Tom, Rozdzial

501 II,39 |            obozu, lecz prawda ginęła, jako zwykle w sprzecznych zeznaniach.
502 II,39 |         suponować, iż jest otoczony i jako w potrzask lezie..."~- To
503 II,39 |             co ma począć, gdzie iść i jako się obrócić - dlatego rychle
504 II,39 |          prawda, to trzeba następować jako najprędzej - rzekł Sapieha.~-
505 II,40 |                drudzy gonić. Tymczsem jako zapaśnicy, którzy po długiej
506 II,40 |               będzie zasługa. Szedłeś jako anioł stróż za Bogusławem!~
507 II,40 |         spotka, przecie ambicja jego, jako wodza, cierpiała nieraz
508 II,40 |             srodze. On, którego imię, jako wodza, powtarzano z podziwem
509 II,40 |              suchara nie zjedzą.~Lecz jako człek bystry i wszelakich
510 II,40 |           wami blisko trzydzieści mil jako ogary za zającem... Czyś
511 II,40 |               zresztą z rozkazu twego jako niewinne instrumentum działał.~
512 II,40 |         glejtu żądasz, mając u siebie jako zakładnika sługę i przyjaciela
513 II,40 |         pojechał. Pan Sakowicz został jako zakładnik w Sokółce.~
514 II,41 |           hetmana przyjeżdżam, a chcę jako zbój nocny mordować... Jam
515 II,41 |           dawałem rozkazy, on działał jako ślepe instrumentum. Tego
516 II,41 |            kuczy. Owóż i twoją zemstę jako uciechę sobie zostawuję,
517 II,42 |               temu się ona częstokroć jako ptak z palców wychynie.
518 II,42 |               Książę Bogusław Polaków jako świadków twej hańby i męki
519 II,42 |                  Niechaj jej całkiem, jako Chrystus niechał, chociaż
520 II,42 |              już od niejakiego czasu, jako zwyczajnie na wiosnę, lunęło
521 II,42 |           naprzód.~Szli więc ku sobie jako dwie fale dwoma wichrami
522 III,1 |           gromady, i szły za Szwedem, jako cień idzie za człowiekiem,
523 III,1 |               wisiał ciągle nad nimi, jako chmura gradowa wisi nad
524 III,1 |             mgnieniu oka pożarli ich, jako szczupak pochłania klenia,
525 III,1 |          konie pomieszali się ze sobą jako kurzawa, którą dwa wichry
526 III,1 |         czernili się na śnieżnym polu jako litery na białej karcie.
527 III,1 |               się w szwedzkie szeregi jako nurek w wodę z głową zanurzał,
528 III,1 |        Widziałeś go na własne oczy?~- Jako twój majestat, panie, widzę.
529 III,1 |          ptaki kryją się przed orłem, jako kryli się przed nim najstarsi
530 III,1 |              chorągwi nieporównanych, jako to u nich bywa jazda.~-
531 III,1 |               zdawało mu się, że jest jako człowiek, który wszedłszy
532 III,1 |          granacie nieba, czerniła się jako wąż samotna chmura, od której
533 III,2 |             Karol wskórał niż bronią. Jako więc człek przebiegły i
534 III,2 |              mu województwo lubelskie jako niezawisłe księstwo - korona
535 III,2 |                Trzeba mu przedstawić, jako od niego tylko zależy uspokojenie
536 III,2 |                 nie!~- Zostaną działa jako ostatnia racja!~- Hm! Na
537 III,2 |            zresztą, skoro Czarniecki, jako się pokazało, nie rozbit,
538 III,2 |           zawołał pan Wołodyjowski. - Jako nasz książę innych panów
539 III,2 |            dostali funkcje na murach, jako oficerowie i Szwedów, i
540 III,2 |            księżnej Gryzeldy słyszał, jako w swoim czasie sam książę
541 III,2 |           zdradzie Radziwiłła, o tym, jako pana Sapiehę na ludzi wyprowadził.~-
