1-500 | 501-745
Tom, Rozdzial
1 I,1 | wieczora do apteczki po leki dla młodego pułkownika; myśl
2 I,1 | się do rąk całowania. - Dla Boga ! toż ja mam w chorągwi
3 I,1 | bym ci nieba przychylić! Dla ciebie, mój królu, gotówem
4 I,1 | chowając nogi pod stołek:~- Dla Boga! tego w konwencie nie
5 I,1 | waćpan, proszę.~- Ja bym dla waćpanny i truciznę zjadł!...
6 I,1 | Pij no, waćpan...~- Ja bym dla waćpanny i truciznę wypił...~-
7 I,1 | podkomorzy poznał i takiego dla waćpanny wybrał!~- Jam zawsze
8 I,1 | jadalnej izbie stojącym.~- Dla Boga! czas! czas! - zawołał
9 I,2 | drugiej na świecie!~- Tegośmy dla cię chcieli! - odpowiedział
10 I,3 | wojnę odbywałem.~- Honor to dla mnie niemały - odrzekła
11 I,4 | dworskie powciągali do izby dla rozpusty!... Tfu! obraza
12 I,4 | pomożem ! - rzekł Józwa.~- Dla Boga! - mówiła Oleńka unosząc
13 I,4 | wyrostkowie, do dwudziestu. Ci dla omłotów zimowych w domach
14 I,5 | małym miasteczku nie masz dla większej liczby ludzi pomieszczenia
15 I,5 | Zapalili niebożęta żołnierze dla postrachu parę stodół, kilku
16 I,5 | i spokojny jak trusia.~- Dla Boga! toż to zabójstwo!~-
17 I,5 | wybuchnął:~- Nie płacz, Oleńka! Dla Boga, nie płacz! Com ci
18 I,5 | inaczej... bo cię miłuję... Dla Boga! serce mi się rozpuknie...
19 I,5 | starsi, już młodsi, którzy dla omłotów zimowych nie poszli
20 I,6 | to dzień żałości i klęski dla całej Laudy. Rojna szlachta
21 I,6 | kolejno, stanęło w Wodoktach dla obrony; spodziewano się
22 I,6 | przyczyną wszelkich nieszczęść. Dla niej to przybył w te okolice
23 I,6 | sprawiedliwy najcięższa dla mnie pokuta, bo straciwszy
24 I,6 | iż pragnąc tylko sławy dla siebie, wojsko pod Szkłowem
25 I,6 | Rzeczypospolitej pożądał dla swego domu prawa zasiadania
26 I,7 | grzyby i zwierzynę, i siano dla koni, i smołę do kałamaszek,
27 I,7 | Aleksandrą. "Co będziem dla niej męża po świecie szukać! -
28 I,7 | śpiewanie, jeno na sens dla wojskowych okrutny odparł
29 I,7 | takich nagrodzi, co nie dla promocji, ale z afektu dla
30 I,7 | dla promocji, ale z afektu dla ojczyzny służą a podobno
31 I,7 | Marysia.~- To tym gorzej dla niej, bo on już nie wróci;
32 I,7 | rzekła Terka - on driakiew dla waszej mości woził.~Wtem
33 I,7 | Billewiczówna stracona na wieki.~- Dla Boga! - mruknął któryś z
34 I,7 | dochodzić.~- Takiś to?... Więc dla prywaty z nieprzyjacielem
35 I,7 | chrześcijańsku pochować, dla zabitych Kmicicowych kazano
36 I,7 | Miłosierne w tobie serce, żeś dla tego człeka nie bała się
37 I,8 | kawalerowie turbowali: jedni dla majątku, drudzy dla urody,
38 I,8 | jedni dla majątku, drudzy dla urody, trzeci dla zacności
39 I,8 | drudzy dla urody, trzeci dla zacności krwi. Ejże, miło
40 I,8 | właśnie dlatego, że nie dla zysków, zasług, chlebów,
41 I,8 | Wszelako rad jestem, żem dla waćpanny niezupełnie obcy,
42 I,8 | mnie ojczyzna woła, której dla ciebie nawet nie odstąpię...
43 I,8 | mogę...~- Nie masz tedy tu dla mnie szczęścia, jako go
44 I,8 | lepszy, toś ty istotnie nie dla mnie.~Oleńka chwyciła się
