Tom, Rozdzial

501 II,29 |           łeb nie zleciał, bo że ich tam w niebie nie przyjęto, to
502 II,30 |        sposobów, aby rozniecić wojnę tam wszędzie, gdzie nie płonęła
503 II,30 |          jeszcze stał przy Szwedach. Tam, gdzie było trzeba, posyłano
504 II,30 |           żyje!" - jechał do grodu i tam onę niebieską konfederację
505 II,31 |        sposobów, aby rozniecić wojnę tam wszędzie, gdzie nie płonęła
506 II,31 |          jeszcze stał przy Szwedach. Tam, gdzie było trzeba, posyłano
507 II,31 |           żyje!" - jechał do grodu i tam onę niebieską konfederację
508 II,32 |           się wina rozpoczyna. Siłaż tam starszyzny przy Radziwille
509 II,32 |         Ledwieśmy go odkarmili, taki tam już był głód, a on sobie
510 II,32 |            król. - To, widzę, prędko tam u was na Litwie szło!~-
511 II,32 |      przybyli do Lwowa, którzy mieli tam wojsko tworzyć, aby później
512 II,32 |            Wołodyjowski - znajdziesz tam Skrzetuskich i pana Zagłobę,
513 II,32 |          jegomość powiadał. Jest też tam i pan Charłamp.~Lecz Kmicic
514 II,33 |         wasza mość ofiarował za ileś tam dukatów króla porwać i żywego
515 II,33 |         Ganchof powiada tak: "Więcej tam polityki w tym wywiezieniu
516 II,33 |               bo hałasy by powstały, tam zaś księżna wojewodzina
517 II,33 |            Taurogach nie masz, bo go tam posłańcy nie znaleźli.~Tu
518 II,33 |             powiem, co myślę: jeżeli tam pannę Billewiczównę już
519 II,33 |               to wasza mość nie masz tam po co jechać; jeżeli zaś
520 II,33 |            do Kurlandii pojedzie, to tam bezpieczniejsza niż gdziekolwiek
521 II,33 |            do mnie podobny... Ale co tam przeszłe zbytki wspominać!~-
522 II,34 |             dla nich znaleźć. Trzeba tam kawalera wielkiej fantazji
523 II,34 |              gdzie się tylko pokażę, tam cała okolica na koń przeciw
524 II,34 |       Taurogach nie ma, to najlepiej tam dziewczynę zostawić, bo
525 II,34 |         skrobać we drzwi izby.~- Kto tam? - zawołał Kmicic.~Po czym
526 II,34 |            Kmicic - myślałem, że cię tam usiekli w Częstochowie!~
527 II,34 |          jest.~- A od kogożeście się tam dowiedzieli, żem żyw?~-
528 II,34 |     skarbczyk ogarnęli, ale nie musi tam tego już wiele być, bom
529 II,34 |          inaczej! - mruczał - trzeba tam tego posłać... Każę powiedzieć
530 II,34 |        patrzy i mnie da znać, co się tam dzieje.~Tu zawołał nagle:~-
531 II,34 |         Taurogów, na granicę pruską. Tam panna Billewiczówna mieszka...
532 II,34 |     Bogusława... Dowiesz się, czy on tam jest... i będziesz miał
533 II,34 |          pewnie nie uwierzy, bo mnie tam książę oczernił, że na zdrowie
534 II,34 |             pilnuj, bo jeżeli książę tam jest i jeśli cię pozna on
535 II,34 |              wracaj. Znajdziesz mnie tam, gdzie będę... Rozpytuj
536 II,34 |        wyimainujesz sobie waćpan, co tam pan Zagłoba wyprawiał, jako
537 II,34 |           będą!...~- Może to być, że tam pójdziecie - odrzekł pan
538 II,34 |       Szczęśliwej drogi!... A dajcie tam dzięgielu zdrajcom Prusakom! -
539 II,35 |                Widzę to, widzę!~- Co tam waćpan widzisz!... On, ja,
540 II,35 |         zapisał jej jakoweś folwarki tam, w waszych stronach. Nazwisk
541 II,35 |             tym dobrze, bo mam też i tam kawał ziemi.~- Widzę, że
542 II,35 |            Ehe! - rzekł Kmicic - już tam moje afekta kto inny dzierżawi,
543 II,35 |            do panien Sapieżanek, aby tam była, aby instalacja pro
544 II,35 |          dziki i niesforny.~- Ja się tam nie boję - wtrąciła dygając
545 II,35 |            nieznanemu.~- Nieznany on tam nie jest, bo kto o Babiniczach