542 III,2 |            najwięcej wina pić: oleum, jako lżejsze, zawsze będzie na
543 III,2 |               było uderzać. Poszliśmy jako w dym, ale cóż, kiedy pospolitacy
544 III,2 |            niego odwracają. Nie wiem, jako sobie teraz Czarniecki da
545 III,2 |               oczami błyskać i mówić, jako miał zwyczaj, z pewną rubaszną
546 III,2 |             człek, i ten nie zdradzi, jako oni skurczybykowie birżańscy...
547 III,2 |             birżańscy... Uważaliście, jako magnatowie lgną do starego
548 III,2 |            drugi... Ale tego nastroję jako basetlę i taką na nim arię
549 III,2 |               zatańcują... Nakręcę go jako gdański zegar do kuranta...~
550 III,3 |            Ruszyli wszyscy. Mury były jako kwieciem żołnierzami ubrane.
551 III,3 |            wyliczał tytuły) zgoła nie jako nieprzyjaciel tu przybył,
552 III,3 |           proszę, i tym szczerzej, że jako najjaśniejszy Carolus Gustavus
553 III,3 |             tak ja w Zamościu. Ale że jako wasza dostojność widziałeś,
554 III,3 |                przyjaźń ofiaruje; nie jako władca z podległym, lecz
555 III,3 |              władca z podległym, lecz jako potężny z potężnym traktować
556 III,3 |           groził, prosił, pochlebiał. Jako patoka płynęła z ust jego
557 III,3 |       Waszmość polec możesz, a tyś mi jako konsyliarz potrzebny, bo
558 III,3 |   nieprzyjacielowi ustąpi. Pamiętasz, jako to rok temu ze wszystkich
559 III,4 |          dotąd, a teraz jedynie mogły jako tako stawiać czoło krokom
560 III,4 |        wysyłano rzeką do Sandomierza, jako do najbliższego warownego
561 III,4 |           jeszcze nie ukończone, było jako tako dla nich pokryte deskami,
562 III,4 |               I wicher tak nie idzie, jako rwała ta chorągiew.~- Bóg
563 III,4 |            począł odzywać się bitwie, jako strome skały górskie odzywają
564 III,4 |              a teraz siedząc na koniu jako wicher ścigłym używał z
565 III,4 |         dognawszy gasił go tak prędko jako świecę; czasem zaś jechał
566 III,4 |             jeźdźców runęła za nim.~I jako gdy wilcy zmogą konia, on
567 III,4 |               nadzieją, bo Kanneberg, jako pan wielki i królewski krewny,
568 III,4 |             się bronić.~"Chcesz mnie, jako czapla sokoła, sztychem
569 III,5 |               i uczyć pana marszałka, jako się na zadnich nogach chodzi?
570 III,5 |                i potrafię go zagnieść jako kucharka kluski. Jeno o
571 III,5 |          zgromadzeniu; marszałek zaś, jako to każdego chciał sobie
572 III,5 |         wojsko marszałkowskie widzą i jako owce pod nóż łby oddają."~
573 III,5 |           zdawać, aby nauczyć innych, jako ambicję, choćby słuszną,
574 III,5 |           wylizą, a trafi się szelma, jako był książę wojewoda wileński,
575 III,5 |             wywiódł. Rozsmarowałem go jako masło na grzance dla pana
576 III,5 |          starostwach siedzą i słoniną jako parsiuki obrośli, a ty,
577 III,6 |            opowiadać, jak się odbyło, jako marszałka do decyzji tak
578 III,6 |       Myślałem, że pęknie od radości, jako szwedzki granat. Tego człowieka
579 III,6 |             Waść jesteś człek zręczny jako liszka, ale sobie zbytnio
580 III,6 |              ze mną, żeby asysta była jako najokazalsza.~- Czy i ja
581 III,6 |       marszałek musiał tego zwyczaju, jako niechrześcijańskiego zakazać.~