45 I,8 | mu twarzy.~"Tym ci gorzej dla mnie - pomyślał po chwili -
46 I,8 | raczej trzeba dopomóc, bo to dla ojczyzny korzyść... Ot,
47 I,8 | niej urazy! Nie pierwsza to dla mnie rekuza, a dla niej
48 I,8 | pierwsza to dla mnie rekuza, a dla niej pierwsza boleść. Niebożątko
49 I,8 | zaczął zaciąg czynić, i drugi dla pana Kmicica, który też
50 I,8 | tej okolicy znajdować.~- I dla pana Kmicica?... Jakże to
51 I,8 | odziedziczyć... Wielki to dla mnie honor, że mam zaciąg
52 I,8 | Kmicicowi J. M. P. oddaj, dla którego pan Charłamp także
53 I,8 | tedy najlepiej Waćpan list dla niego przeznaczony od Charłampa
54 I,8 | się tam pan hetman o konie dla ciebie troszczy - rzekł
55 I,8 | się trochę; co ma z listem dla Kmicica uczynić.~
56 I,9 | ROZDZIAŁ 9~Zaczęły się tedy dla pana Wołodyjowskiego czasy
57 I,9 | je nagródź... Ot, droga dla waszmości lepsza i pewniejsza
58 I,9 | zapowiedni! - wykrzyknął Kmicic - dla kogo?~- Dla waćpana. A teraz
59 I,9 | wykrzyknął Kmicic - dla kogo?~- Dla waćpana. A teraz wiedz,
60 I,9 | wyciągasz!~- Bo nie chcę dla prywaty ojczyzny miłej poświęcać,
61 I,9 | czy jest jaka na świecie i dla mnie przeznaczona?~Wśród
62 I,10 | przyniosła zwykłej pociechy dla strapionych w Rzeczypospolitej
63 I,10 | poznańskiego i kaliskiego dla obrony granic od grożącej
64 I,10 | chwili sprawę publiczną dla swej prywaty poświęcić gotowych;
65 I,10 | Co mi Szwedzi!... Ale to dla mnie wstyd wobec innych
66 I,10 | ale w słomianym kapeluszu "dla chłodu" na głowie; inny
67 I,10 | Ludziom przywykłym do czci dla urzędu i osoby wydawało
68 I,10 | piechoty bardzo porządnej dla Rzeczypospolitej na ten
69 I,10 | równy on ma z tobą kontempt dla Szwedów i niech się jeno
70 I,10 | starościc tylko na tydzień, dla bardzo pilnych spraw, wziął
71 I,10 | i rozlew krwi, surowy i dla siebie, i dla żołnierzy.
72 I,10 | surowy i dla siebie, i dla żołnierzy. Gdy inni "kapitanowie"
73 I,10 | na ludzi rzemiosła, wojnę~dla wojny kochających, on pozostał
74 I,10 | niesławy, a miłość, jaką żywi dla ojczyzny, nakazuje mu paść
75 I,10 | za co znów będzie żywił dla nas wdzięczność - wraz ze
76 I,10 | Kazimierza spotkała, i miłość dla Karola Gustawa. Czulsi u
77 I,10 | wschodni ubiór widocznie był dla niego nowością.~Na koniec
78 I,10 | Chwila przed bitwą bywa dla niewyćwiczonego żołnierza
79 I,10 | na północny brzeg Noteci dla pochwycenia nieprzyjacielskiego
80 I,10 | szlachcic, kto cnotliwy, ratunku dla matki! życie dajmy, krew
81 I,11 | wszystkich szanowany, tak dla obrotnego rozumu, jak i
82 I,11 | obrotnego rozumu, jak i dla nadzwyczajnego męstwa, którego
83 I,11 | Stanisław Skrzetuski.~- Dla Boga!... Co waćpan mówisz!...
84 I,11 | wypoczywał, ile było trzeba dla koni, a i to jeden mi padł
85 I,11 | zmiłuje się nad ojczyzną!...~- Dla Boga - rzekł Zagłoba - widziałem
86 I,11 | duszy, że takie schronisko dla żony wynalazł; ale próżno
87 I,12 | Skrzetuski - że pisze o wierności dla radziwiłłowskiego domu,
88 I,12 | radziwiłłowskiego domu, nie dla ojczyzny, która więcej od
