchnął go jeszcze przez chorągiew i przeszył mu
578 III,7 |              miasto uderzym, a z pomocą przez Wisłę przyjść nie potrafią;
579 III,7 |            niczyich rad, przeprawił się przez Wisłę. Ledwie po okolicy
580 III,7 |           muszkietem.~O przeprawie bądź przez San, bądź przez Wisłę, póki
581 III,7 |         przeprawie bądź przez San, bądź przez Wisłę, póki oba wojska stały
582 III,7 |              dla asysty, przeprawił się przez Wisłę powyżej ujścia Sanu,
583 III,7 |     odpowiedział Zagłoba - żeby cię Bóg przez jego ręce za chełpliwość
584 III,8 |         powrócił!~- Ja zaś mu przebaczę przez pamięć na rudnickie terminy.
585 III,8 |             powrót Zagłoby przysłał sam przez pacholika pismo, za czym
586 III,8 |                  a woda zimna! Nie chcę przez ich politykę namoknąć!~-
587 III,8 |           bowiem cały trójkąt utworzony przez San i Wisłę. U wierzchołka
588 III,8 |        królewska. Wieś cała zajęta była przez żołnierstwo różnej broni.
589 III,8 |           rajtara i stał w porozrywanym przez zapaśników kubraku, zdyszany
590 III,8 |         wyczerpie i pora kary nastanie. Przez waszą to swawolę i niestałość
591 III,8 |          niestałość kraj ogniem płonie, przez wasze to wiarołomstwo krew
592 III,8 |           oczach; Zagłoba popatrzył nań przez chwilę ze zdumieniem, nie
593 III,9 |             Malborg, aż dotąd na próżno przez Szteinboka oblegany. Silna
594 III,9 |               zagrały trąbki wsiadanego przez munsztuk tak cicho, że je
595 III,9 |               Wąsowiczowa, lud wyborny, przez starego żołnierza prowadzony,
596 III,9 |                  I okrzyk ów przeleciał przez wszystkie chorągwie, jak
597 III,9 |            chorągwie, jak głuchy grzmot przez~chmury. Czarniecki wspiął
598 III,9 |                 to regule trząść brzuch przez tyle dni i nocy. Z głodu
599 III,9 |                    Witowski, każ trąbić przez munsztuk, by na koń siadano!~
600 III,9 |                 świeżym rankiem majowym przez lasy i pola rosą okryte.
601 III,9 |                na tyłach armii, patrzył przez perspektywę na bitwę. Od
602 III,9 |                 ku Czarnieckiemu, który przez cały czas ten ciągle, nie
603 III,9 |             armaty, jedne poprzewracane przez napór ludzki, drugie jakoby
604 III,9 |             wiele trupów przewieszonych przez działa i obejmujących je
605 III,9 |     Wołodyjowski odzyskał mowę:~- Wzięt przez nas młodszy margrabia Adolf,
606 III,10|             Czarniecki skończył czytać, przez chwilę całą pięścią kręcił
607 III,10|    przedsięwezmą nic! Prędzej (powiada) przez Wisłę zechcą się przebierać,
608 III,10|               pozór, a przeszli poniżej przez inny i z boku was zaszli? -
609 III,10|       wytrzeszczył oczy, otworzył usta, przez chwilę milczał zdumiony,
610 III,10|               rano Szwedzi już przeszli przez ów drugi most, który poniżej
611 III,10|                Czarniecki popatrzył nań przez chwilę w zamyśleniu.~- Nieszczęście! -
612 III,11|                 ale szło dość marudnie. Przez cały ten czas Kmicic uczył
613 III,11|           wszystkiej szlachcie i wielce przez nią ceniony, jako jeden
614 III,11|                ów przeleciał jak grzmot przez wszystkie chorągwie i przez
615 III,11|             przez wszystkie chorągwie i przez jakiś czas słychać było
616 III,11|                  a król w niej; za czym przez invidię do Szwedów uciekł
617 III,11|     wyćwiczonego żołnierza, dowodzonego przez biegłych i doświadczonych
618 III,11|               do swych chorągwi skacząc przez płoty i łamiąc karki w ciemności.
619 III,11|                 z laudańskimi potężnie. Przez jakiś czas przepierali się,
620 III,12|           przeszła po świeżo zbudowanym przez pana Oskierkę moście. Sapieha
621 III,12|        podarowanym mu jeszcze w Lubowli przez pana marszałka Lubomirskiego,
622 III,12|            grzmotem wojska królewskie i przez czas jakiś nad wrzawą kapeli,