582 III,6 |          Cichajcie! - rzekł chłopak - jako się olszyna skończy, oni
583 III,6 |            znosi człowieka z kulbaki, jako on zwalił go na ziemię,
584 III,6 |               i wżerał się w Szwedów, jako zgłodniały wilk wżera się
585 III,6 |            waszmościom będzie stanem, jako duszą już dziś równy !~-
586 III,7 |             Lubomirski i napędzali go jako zwierza do sieci. Luźne
587 III,7 |               z drugiej San, szeroko, jako zwykle wiosną rozlany, zaś
588 III,7 |             patrzeć z tamtego brzegu, jako na miasto uderzym, a z pomocą
589 III,7 |            tak, to i ja chcę widzieć, jako pobożni Polacy do nieba
590 III,7 |            Patrzcie - rzekł Zagłoba - jako się chłop zmizerował!~-
591 III,7 |              i rozbił ten piekielnik, jako gliniany garnek, że jeno
592 III,7 |              na nas bardziej zawzięty jako Prusak. Gdy twój sługa.
593 III,7 |     powiadałeś także w swoi m czasie, jako tu obecny pan Skrzetuski,
594 III,7 |            osobę miał i gwałtem brać, jako to wówczas... pamiętasz?~-
595 III,7 |            waćpaństwu, dziewka krasna jako szczygieł, ale zacna...
596 III,7 |              że jego krew wytoczę, to jako amen w pacierzu!~Tu pan
597 III,7 |           nalać kielichy opowiedział, jako Sorokę z więzów uwolnił.
598 III,7 |             to kiedyś powiadał, a on, jako człek wielki, lepiej kalkuluje.
599 III,7 |            chodził nad brzegiem rzeki jako kura, która kaczęta wodzi,
600 III,8 |              spytał Zagłoba.~- Czemu? Jako żołnierzowi, który w jeździe
601 III,8 |               worki na głowę założyć, jako jest zwyczaj, ale nie mamy
602 III,8 |    Czarnieckiego mam prawdziwą estymę jako dla wielkiego żołnierza,
603 III,8 |        lekceważę tak moich żołnierzy, jako myślicie, i zbyt tanio ich
604 III,8 |            klemencji. Przebaczyć mogę jako pan tego królestwa, gdy
605 III,8 |             ciasno, przycisnęliśmy go jako twaróg w worku, że już serwatką
606 III,8 |        Najświętsza Panna sekundowała, jako pana Bobolę w Sandomierzu,
607 III,8 |            jeszcze my ich wszystkich, jako raki z więcierza, za szyje
608 III,9 |              badeńskiemu i spotka go, jako będzie mógł najprędzej,
609 III,9 |     Skrzetuskich:~- Pognamy ich teraz jako gęsi do obozu pana kasztelana.
610 III,9 |              cały ten ruch widać było jako na dłoni, bo wstało słońce
611 III,9 |            koronny.~Zaś pan Witowski, jako doświadczony żołnierz, poznał,
612 III,9 |               nowy front, by się choć jako tako od uderzenia zasłonić.
613 III,9 |           Sandomierz! pod Sandomierz, jako najprędzej! Umie już wojsko
614 III,9 |            podobniejszy, zwłaszcza że jako widzę, wróble masz w kopule.
615 III,10|        Sapieha, zwłaszcza gdyście go, jako sierotę, samego zostawili?~-
616 III,10|             Skrzetuskiego:~- Chce go, jako to mówią, z mańki zażyć.~
617 III,10|         prawdę mówisz; powiadaj tedy, jako się wszystko odbyło?~- ...
618 III,10|                Wprawdzie pan Sapieha, jako człek polityczny, na moje
619 III,10|        przywykłem, a tam nie wiadomo, jako będzie...~- Panie Michale,
620 III,11|            Turku!~- Wasza dostojność, jako człek wiekowy, nie możesz
621 III,11|         skupiła się tak pod Warszawą, jako chmury rozproszone po niebieskim
622 III,11|             wielce przez nią ceniony, jako jeden z najznamienitszych