89 I,12 | Przyznał się i do afektu swego dla panny Billewiczówny, nieszczęśliwego
90 I,12 | Ta miała urodę w sam raz dla ciebie, bo istna to była
91 I,12 | tego ojcowskiego afektu dla żołnierzy nie ma, i do konfidencji
92 I,12 | ksiądz Kobyliński znowu dla katolików wyprocesował od
93 I,12 | kilkadziesiąt łokci, tylko dla gości przeznaczone. Tam
94 I,12 | szkoccy straż tam trzymali, dla parady, nie dla obrony przeznaczoną.~
95 I,12 | trzymali, dla parady, nie dla obrony przeznaczoną.~Godzina
96 I,12 | szlachty co najwierniejszej dla radziwiłłowskiego domu,
97 I,12 | przecie wiary prawdziwej dla błędów nie porzucił, jeno
98 I,12 | Ojciec to teraz prawdziwy dla rycerstwa. Pamiętasz, jak
99 I,12 | pęka od roboty, ale przecie dla takich rycerzy znajdzie
100 I,12 | Przepadło już wszystko dla niego, przepadło!...Płakać
101 I,12 | komnata, ale i cały zamek dla niej za ciasny; jakoż nie
102 I,12 | niewdzięcznością karmią... Dla Boga! gdybym waszmościom
103 I,12 | słusznie należy, tedyby dla mnie samego nic nie zostało.
104 I,12 | dokument za pas, uczyń to dla mnie... A jeżeli ktoś jeszcze
105 I,12 | dzień... Może tu i żona dla ciebie pomiędzy tymi szlachciankami
106 I,12 | czynić? Gdy tego potrzeba dla spraw publicznych, muszą
107 I,12 | nieprzyjaciel byłby mnie dla własnego dobra ostawił w
108 I,12 | panie Michale, i za misterna dla żołnierza. Przyznaję, że
109 I,13 | dlatego, że jasne już były dla wszystkich przyczyny tego
110 I,13 | gotowi wszędy iść za tobą. Dla Boga, powinieneś pójść wysoko!
111 I,13 | powinieneś pójść wysoko! Nie dla takiego to rodu, jak twój,
112 I,13 | ufność, że co uczynię, to dla dobra publicznego uczynię.
113 I,13 | podniesienie, na którym krzesła dla przedniejszych gości były
114 I,13 | pochwycił pana Andrzeja, żal, dla którego innych słów nie
115 I,13 | szlachcie i pułkownikach, mając dla każdego z gości jakieś łaskawe
116 I,13 | graniczący z przestrachem podziw dla tego junaka, który potrafił
117 I,13 | jeno one firanki z oczu... Dla Boga! szczęśliwy nurek,
118 I,13 | wstępować? powiesz mi, że cnotę dla cnoty trzeba praktykować...
119 I,13 | umiał. Lecz główny powód, dla którego nie odtrąciła go
120 I,13 | nie odtrąciła go na nowo, dla którego zostawiła mu nadzieję,
121 I,13 | posępniejszy, tym gorzej dla nieprzyjaciół, bo w dzień
122 I,13 | uwiązanego pognać. Jeszcze dla żony i dla dzieci w kieszenie
123 I,13 | pognać. Jeszcze dla żony i dla dzieci w kieszenie bakaliów
124 I,13 | testament po nim został dla przyszłych wodzów, dygnitarzy
125 I,13 | Wy chcecie uczyć mnie jak dla dobra ojczyzny postąpić
126 I,13 | Wtem głos cichy, ale dla jego ucha wyraźny, zaszeptał
127 I,14 | rękoma nagrody i zaszczyty dla potężnego Radziwiłła - słabym
128 I,14 | ostatnia zguba nastanie dla tego pana, który dziś jeszcze
129 I,14 | przed oczy obraz kar i mąk dla buntowników, którzy ośmielili
130 I,14 | kraju stronników, choćby dla pozoru.~Któż zaś z tych
131 I,14 | ten nieszczęśliwy kraj i dla jego ratunku pod nowym ugiąć