623 III,12|            jeszcze do drugiego południa przez Wisłę.~Nazajutrz okolice
624 III,12|           podniósł się i zamki bronione przez mniejsze szwedzkie załogi
625 III,12|               dla uczciwości swej nawet przez nieprzyjaciół szanowany.
626 III,12|                 schroniła się na powrót przez fosę do polskich przykopów.~
627 III,12|               Próżno Szwedzi walili doń przez całą noc z najcięższych
628 III,12|            Kmicic odpowiadał im również przez całą noc z tych dział, które
629 III,12|             Wiśle, były jeszcze w zimie przez Szwedów na opał wycięte
630 III,12|                 lepiej widział niż inni przez perspektywy, porwał się
631 III,13|           przeszła po świeżo zbudowanym przez pana Oskierkę moście. Sapieha
632 III,13|        podarowanym mu jeszcze w Lubowli przez pana marszałka Lubomirskiego,
633 III,13|            grzmotem wojska królewskie i przez czas jakiś nad wrzawą kapeli,
634 III,13|            jeszcze do drugiego południa przez Wisłę.~Nazajutrz okolice
635 III,13|           podniósł się i zamki bronione przez mniejsze szwedzkie załogi
636 III,13|               dla uczciwości swej nawet przez nieprzyjaciół szanowany.
637 III,13|                 schroniła się na powrót przez fosę do polskich przykopów.~
638 III,13|               Próżno Szwedzi walili doń przez całą noc z najcięższych
639 III,13|            Kmicic odpowiadał im również przez całą noc z tych dział, które
640 III,13|             Wiśle, były jeszcze w zimie przez Szwedów na opał wycięte
641 III,13|                 lepiej widział niż inni przez perspektywy, porwał się
642 III,14|            Szwedów od szańca bronionego przez Kmicica i pozwolił zawartej
643 III,14|           ostatnim.~Na szańcu, zdobytym przez Kmicica, ustawiono owe działa
644 III,14|         Wiedzieliśmy, że książę Janusz, przez pana Sapiehę i konfederatów
645 III,14|              książęcych posiadłościach. Przez niego rządzi panna Anna.~-
646 III,14|             sobie dufa, bo to człek sam przez się bardzo możny.~- A zowie
647 III,14|                 Słyszycie, już i trąbki przez munsztuk grają, by każdy
648 III,15|          kluczem, został zatem potężnie przez Szwedów umocnion i wojskiem
649 III,15|               się ku wyłomom uczynionym przez działa wielkiego kalibru,
650 III,15|          wielkiego kalibru, a zwłaszcza przez ciężkie kartauny zamojskie.
651 III,15|               iż utworzyło się wejście, przez które tęgi nawet człowiek
652 III,15|               Jednocześnie wdarto się i przez okna i rozpoczęła się straszliwa
653 III,15|              nogi, za włosy i wyrzucali przez okna. Krew płynęła strugami
654 III,15|               wszystkich stron, duszeni przez tłum przeciwników, umierali
655 III,15|            kosztowne krzewy poniszczone przez polskie kule, fontanny pogruchotane,
656 III,15|            pogruchotane, ziemia poorana przez granaty, słowem, wszędy
657 III,15|             niego swej drapieżnej ręki, przez wzgląd na osobę Radziejowskiego.
658 III,15|             kilkanaście paszcz wyjrzało przez puste otwory okien ku kościołowi.~-
659 III,15|           inaczej przepadła moja sława! Przez te małpy - żeby je zaraza
660 III,15|                 przy gołębich otworach, przez które strzelali do oblegających,
661 III,15|                  łoskot kul wpadających przez okna, dźwięk ołowianych
662 III,15|                 ich widok poszedł szmer przez tłumy:~- Wittenberg jedzie!
663 III,15|               stara, blada, wyniszczona przez chorobę. Rysy miał ostre,
664 III,15|               straszny, że mowa była mu przez jakiś czas odjętą. Przyszedłszy
665 III,15|                potężny odyniec otoczony przez stado wilków.~Wtem Wojniłłowicz
666 III,15|             coraz bardziej. Zdawało się przez chwilę, że rozhukana tłuszcza,
667 III,15|              konia, jak zając napierany przez psy lub wilki chronií się
668 III,16|                 został na rozstrzelanie przez księcia; Billewiczówna,