623 III,11|          miano. Szczególniej Zagłoba, jako bywalec, uczył swoich laudańskich,
624 III,11|           wybierać między starostwami jako między orzechami, a rozdawać
625 III,11|         innego przedtem słodkie oczy, jako marcepan, robiła.~- Do kogo?~
626 III,11|                do którego i wszystkie jako mrówki do miodu lazły, jeno
627 III,11|           człek, zestarzał, zdarł się jako miotła, zamiatając nieprzyjaciół
628 III,11|               wszystkie przedmieścia, jako na Krakowskie, Nowy Świat,
629 III,11|         zniszczone okolice, w których jako tako mogli się wyżywić.
630 III,11|   zaniedbywali się wieczorami srodze, jako zwyczajnie żołnierze, ręki
631 III,11|             nie ma mowy! Zacny to pan jako chleb bez zakalca! - zawołał
632 III,11|            piwa na majdanie, a którzy jako zwykle, pijąc bez miary,
633 III,11|              pan Wołodyjowski pustkę, jako zwykle, przed sobą szerzył;
634 III,11|       pokrzykując przeraźliwie, inni, jako na przykład Butrymowie,
635 III,12|             przyjść. To się spotkamy, jako Bóg na niebie, choćbym miał
636 III,12|        gemajny; nie wiedzą nic, a on, jako oficer, był przy dworze -
637 III,12|             izby, zląkł się i stanął, jako wryty, w progu.~- Niech
638 III,12|               katolik, jakom Zagłoba, jako szczęścia za życia, a Boga
639 III,12|        przygotowany w Szwecji tryumf, jako zdobywca. Prócz niego, był
640 III,12|            mężami swymi do tego kraju jako do nowej posiadłości szwedzkiej
641 III,12|             pada za granatem, czerepy jako diabły koło uszu świszczą,
642 III,13|             przyjść. To się spotkamy, jako Bóg na niebie, choćbym miał
643 III,13|        gemajny; nie wiedzą nic, a on, jako oficer, był przy dworze -
644 III,13|             izby, zląkł się i stanął, jako wryty, w progu.~- Niech
645 III,13|               katolik, jakom Zagłoba, jako szczęścia za życia, a Boga
646 III,13|        przygotowany w Szwecji tryumf, jako zdobywca. Prócz niego, był
647 III,13|            mężami swymi do tego kraju jako do nowej posiadłości szwedzkiej
648 III,13|             pada za granatem, czerepy jako diabły koło uszu świszczą,
649 III,14|                bo on ma dwa nazwiska, jako to u Angielczyków, Szkotów
650 III,14|              dalej Hassling - i wiem, jako się na łożu przewracał,
651 III,14|             gadał do siebie, a syczał jako z bólu, tak go widocznie
652 III,14|          przyjść z panną konfidencji (jako to między narzeczonymi niejedno
653 III,14|             bywają różne panny: jedne jako starożytne westalki, drugie -
654 III,14|               niej nogami przebierasz jako młody kurek i oczy ci bielmem
655 III,15|     Przeciwnie bowiem: powierzono mu, jako wsławionemu i doświadczonemu
656 III,15|            płaczcie, wszystkie stany, jako ja płaczę, stary żołnierz,
657 III,15|       Słyszysz, wasza królewska mość, jako tam wyją. Revera... słuszna
658 III,16|            się wprawdzie do Taurogów, jako do miejsca leżącego tuż
659 III,16|           jednak same Billewiczównie, jako córce najzacniejszego rodu,
660 III,16|            jak słońce od klejnotów, a jako pasterz rozkochany..~Jakaż
661 III,16|             wydawał jej się wzniosłym jako ci bohaterowie starożytni,
662 III,16|         Taurogach. że błądzimy w nich jako wśród lasu. Jedni mówią,
663 III,16|              panią: żądze płoną w nim jako smoła w pochodni. Wszystko,