546 II,35 |             no! szlachecki, a ja się tam nad szlachtę nie wynoszę.
547 II,36 |           krew przelać... Ale że mam tam swoje ciężkie sprawy, z
548 II,36 |              strony pchnę gońca, aby tam obroki były dla nich gotowe,
549 II,36 |             głowę przez okno.~- A co tam? - spytała.~- Nic! pan starosta
550 II,36 |               powtórzył Kmicic.~- Co tam? - spytała znów Anusia.~-
551 II,36 |               Ot, ci ludzie, których tam sieką, mieli cię porwać...
552 II,37 |            by nie było ratunku, i że tam, gdzie się dzieci rodzą,
553 II,37 |              gdzie się dzieci rodzą, tam otucha umrzeć nie może.~
554 II,37 |                rzekł. - Siedzą sobie tam z siostrą za zamojskimi
555 II,37 |            odrzekł Kmicic. - A co mi tam... Kazali wieźć, wiozłem;
556 II,37 |            ucho i rzekł:~- A kto cię tam wie, zbereźniku, jakąś ty
557 II,37 |            Bogusława porwał. Podobno tam już ciasno było z młodym
558 II,37 |              do Częstochowy umknął i tam znaczne usługi oddał, a
559 II,37 |             pospolitego ruszenia, bo tam o dyscyplinę trudniej!~Gdy
560 II,38 |            by nie było ratunku, i że tam, gdzie się dzieci rodzą,
561 II,38 |              gdzie się dzieci rodzą, tam otucha umrzeć nie może.~
562 II,38 |                rzekł. - Siedzą sobie tam z siostrą za zamojskimi
563 II,38 |            odrzekł Kmicic. - A co mi tam... Kazali wieźć, wiozłem;
564 II,38 |            ucho i rzekł:~- A kto cię tam wie, zbereźniku, jakąś ty
565 II,38 |            Bogusława porwał. Podobno tam już ciasno było z młodym
566 II,38 |              do Częstochowy umknął i tam znaczne usługi oddał, a
567 II,38 |             pospolitego ruszenia, bo tam o dyscyplinę trudniej!~Gdy
568 II,39 |           arcyprzednia myśl! Takiego tam kawalera i takiego wojska
569 II,39 |              On sam w tyle ostał, bo tam jakiś konwój ułapion, któren
570 II,40 |             siłą poszedł do Janowa i tam posiłki w piechocie otrzymał,
571 II,40 |            potrzask i zadawał klęskę tam, gdzie go się najmniej spodziewano.~
572 II,40 |            Sokółki, Bogusław znalazł tam istotne posiłki pod wodzą
573 II,40 |           obraca, zaszedł do Janowa. Tam też miał się rozstrzygnąć
574 II,40 |               panie Sakowicz, a waść tam cicho!~Po czym rzekł:~-
575 II,40 |         porwał się za głowę.~- Co on tam dba o jeńców, nie puści
576 II,41 |      elektorskich obsługiwana. Armat tam było trzy tylko, ale prochów
577 II,41 |          Sapiehy?~- Tak jest.~- A co tam pan Sakowicz porabia?~-
578 II,41 |              gorąco było nieznośnie. Tam ułożono księcia Bogusława
579 II,41 |            na życie moje nastawał... Tam Sakowicz zatrzymany; wszelako...
580 II,42 |       okopała się z tej strony, były tam bowiem tylko szańczyki,
581 II,42 |              piechoty pana Oskierki, tam utracił ludzi i wiktorię...
582 III,1 |             bo mu doniesiono, że się tam ludzie jakowiś znajdują.
583 III,2 |              przyciągnął do Lublina. Tam otrzymawszy wiadomość, iż
584 III,2 |         odpowiedzieć. Armat ciężkich tam nie brak, a my musielibyśmy
585 III,2 |            że z podjazdem nie dotarł tam, gdzie miał rozkaz. Ze szlachtą,
586 III,2 |             boki. - Ba! fiu! Co mnie tam ! Hę? Kogo w gości proszę,
587 III,2 |       rubaszną niedbałością:~- Co mi tam! On pan w Szwecji, a Zamoyski
588 III,2 |           zawołał Wołodyjowski. - Co tam?~- Łunę z wałów widać. Szczebrzeszyn
589 III,3 |       zapałem Zagłoba.~- A niech ich tam diabli wezmą! - zawołał
590 III,3 |            mógł nawet pomyśleć.~- Co tam? - spytał ujrzawszy Sapiehę.~-