669 III,16|            wieść jak piorun, że Tykocin przez pana Sapiehę wzięty, a książę
670 III,16|           spaleniu rodzinnych Billewicz przez oddziały Loewenhaupta, które,
671 III,16|        szczęśliwy, że go przywołano, że przez chwilę będzie mógł rozmawiać
672 III,16|           śmierci? ~Ketling zawahał się przez chwilę; widocznym było,
673 III,16|                się począł z uniesienia, przez chwilę gniótł tylko ręką
674 III,16|                  Ketling czekał jeszcze przez chwilę, czy go o co zapytać
675 III,16|           lekkie rumieńce, zawahała się przez chwilę, nareszcie rzekła:~-
676 III,16|         przeleciała jej jako błyskawica przez głowę.~Więc odetchnęła głęboko
677 III,17|            dziewczynę jak córkę kochał. Przez jakiś czas łapał się tylko
678 III,17|            klepką - rzekł Paterson - bo przez konopie szablą albo dzidą
679 III,17|            intraty nie dochodzą lub też przez rebelizantów bywają przejmowane.
680 III,17|                widok młodego księcia, i przez chwilę stali oboje zmieszani,
681 III,17|                  Książę nie pokazał się przez cały dzień. Obiadował nawet
682 III,17|                 Sakowiczów powtarzał mi przez cały dzień: "O tym wasza
683 III,17|                  A co?~Bogusław milczał przez chwilę, tylko na obliczu
684 III,18|               słowa przemówić nie mógł, przez czas jakiś tylko wąsami
685 III,18|    Billewiczówny narodzi.~Miecznik stał przez chwilę jakoby olśniony tą
686 III,18|          litewskim powinien byś zostać. Przez trzy dni inny by tego nie
687 III,18|                 Sapiehę ruszam, bo mus! Przez ten czas przejście tajemne
688 III,19|         Sakowicz nie odstępował księcia przez dwa dni, bo drugi paroksyzm
689 III,19|            przyszło osłabienie ogromne; przez całą noc patrzył w sufit,
690 III,19|               się!...~Starosta umilkł i przez chwilę trwała cisza, którą
691 III,19|             Bogusław popatrzył na niego przez chwilę dziwnym wzrokiem,
692 III,19|             wypadł mu z rąk na podłogę; przez chwilę zdawało się, że mowa
693 III,20|                rozchorował się ciężko i przez dwa tygodnie nie mógł opuścić
694 III,20|              zachorzeć, mógł być pobity przez Sapiehę, a wówczas niezawodnie
695 III,20|                O Bogusławie zaś ucichło przez długi czas zupełnie, jakby
696 III,21|               nakazywał list Sakowicza, przez samego Bogusława podpisany,
697 III,21|                po uszy zakochany, skoro przez tyle czasu... skoro... skoro...~-
698 III,21|                   Ona nasłana?... chyba przez dobre duchy!... A wykrętne
699 III,21|            słowach więcej powie, niż ja przez cały dzień wytrajkoczę.~
700 III,21|          Mikołaja nie obrazić.~- Ja nie przez pustą swawolę to czynię -
701 III,21|          wszystko donosił.~Braun jednak przez długi czas nic jej nie donosił.~
702 III,22|               po uderzeniu go obuszkiem przez księcia chorzał dni kilka,
703 III,22|               księżnej nie chcę obrazić przez estymę ani pana starosty
704 III,22|               tego lica Sakowicza. Oczy przez chwilę zaszły mu jak dymem,
705 III,22|                 sprawą nie zajmie, jeno przez komisarzy... Waćpannie trzeba
706 III,23|                zostanie, że ją sam Bóg, przez ból, przez zawody, za kratę
707 III,23|               że ją sam Bóg, przez ból, przez zawody, za kratę do spokoju
708 III,23|              całą Rzecząpospolitą, szła przez wsie, bo chłop powtarzał
709 III,23|               powtarzał ją chłopu; szła przez pola, bo łan zbożowy nią
710 III,23|               zbożowy nią szumiał; szła przez lasy, bo sosna powtarzała
711 III,23|               ordynowano Babinicza, aby przez Prusy na Litwę szedł rebelię
712 III,24|            ratowania na nowo obleganego przez Mazurów i Podlasian Tykocina,
713 III,24|             szczycie.~Kmicic zaś musiał przez ów trójkąt przechodzić,
714 III,24|               razie potrzeby przedostać przez nie zdoła. Co więcej: jakkolwiek