664 III,16|            nie zdarza. Słyszałem też, jako rzekł: "Diabeł by się na
665 III,16|           schronisko, przeleciała jej jako błyskawica przez głowę.~
666 III,17|        krewnym... bodaj go zabito!... jako dworski byk wiejskim jałoszkom!
667 III,17|              Będę Szwedów podchodził, jako inni podchodzą, jak niegdyś
668 III,17|       książęcą mość poznał tak dobrze jako my, tego pozory nie uwiodą
669 III,17|              nic nam tam nie grozi.~- Jako gospodarz czuły na dobro
670 III,17|            głowie mi się mąci! Patrz! jako mi ręce gorzeją! Taką miłować,
671 III,17|           obchodzić, bo on was zszyje jako wierzch z podszewką, rozumiesz,
672 III,17|             lepszy ksiądz przyjeżdża, jako w nagłych razach bywa, i
673 III,17|            poczęło nim rzucać i drgał jako ryba wyjęta z wody. Wszelako,
674 III,18|             co dzień przepływać gotów jako ów Leander dla Hery...~Miecznik
675 III,18|         elektorami wszakże jesteście, jako mój wuj brandenburski. Skoro
676 III,18|            się w godność nie obwijam, jako przystoi temu, którego o
677 III,18|            stoję. Owóż pod przysięgą, jako krewnemu, powtarzam, że
678 III,18|              czuję. Co jednak czynić? jako tę ojczyznę ratować? nec
679 III,18|              podpisze pacta conventa, jako i poprzednicy podpisywali,
680 III,18|              panie stryjcu? - Trzeba, jako żywo trzeba! - powtórzył
681 III,18|               dla ojczyzny... Ja zaś, jako prawy obywatel, pytam cię
682 III,18|           Będę odpowiedzi jej czekał, jako na węglach! Tymczasem zaś
683 III,18|                  Sakowicz! widzę już, jako ona mnie w swojej komnatce
684 III,18|               słodkie gardło poderżnę jako kulawej kurze. Siedź tu
685 III,18|             jego, ale żebyś nie mogła jako paw krzyczeć, zanim się
686 III,19|       będziesz, mości książę, w łożu, jako i dzisiaj.~- Będę na koniu
687 III,19|              dzisiaj.~- Będę na koniu jako i ty!... Milcz, nie przeciw
688 III,19|            pierwej się rzucę!" Wiesz, jako tam komin ogromny. I wraz
689 III,19|              się w pszczoły i brzęczą jako pszczoły... Ot, jak mnie
690 III,19|             com jej głowy nie ukręcił jako szpakowi, ile żem myślał;
691 III,19|            mamy ruszać na Podlasie?~- Jako Bóg w niebie. A wojska powyprawiane
692 III,19|                Jeśli mamy iść naprzód jako piorun i cały rachunek nasz
693 III,19|               też z serca odpuszczam, jako mi chrześcijańska miłość
694 III,20|         narażony. Bo przecie Ketling, jako wyborny oficer, wszędy mógł
695 III,20|              i potężnych protektorów, jako król, jako pan Sapieha lub
696 III,20|               protektorów, jako król, jako pan Sapieha lub pan Czarniecki.
697 III,20|          panie kawalerze. Będę mówiła jako do brata, jako do serdecznego
698 III,20|            Będę mówiła jako do brata, jako do serdecznego konfidenta:
699 III,20|               może znaleźć, a piękną, jako jego dusza jest piękną,
700 III,20|       szlachcic i tak mi dopomóż Bóg, jako nigdy w życiu nie pójdę
701 III,20|            tak mnie sądzi po śmierci, jako prawda, że życie dałbym
702 III,20|            Billewicza wraz z synowicą jako zakładników i jeńców wojennych
703 III,20|          Powiada, że książę kazał nas jako jeńców wojennych strzec,
704 III,20|            słuszność, bo tak uczynię, jako Bóg w niebie!~- Mając zaś