591 III,4 |           otwartym polu rozstrzygać, tam uderzał jak piorun, wiedząc,
592 III,4 |          impetem do następnego lasu, tam jednak zdrożone poprzednio
593 III,4 |           wsunąwszy mu sztych szabli tam, gdzie szyja piersi dotyka,
594 III,4 |             koniem daleko uniesie, a tam już jakiś ratunek bracia
595 III,5 |     Skrzetuskiego Jana Zagłoba - już tam Czarniecki coś gorzkiego
596 III,5 |               były bowiem wieści, że tam właśnie zatrzymał się pan
597 III,5 |         mendę się poddaje. Morzy się tam frasunkiem pan Czarniecki,
598 III,6 |            Zresztą tak myślę, że cię tam bardzo nawidzą... Jedź,
599 III,6 |           odpoczynku we wsi Rudniku. Tam zjadłszy u plebana obiad,
600 III,6 |        siablę" dać kazał.~- A dać mu tam jaką szerpentynę! - krzyknął
601 III,6 |               gnane przez psy, pędzi tam, gdzie je prowadzi rogacz
602 III,7 |              Następnie szli nad San, tam znów wojska pana Sapieżyńskie
603 III,8 |              była kwatera królewska, tam też stały główne siły armii.~-
604 III,8 |       oficerów bardzo świetnych. Był tam stary Wittenberg, Duglas,
605 III,9 |              i chłopskie rzucały się tam nie tylko na stojące po
606 III,9 |             W Mazowszu było to samo. Tam lud kurpieski, w mrokach
607 III,9 |             nie dokołatasz... Nie ma tam który tabaki? Może ową senność
608 III,9 |           zagląda, a nie wiem, czego tam szuka, bo nic nie znajdzie.
609 III,9 |            licha i daj mnie spać! Co tam, panie Michale? Czemuśmy
610 III,9 |            blady z bezsenności.~- Co tam? - spytał Wołodyjowskiego. -
611 III,9 |                ruszaj mi ku mostowi, tam z koni i do muszkietów!
612 III,9 |            Adolf po dwakroć usiłował tam osłonić ucieczkę, lecz po
613 III,9 |        lasach, trzcinach, zaroślach. Tam nazajutrz dopiero wyszukiwali
614 III,9 |             dotarli nocą do Czerska; tam przesiedziawszy w ruinach
615 III,10|              Sapieha rozbit?~- Gdzie tam rozbit! Goni nawet króla,
616 III,10|            Goni nawet króla, ale już tam pan Sapieha nikogo nie dogoni!~-
617 III,10|              winy nie było!~- Musiał tam Sapio pokawić, już ja go
618 III,10|             wielbiony, przywykłem, a tam nie wiadomo, jako będzie...~-
619 III,11|             Warszawą spotkamy, bo ja tam pociągnę, jeno się przedtem
620 III,11|       Lublina i ja chętnie pójdę, bo tam białogłowy nad miarę gładkiej
621 III,11|            tyle lat żył, ile obiadów tam u królewskiego stołu zjadłem,
622 III,11|             Ten drugi kościół, zaraz tam obok, to jest collegium
623 III,11|             rzekł:~- Wreszcie, co on tam wie!~Po czym pokazał jeszcze
624 III,11|          łamiąc karki w ciemności. A tam już larum poczęło się w
625 III,11|                A... Billewiczówna... tam jest?~- Jest!~Pan Andrzej
626 III,12|              się zastawiać. Ba, żeby tam sam król był, to by dał
627 III,12|        wierzy czy nie wierzy, musiał tam iść z dwóch powodów: raz,
628 III,12|              i zaraz spytał:~- A kto tam w owym szańcu ma komendę?~-
629 III,12|            na to pozwolili. Jużem mu tam piechoty posłał i działek,
630 III,12|            być! Tyzenhauz, wiesz kto tam siedzi?~- Wiem, miłościwy
631 III,12|            był w piekle.~- Trzeba mu tam jeszcze świeżych ludzi podesłać!
632 III,12|                Miłościwy panie!~- Co tam? zabit? - spytał król.~-
633 III,12|              Babinicz powiada, że mu tam dobrze i nie chce zastępcy,
634 III,12|        humorowi jego nie dziwuję, bo tam im ręce od roboty opadają!~-
635 III,12|         spytał król - utrzyma on się tam?~- Taki straceniec! Gdzie
636 III,12|             miał co jeść!"~- Możnaże tam wysiedzieć?~- Tam, miłościwy