715 III,24|             głuchą nocą wrócił się znów przez rzekę i uderzywszy na przednie
716 III,24|              sobie nienawiści i właśnie przez nią w potrzask go wprowadzić.~-
717 III,24|         dokładnością. Naprzód puszczano przez dwa dni wieści, iż podjazd
718 III,24|            Wasza dostojność! - rzekł. - Przez zarośla widać o staję kilku
719 III,24|                 i ruszył z nią naprzód. Przez rzednące zarośla w dalszym
720 III,24|                Tatarzy jego, prowadzeni przez miejscowych leśników, szli
721 III,25|            ratowania na nowo obleganego przez Mazurów i Podlasian Tykocina,
722 III,25|             szczycie.~Kmicic zaś musiał przez ów trójkąt przechodzić,
723 III,25|               razie potrzeby przedostać przez nie zdoła. Co więcej: jakkolwiek
724 III,25|             głuchą nocą wrócił się znów przez rzekę i uderzywszy na przednie
725 III,25|              sobie nienawiści i właśnie przez nią w potrzask go wprowadzić.~-
726 III,25|         dokładnością. Naprzód puszczano przez dwa dni wieści, iż podjazd
727 III,25|            Wasza dostojność! - rzekł. - Przez zarośla widać o staję kilku
728 III,25|                 i ruszył z nią naprzód. Przez rzednące zarośla w dalszym
729 III,25|                Tatarzy jego, prowadzeni przez miejscowych leśników, szli
730 III,26|             myślę i dusza leci ku tobie przez bory i wody, jak zmęczony
731 III,26|                do zasadzek i podstępów, przez ciągłą wprawę, przez ciągłe
732 III,26|         podstępów, przez ciągłą wprawę, przez ciągłe walki wyćwiczył się
733 III,26|             wszczęła popłoch. Natomiast przez dwa pierwsze dni ważyło
734 III,26|                 ale "ducha przewieziono przez Wisłę". Wojsko klęło się
735 III,26|           posądzał szlachcica, iż chyba przez jakiego komendanta pruskiego
736 III,26|             krzyczeć: "Złamią! złamią!" Przez chwilę nie widać nic. Aż
737 III,26|              mostem już leżą jako żyto, przez które burza przejdzie, a
738 III,26|                 gdyby ulicą... bez mała przez całą armię już przeszli!...
739 III,26|                tarczy noszą, pogryzione przez niedźwiedzia i zaraz na
740 III,26|                 nieszczęście spotka."~- Przez niedźwiedzia? - spytał blednąc
741 III,26|              zabrzmiało ciche trąbienie przez munsztuk. W kilka pacierzy
742 III,27|              owe nie zostały zagarnięte przez ordę, pragnie wyjść z warownego
743 III,27|            niego i nagle poczerwieniał. Przez chwilę zdawało się, że albo
744 III,27|                I ja tak myślę - mruknął przez zęby Babinicz. - Tacy jak
745 III,27|             szelestem krzów poruszanych przez powiew i wesołym porannym
746 III,27|           głowami walczących zamigotały przez całą długość linii szable,
747 III,27|               Wreszcie ciął pan Andrzej przez skroń chorążego, a ten zapiał
748 III,27|               pruskich.~Kmicic spojrzał przez rozerwany środek w głąb
749 III,27|                 puścił Kmicicową watahę przez bród, następnie począł go
750 III,27|         stanowił jedyne tylko przejście przez rzekę, pluskała tak pod
751 III,27|                 zachmurzyło się srodze. Przez chwilę patrzył przez perspektywę
752 III,27|            srodze. Przez chwilę patrzył przez perspektywę na całą linię
753 III,27|                jako może, przeprawi się przez głęboki brzeg i na tabor
754 III,27|                 za rzekę, albo pięć..."~Przez chwilę hetman znów patrzył
755 III,27|              chwilę hetman znów patrzył przez perspektywę na daleki zamęt,
756 III,27|                 następująca:~"Widocznie przez bród do nieprzyjaciela przedostać
757 III,27|         bezładzie pędzą wozy, ciągnięte przez zhukane i przerażone konie.
758 III,27|               pomknął jak jeleń ścigany przez psy gończe.~Przeszło pięćdziesięciu
759 III,27|                 wznak.~Pan Andrzej stał przez chwilę jakby oszołomiony,
760 III,27|            uderzył się pięścią w czoło, przez chwilę znać było, że walczył