705 III,20|       wiadomości, wyobraziła go sobie jako złą, ale niezwyciężoną siłę,
706 III,20|              lód odtajał i zakwitnęły jako kwiaty w przygrzanej wiosennym
707 III,20|              święte stopy, łasząc się jako psy domowe; Szwedom schły
708 III,21|               jeszcze o nim z Ukrainy jako o wielkim żołnierzu.~Anusia
709 III,21|             waćpannę tak nie nastawał jako na tę dziewczynę. Arcy to
710 III,21|            nie wróci, albo też my się jako stąd wydostaniemy.~- Już
711 III,21|    Wołodyjowski nie dałby się ogarnąć jako pan Kotczyc.~- Wielki to
712 III,21|              o tym rozmawiały.~- Inni jako dziady żebrali - mówiła
713 III,21|          dawniej, ale nie rozumiejąc, jako cudzoziemiec, waloru, który
714 III,22|          miary w wynoszeniu Bogusława jako wodza, tak teraz wszystkie
715 III,22|               być rozdrażniony, zatem jako desperat do gwałtownych
716 III,22|        miecznika do Tylży wyprawiano, jako ostatnim razem przed wyprawą
717 III,22|      niegodziwościom zapobiegać. Więc jako prywatny człowiek zostawiam
718 III,22|        prezentował go u swoich butów, jako chorążego orszańskiego.~-
719 III,22|              wypłaciłeś. - Żebyś mógł jako politycznie skręcić łeb
720 III,22|               strzygła. Niech jeno tu jako komendant zostanę, z samego
721 III,22|             opiekę, ja zaś przychodzę jako życzliwy przyjaciel i mówię
722 III,23|            Taurogach. Został Sakowicz jako pan samowładny, uznający
723 III,23|             zacne intencje, pewnie by jako pan tak potężny mógł wodzów
724 III,23|             nieobecny, bo go Sakowicz jako doświadczonego żołnierza
725 III,23|              szły promienie wesołości jako owo światełko, które nocami
726 III,23|            czyniło łatwiejszą.~Wieści jako jaskółki nadlatywały do
727 III,23|             Szwed tonął w tej liczbie jako w rzece wezbranej.~Ku podziwowi
728 III,23|             wieści o Karolu Gustawie, jako szedł coraz w głąb Rzeczypospolitej
729 III,23|             mnie odpuścisz, iżem cię, jako Daniela, samą w jaskini
730 III,23|           Sakowicza na stronę pruską.~Jako zaś człowiek stanowczy i
731 III,23|             desperację.~- Wzięli mnie jako Tatarzyni w niewolę, choć
732 III,23|               nim świeciły dotychczas jako słońca. Uszy nie chciały
733 III,23|          całym tatiorem jedź do Birż, jako że stamtąd do Kurlandii
734 III,23|             równie, nie takie paludes jako na Żmudzi. Bogu cię polecam
735 III,24|              nie ma i książę postąpił jako wódz doświadczony.~- Książę
736 III,24|          obawiał, wiedział bowiem, że jako zdrajca i sprawca wszystkich
737 III,24|        zagrodzić niźli takiej wataże, jako jest moja, z którą ukryć
738 III,24|               sztychy łubniańskie mam jako pacierz w pamięci. Co dzień
739 III,24|            Kowalskiego, a miłujesz go jako źrenicę oka.~- Wolę go od
740 III,24|            zaczynają zaraz przewracać jako niemieckie muce.~- Albo
741 III,24|               niemieckie muce.~- Albo jako te małpy u Kazanowskich,
742 III,24|               się tak pewno spełni... jako i to jest pewne, że ta szklenica
743 III,24|               tego nie rozumiecie, że jako teraz rzeczy stoją, nasz
744 III,25|              nie ma i książę postąpił jako wódz doświadczony.~- Książę
745 III,25|          obawiał, wiedział bowiem, że jako zdrajca i sprawca wszystkich