637 III,12|            Możnaże tam wysiedzieć?~- Tam, miłościwy królu, istny
638 III,12|        Grodzickiego i teraz biją się tam na nowo.~- Skoro na mury
639 III,13|              się zastawiać. Ba, żeby tam sam król był, to by dał
640 III,13|        wierzy czy nie wierzy, musiał tam iść z dwóch powodów: raz,
641 III,13|              i zaraz spytał:~- A kto tam w owym szańcu ma komendę?~-
642 III,13|            na to pozwolili. Jużem mu tam piechoty posłał i działek,
643 III,13|            być! Tyzenhauz, wiesz kto tam siedzi?~- Wiem, miłościwy
644 III,13|            był w piekle.~- Trzeba mu tam jeszcze świeżych ludzi podesłać!
645 III,13|                Miłościwy panie!~- Co tam? zabit? - spytał król.~-
646 III,13|              Babinicz powiada, że mu tam dobrze i nie chce zastępcy,
647 III,13|        humorowi jego nie dziwuję, bo tam im ręce od roboty opadają!~-
648 III,13|         spytał król - utrzyma on się tam?~- Taki straceniec! Gdzie
649 III,13|             miał co jeść!"~- Możnaże tam wysiedzieć?~- Tam, miłościwy
650 III,13|            Możnaże tam wysiedzieć?~- Tam, miłościwy królu, istny
651 III,13|        Grodzickiego i teraz biją się tam na nowo.~- Skoro na mury
652 III,14|      dopuszczają. Radzą tedy, jak by tam wojnę podsycić. Powiada
653 III,14|          człeka, któren by umiał być tam tym, czym pan Czarniecki
654 III,14|              bom czasu nie miał. Kto tam przed szturmem ma głowę
655 III,14|           czoła obcierał.~- Hej! jak tam te kartauny grzmią - ozwał
656 III,14|           którą by można doprowadzić tam, gdzie cnota nie chodzi.
657 III,14|          prosił. Nie wiadomo, co jej tam proposuit, ale od tej pory
658 III,14|           zakrzyknął Kmicic.~- Gdzie tam! Za greckiego pasterza się
659 III,14|             dość, że książę nie może tam już na wierność żadnego
660 III,14|           mój (tylko niekatolik), że tam już cały wyjazd pana miecznika
661 III,15|       Uderzył tedy każdy zapamiętale tam, gdzie mu było najbliżej,
662 III,15|          Bernardynów zwiastowały, iż tam inne watahy szturmują z
663 III,15|            wysiekłszy broniących się tam piechurów wpadł z tarasów
664 III,15|       Radziejowskiego. Obecnie bój i tam zawrzał srogi, lecz trwał
665 III,15|                dodał trzeci.~- Gdzie tam victor, chyba victus!~Tu
666 III,15|               Widocznie szturm trwał tam jeszcze w całej sile i sądząc
667 III,15|           skoczył do pałacu na górę, tam bowiem z prawego skrzydła
668 III,15|           Nie dosyć na tym! - woła - tam! do bramy! Działa ku murom
669 III,15|              aż pod nogi królewskie.~Tam rzucił się na kolana i chwyciwszy
670 III,15|           wasza królewska mość, jako tam wyją. Revera... słuszna
671 III,15|         spokój nie uczyni. Już ja go tam przed szlachtą obronię...
672 III,15|          następujące:~- A rozgłoście tam, żeby się pan Zagłoba dłużej
673 III,15|    wzbroniono jechać. Mówił, że chce tam wojnę ożywić i Szwedów podchodzić,
674 III,15|             i tak miał zamiar posłać tam doświadczonego w podjazdowej
675 III,15|    pobłogosławił i jeszcze mu czegoś tam po cichu do ucha życzył,
676 III,15|          raźno, że gdzie przyjechał, tam pierwszy szczęsną wieść
677 III,15|         zatętniły kopyta jego konia, tam całe okolice rozbrzmiewały
678 III,15|          rozbrzmiewały tymi słowami, tam lud witał go z płaczem na
679 III,15|             go z płaczem na drogach, tam bito we dzwony po kościołach
680 III,16|             dokąd uciekać, gdyż tu i tam groziła zguba, tu i tam
681 III,16|              tam groziła zguba, tu i tam hańba.~W takiej rozterce