132 I,14 | i zginąć musi. Nie masz dla niej na ziemi ratunku. Chodzi
133 I,14 | jednego Szweda, jeszcze by dla wielu dziesiątków strażników
134 I,15 | hetmanowi posłuszeństwo złamał. Dla tego żołnierza do szpiku
135 I,15 | Bóg ratował. Daj ordynans dla mnie i dla obydwóch panów
136 I,15 | Daj ordynans dla mnie i dla obydwóch panów Skrzetuskich.
137 I,15 | Dalibóg, może to jakaś pomoc dla nas.~- Pewnie, że niezwyczajne
138 I,16 | książęca mość uczyni to dla mnie, aby ni jego, ni jego
139 I,16 | sprzeciwić, nikt prosić o łaskę dla raz skazanych, a teraz Kmicic
140 I,16 | być!... Nie będę Judaszem dla Wołodyjowskiego. Pójdę za
141 I,16 | kogo karać za sentyment dla ojczyzny. Wiedział, że gardło
142 I,16 | coś rzekł, żądaj nowej dla nich łaski.~- Jako żywo,
143 I,16 | dobrą nowinę!~- Nowina dobra dla mnie, nie dla nich, bo oni
144 I,16 | Nowina dobra dla mnie, nie dla nich, bo oni pewnie nie
145 I,16 | Potrzebuję go tu mieć i dla siebie, i dla ciebie. Mam
146 I,16 | tu mieć i dla siebie, i dla ciebie. Mam nadzieję, że
147 I,16 | choć wielkie to szczęście dla mnie patrzeć na tę dziewczynę,
148 I,17 | wezwaniem, by się łączyły w kupę dla obrony ojczyzny. Łatwo było
149 I,17 | Korabiem się pieczętuję.~- Dla Boga! toś waść naprawdę
150 I,17 | skaptować, ale to na nic. Kto dla ojczyzny Radziwiłła nie
151 I,17 | nie opuścił, ten go pewnie dla dalekiego krewnego nie opuści.~-
152 I,17 | jeżelibyśmy króla i ojczyznę dla prywaty Radziwiłła mieli
153 I,17 | Czarnieckiego, bo właściwie dla niego była uczta. Podochocił
154 I,17 | swoich ludzi do jego dragonów dla większego bezpieczeństwa
155 I,17 | się wydaje, że nie masz dla nas rady...~- Głowa Zagłoby
156 I,17 | Wołodyjowski płonął tak przyjaznymi dla Szwedów uczuciami, bo wkrótce
157 I,17 | Kiejdan szli, i z buńczukiem dla większej powagi rozkazu.
158 I,17 | wojny rozpoczynać, a to dla dwojakich powodów: naprzód,
159 I,17 | szczupak, a my okonie. Lepiej dla okoniów nigdy się głową
160 I,17 | komendantowi birżańskiemu i dla dobra jegomości króla szwedzkiego
161 I,17 | powody, których nie znamy, a dla których sam nie mógł nas
162 I,18 | pachołkiem katowskim, i to jest dla szlachcica wstyd, to jest
163 I,19 | ale ów warchoł służy tylko dla własnej korzyści i z rozkoszy,
164 I,19 | nie przeciw ojczyźnie, ale dla ratunku jej Radziwiłłowi
165 I,19 | każe pośrutować i psom da. Dla Boga! w każde inne ręce,
166 I,19 | sam hetman.~Na szczęście dla pana Wołodyjowskiego noc
167 I,20 | lamusy, wozownie, stajnie dla cugowych koni, które gospodarze
168 I,20 | mieć pod ręką, mieszkania dla oficjalistów, służby i dworskich
169 I,20 | wypadło dwóch pachołków dla potrzymania koni.~Jednocześnie
170 I,20 | biorąc odpowiedź za pogardę dla siebie, ale nie chcieli
171 I,20 | waszmość pana dobrodzieja, dla którego książę rzetelny
172 I,20 | zmieszaną bardzo.~- Zaszczyt to dla mnie niemały - rzekł - ale...
173 I,20 | Kiejdan, to jeszcze będzie dla twego dobra... Pomyśl jeno:
174 I,20 | Czego tedy książę chce dla waszmości? Bezpieczeństwa,