746 III,25|        zagrodzić niźli takiej wataże, jako jest moja, z którą ukryć
747 III,25|               sztychy łubniańskie mam jako pacierz w pamięci. Co dzień
748 III,25|            Kowalskiego, a miłujesz go jako źrenicę oka.~- Wolę go od
749 III,25|            zaczynają zaraz przewracać jako niemieckie muce.~- Albo
750 III,25|               niemieckie muce.~- Albo jako te małpy u Kazanowskich,
751 III,25|               się tak pewno spełni... jako i to jest pewne, że ta szklenica
752 III,25|               tego nie rozumiecie, że jako teraz rzeczy stoją, nasz
753 III,26|               mógł już iść tak szybko jako wprzódy. Nieraz trzeba było
754 III,26|              były i przesadne wieści, jako zwykle w czasach wojennych
755 III,26|          przywiązali się do Babinicza jako psy gończe do myśliwca i
756 III,26|               proroctwa pana Zagłoby, jako on, Kmicic alias Babinicz,
757 III,26|              Widziałem ich, gdy szli, jako ciebie widzę, bo stałem
758 III,26|            Elektorscy mostem już leżą jako żyto, przez które burza
759 III,26|            piorun prędzej nie zabija, jako Roch rozwalił go na dwoje.
760 III,27|              rachubę.~Pana Babinicza, jako znającego już dobrze pogranicze,
761 III,27|               sam, i inni pułkownicy, jako Hassun-bej, który ordą dowodził,
762 III,27|          ruszył.~- Nie mam szczęścia, jako zwykle! - rzekł.~- Nie frasuj
763 III,27|          wielką bitwę wygrał. Książę, jako Polak, lepiej zna wasz sposób
764 III,27|         stulonymi uszami, wyciągnięte jako charty. Jeźdźcy pochyleni
765 III,27|            obliczem na kark koński. I jako stado ós napadnie w ogrodach
766 III,27|          ledwie kółeczko niewielkie a jako piorun szybkie zatoczy i
767 III,27|           Hassun-beja - niechaj orda, jako może, przeprawi się przez
768 III,27|               kroku, a pan Gosiewski, jako że był nie tylko wojennik
769 III,27|            nie będzie można!~- Ja się jako zakładnik Tatarom ofiaruję! -
770 III,27|              jego zdrowie, gdyż rana, jako zadana samym końcem szabli,
771 III,27|            dobrze! Nie jestem Katonem jako pan Skrzetuski... dobrze!
772 III,27|          miłosierny! ~- Pójdę prosto, jako sierpem rzucił. Całe Prusy
773 III,28|          bezpieczniej głowy przytulić jako przy mnie, który kilkaset
774 III,28|               się trząść całym ciałem jako osinowy liść, a w końcu
775 III,28|              Prusy elektorskie, idzie jako śmierć ku Żmudzi, ścina,
776 III,29|         salwie cofał się bezładnie. I jako fala, rozlawszy się po płaskim
777 III,29|          opowiadał do wschodu słońca, jako zniósł oddział rajtarii
778 III,29|          rajtarii nieprzyjacielskiej, jako dwie mile na nich jechał
779 III,30|          czyniła relacje. On słuchał, jako gospodarz wiejski słucha
780 III,30|           każdy tak by sobie dał rady jako on!~Tyle przecie jest szlachty
781 III,30|       przyszła pierwsza chwila próby, jako zhukany koń dęba stajesz
782 III,31|               moc nieprzyjacielska.~I jako gdy wspaniały lew, który
783 III,32|            mówiłżeś nikomu, żem tutaj jako Babinicz wojował?~- Nie
784 III,32|               i Ducha Świętego, amen.~Jako złych ludzi szpetne przeciw
785 III,32|            się pławiąc, z pobojowiska jako bez duszy był podniesion..."~
786 III,32|          przyjęła ten wybuch czułości jako dowód Anusinego afektu dla