682 III,16|             Zielonki, do Rogowskiej! Tam nieprzyjaciel nie pójdzie,
683 III,16|              nie będzie łupu szukał. Tam swój nawet, jeśli się zapamięta,
684 III,16|              obcy, dróg nie znający. Tam obronią ją Domaszewicze,
685 III,16|           burza przejdzie, klasztor. Tam jeno spokój prawdziwy być
686 III,17|             w lasach girlakolskich i tam na państwo z końmi, tobołami
687 III,17|          zawołał Bogusław. - A siłaż tam tego będzie?~- Nad sto tysięcy
688 III,17|             To nasze strony, nic nam tam nie grozi.~- Jako gospodarz
689 III,17|         mówił gorączkowo książę - bo tam ona tego starego bałwana
690 III,17|            Tylży niejaki Plaska, czy tam jak, który swego czasu był
691 III,17|               rzekł książę. - Diabła tam! Pojmuję doskonale. Sakowicz!
692 III,18|               dziw, jak charakterna. Tam, gdzie niejeden by doświadczony
693 III,18|              i nie chodź na górę, bo tam się wesele twej siostrzenicy
694 III,18|            idź do twego pana, któren tam leży na górze.~- Co się
695 III,19|            była roztropna, ale jeśli tam jest jaki diabeł na usługach,
696 III,19|              się rzucę!" Wiesz, jako tam komin ogromny. I wraz skoczyła!
697 III,19|           Ruszaj, sługo, na górę, bo tam pan twój leży" - tylko com
698 III,19|          skąd mają do Kowna ruszyć i tam czekać... Nasze polskie
699 III,20|          spytał żywo:~- Dla Boga! co tam znowu?~- Ketling odmawia -
700 III,20|             bo to było jasne, że ich tam muszą strzec pilnie.~Postanowili
701 III,21|             kazał, bo pamiętał, iżem tam domową była i księżnej pani
702 III,21|          wiktorie łatwiejsze.~- Jest tam ktoś, co za nich wszystkich
703 III,21|              bałam się go!... Ale co tam! nie dla mnie on, nie dla
704 III,21|         Doszliśmy aż do Drohiczyna i tam naraz odwinęła się karta...
705 III,21|              wysłał do Prus.~- Po co tam waćpan jedziesz?~- Albo
706 III,21|                huknął miecznik. - Co tam zdrajców po nocy wspominać.
707 III,22|             ci szczerze: niechby cię tam byli ze skóry obdarli, bylem
708 III,22|        Wprawdzie jedne z nich jakieś tam dziewiąte wody po kisielu
709 III,22|          ciebie tak oczarowano!~- Co tam czary! Czasem, gdy spojrzę,
710 III,22|              w serce zapadły. Już on tam chodzi i wzdycha...~- Gdzie
711 III,22|            wzdycha...~- Gdzie ja bym tam komu mogła wpaść w serce.~"
712 III,23|    dziewczynę przewieźć do Królewca. Tam łatwiej przyjdzie się po
713 III,23|               bo niewdzięcznością go tam karmią, a gdy się to stanie,
714 III,23|            Bo jakem pomyślał, że się tam najszczersza krew polska
715 III,23|              że tu rządzi, jak chce, tam władza jego zmaleć musi,
716 III,23|             Sakowicza, że łatwiej by tam mogło przyjść do jakowychś
717 III,23|            dziś, to jutro - mówiła - tam zginiemy obie.~Anusia zaś
718 III,23|             nie ze strachu, jeno się tam przenoszę z roztropności,
719 III,23|             się udało... Ale niechby tam był ten, przed którym obaście
720 III,23|            załogą w stolicy, to woli tam być, gdyż łatwiej się stamtąd
721 III,23|         Anusin opór i uciec do Prus, tam szukać chleba, służby.~-
722 III,23|            za późno, bo taka na mnie tam zawziętość, żem był od amnestii
723 III,23|        jeszcze pod Beresteczkiem, bo tam wszystko się działo jego
724 III,23|            Radziłbym ci do Prus, ale tam wkrótce przed ogniem i mieczem
725 III,24|             jej swego czasu umyślnie tam stanąć, aby przeszkadzała
726 III,24|      dostatecznych przyczyn. Musiało tam coś zajść koniecznie.~Na