761 III,27|               Kmicic przejechał naprzód przez pole, na którym pierwszy
762 III,27|                on, nie dostalibyśmy się przez rzekę!~- Vivat Babinicz! -
763 III,27|               Wołodyjowski zamyślił się przez chwilę, po czym rzekł:~-
764 III,27|                  Dla Boga, krzyżem będę przez rok co dzień leżał, kańczugami
765 III,28|         szabelkę, przewiesiła ją mężnie przez siebie na jedwabnych rapciach
766 III,28|           przechodził ten człowiek, tak przez nią kochany, od swawoli
767 III,28|                 istniała jakaś granica, przez którą by przejść nie był
768 III,28|          zupełności.~Anusia Borzobohata przez cały czas, gdy te wieści
769 III,28|                podejmie list zanieść?~- Przez pierwszego lepszego chłopa
770 III,29|               majętności zapisanych jej przez pierwszego narzeczonego,
771 III,29|           Wołmontowiczach, ale poruszył przez rozgłoszenie nowiny całą
772 III,29|            wielkie nastały, a po wtóre, przez samą ciekawość widzenia
773 III,29|            swoją, częścią już opatrzoną przez Domaszewiczów w strzelbę,
774 III,29|                 zamachem przedostać się przez kołowrót, lecz nagły ogień
775 III,29|             tarcza do ramienia, ale cię przez nią tym łatwiej Kupido strzałą
776 III,29|                lecz głęboką i bagnistą, przez którą przeprawa, zwłaszcza
777 III,29|              droga do płaskiego brzegu, przez który przepędzano bydło
778 III,29|          wychylił się z dąbrowy i sadzi przez pola ku wiosce, by ją pochłonąć.
779 III,29|          odmawiać litanię za poległych; przez całą noc nikt oka nie zmrużył
780 III,30|             nich w przebraniu chłopskim przez całe miesiące, nie śmiejąc
781 III,30|               Anglik, jak jeleń ścigany przez stado wilków, a Babinicz
782 III,30|                 nimi ciągnęła dragonia, przez pana Andrzeja z mozołem
783 III,30|        przypomniały mu się listy oddane przez Akbah-Ułana, a znalezione
784 III,30|               Jurku Billewiczu, a teraz przez drugiego trupa doszedł rąk
785 III,30|             lata upłynęły, jak obłąkany przez Radziwiłła wycinał te chorągwie,
786 III,30|           zapada, nie pójdę! Nie zginie przez dwa tygodnie ojczyzna, a
787 III,31|                 chaty w tych okolicach, przez które pożar przeszedł, aby
788 III,31|                z ostatniej toni zostali przez nadejście Babinicza uratowani.
789 III,31|           drabiniasty półtorak otoczony przez kilku jeźdźców.~- Co to
790 III,31|                 stanęła przy nim.~Tamci przez ten czas zbliżali się coraz
791 III,31|           przeciwną stronę. Przelecieli przez Wołmontowicze jak dwa widziadła
792 III,31|               mówiąc do siebie ni słowa przez drogę; dopiero zsiadając
793 III,31|               jeszcze - odrzekł ksiądz.~Przez następnych dni kilkanaście
794 III,31|           Oleńka.~Tyle się zaś nagryzła przez te dni, tyle jednak rozterki
795 III,32|                 nade mną!~Potem milczał przez chwilę, jeno mu się wargi
796 III,32|              przed nimi, a oni przeszli przez cały kościół, klękli przed
797 III,32|           królewski zostanie odczytany, przez pułkownika chorągwi laudańskiej
798 III,32|        zdumienia.~Ksiądz czytał dalej:~"Przez tegoż księcia postrzelon,
799 III,32|             hazardzie pojman, na śmierć przez okrutnych nieprzyjaciół
800 III,32|            potrzebie, za wzór rycerstwu przez hetmanów obojga narodów
801 III,32|           chodźmy stąd prędko!~I wyszli przez drzwi zakrystii.~Pan Andrzej
802 III,32|            kościołem, trzymany pod ręce przez pana Wołodyjowskiego i pana
803 III,32|                 na przełaj poczęli biec przez lasy i pola. Okrzyk: "Do
804 III,32|       wzruszenie, nie wiadomo, dość, że przez całą drogę nie przestawały
805 III,32|              przedostawali się szturmem przez fosę i płoty; wozy tłoczyły
806 III,32|             zmieniły się jakoby w obóz. Przez cały dzień rżnięto z rozkazu