727 III,24|          błąd. wprowadzić. Ruszą oni tam nie mieszkając, w tej myśli,
728 III,24|             walna bitwa musiała więc tam prędzej, później nastąpić.
729 III,24|              powstanie wspomagać, bo tam i tak Szwedzi już nastarczyć
730 III,24|         ciągu kilku tygodni wkroczyć tam nie zdoła, niechybnie pod
731 III,24|             sobie rękę wkładać.~- Co tam fortele! - zawołał Wołodyjowski -
732 III,25|             jej swego czasu umyślnie tam stanąć, aby przeszkadzała
733 III,25|      dostatecznych przyczyn. Musiało tam coś zajść koniecznie.~Na
734 III,25|          błąd. wprowadzić. Ruszą oni tam nie mieszkając, w tej myśli,
735 III,25|             walna bitwa musiała więc tam prędzej, później nastąpić.
736 III,25|              powstanie wspomagać, bo tam i tak Szwedzi już nastarczyć
737 III,25|         ciągu kilku tygodni wkroczyć tam nie zdoła, niechybnie pod
738 III,25|             sobie rękę wkładać.~- Co tam fortele! - zawołał Wołodyjowski -
739 III,26|             Gołąbku najmilszy, możeś tam już o mnie zapomniał, a
740 III,26|       żałosny termin patrzyli.~- Toś tam nie był?~- W bitwie miejsca
741 III,26|          stoi, gdzie każą. Gdybym ja tam był, to albo tu bym teraz
742 III,26|        odpuszczonych.~- Wszystko się tam karbuje. Co tu człowiek
743 III,26|          człowiek szablą wyrąbie, to tam sekretarze niebiescy zapisują.~-
744 III,27|             cztery albo pięć dni się tam zatrzymać, ale wypadki pomieszały
745 III,27|           zdobędziecie, zwłaszcza że tam się wszystko księcia Radziwiłła
746 III,27|    prasowania kryz służą... Ale Boga tam!~Babinicz usłyszawszy to
747 III,27|            krzami pokryte. Obóz hen, tam leży w dole rzeki. Chce
748 III,27|    przytłumiony szum.~Widocznie nikt tam już nie spał, widocznie
749 III,27|      Poślijże waść jeszcze ludzi, by tam nie popasali za długo.~-
750 III,27|         wozach znajdą, to ich! Armat tam nie masz, jedno z rzeką
751 III,27|              tu w rozproszeniu; lecz tam, gdzie chorągwie cięły piechotę,
752 III,27|           ale ranny i pojman. A owo, tam ot, prowadzą go moi nohajcy!~
753 III,27|           Gosiewskiego. Opatrzono go tam starannie, dwóch medyków
754 III,28|       Pójdźmy ku Wodoktom - rzekła - tam będziem między swymi. Choćby
755 III,28|             potrzeby umieją. Puszcze tam także większe niż tu; Domaszewicze
756 III,28|        przednia myśl! Nic tu po nas, tam większe usługi oddać można.~
757 III,28|             po opuszczeniu Taurogów. Tam zabijała ją niepewność losu
758 III,28|               choć wątpię, bo co byś tam miał Waćpan pamiętać!),
759 III,29|              we zwyczaju zjawiać się tam, gdzie się go najmniej spodziewano.~
760 III,29|            stał niedaleko, rezydował tam już od tygodnia i nawet
761 III,30|          która w czasie bitwy stała, tam zaraz poczęła się roztasowywać
762 III,31|             że jakiś głos mówi jej:~"Tam ono najlepsze uspokojenie
763 III,31|        zawołał miecznik. - A kogo to tam wieziecie?~Jeden z jeźdźców
764 III,31|                 Kazał się koniecznie tam wieźć, bo tam chce umrzeć.~-
765 III,31|             koniecznie tam wieźć, bo tam chce umrzeć.~- Z Bogiem!
766 III,31|             rad bym wiedzieć, co się tam w tobie dzieje... Zali nie
767 III,31|             chcę, nie pragnę! choćby tam dusza we mnie jeszcze pocierpieć
768 III,32|              waszej miłości!~- A kto tam jest w Wodoktach?~- Jest
769 III,32|           Kmicic! Kmicic! Kmicic!... tam, obok Billewiczów!~Lecz
770 III,32|            do Częstochowy się udał i tam piersią własną najświętszy
771 III,32|         rzucił, osobę naszą ratując. Tam posieczon i rapierami skłuty,