175 I,20 | rosieński:~- Zali już nie ma dla niego miłosierdzia? - spytał.~-
176 I,20 | której był narzeczonym, słowa dla niego nie znalazła. Uważałem
177 I,20 | tam z nią dzieje, boć to dla niewiasty ciężki termin.~-
178 I,20 | którzy przy niej stawają.~- Dla Boga! - rzekł Zagłoba -
179 I,20 | myślałem jako i wy, że mu dla korzyści albo dla ambicji
180 I,20 | że mu dla korzyści albo dla ambicji służy, ale to tak
181 I,21 | Nie śmiał też protestować dla tej samej przyczyny przeciw
182 I,21 | życzliwość, którą nawet dla obcego mieć można, prosta
183 I,21 | można, prosta litość, którą dla każdego mieć trzeba? Im
184 I,21 | powiedzieć mogę, że nie dla promocyj, nie dla zysków,
185 I,21 | że nie dla promocyj, nie dla zysków, nie dla chlebów
186 I,21 | promocyj, nie dla zysków, nie dla chlebów mu służę, jeno że
187 I,21 | mu służę, jeno że korzyść dla ojczyzny w tym widzę - za
188 I,21 | Uległem pozornie, bo mam dla ciebie słabość... A ich
189 I,21 | nie wolno większych spraw dla mniejszych poświęcać. Ci
190 I,21 | radziwiłłowskie progi nie były dla niego za wysokie...~- Wasza
191 I,22 | ową ucztę, którą hetman dla swych ludzi wyprawił. Musiał
192 I,22 | zawsze w tej twarzy coś tak dla niego pociągającego, że
193 I,22 | oprzeć mimowolnemu podziwowi dla tej rogatej, rycerskiej
194 I,22 | powikłało, że stało się dla tej prostej natury zbyt
195 I,23 | prośbą.~- Co chcesz, abym dla cię uczynił?~- Nie mogę
196 I,23 | żyć. Każdy dzień większa dla mnie męka. Nic tu po mnie
197 I,23 | mieć wolało.~- Ja funkcję dla ciebie mam - rzekł książę. -
198 I,23 | wyrokami na cię czekają... Dla własnego dobra nie powinieneś
199 I,23 | stąd jechać, to funkcję dla ciebie mam i bardzo zacną.
200 I,23 | jeszcze na Podlasiu?... Dla Boga! może zgubić mnie i
201 I,23 | wiemy, co o jego afektach dla Rzeczypospolitej trzymać...
202 I,23 | nam wolno i trzeba, jeżeli dla ojczyzny będzie tak lepiej,
203 I,23 | naczelników do siebie, niby dla układów, a potem pochwycić
204 I,23 | Godziwy to będzie sposób i dla ojczyzny zbawienny, bo inaczej
205 I,23 | personaliter nieżyczliwy to dla mnie człowiek. Pewnie on
206 I,23 | wypłaca za szczerą jego dla Szwedów przyjaźń; że sam
207 I,23 | do niego jedziesz, aby go dla Szwedów skaptować... Nie
208 I,23 | wygadaj. Okrutnie go to dla mnie zjedna. Dałby Bóg,
209 I,23 | przechylą, gdyż jest przyczyna, dla której musi on o moją życzliwość
210 I,23 | zerwanie, nader niebezpieczne dla obydwóch. Wyjazd usuwał
211 I,24 | bez pewnej asystencji, raz dla bezpieczeństwa własnego,
212 I,24 | bezpieczeństwa własnego, a po wtóre, dla powagi swojej poselskiej
213 I,24 | co innego, ale zdradzić dla zysku, dla promocji - nigdy!...
214 I,24 | ale zdradzić dla zysku, dla promocji - nigdy!... Brońże
215 I,24 | mniejsza byłaby męka... Dla Boga! za co nas to spotyka?!...
216 I,25 | przybranych w nową barwę szło dla asystencji za nim.~Na podwórzu
217 I,25 | nań z ciekawością, raz: dla wielkiej sławy rycerskiej,
218 I,25 | magnatami odbyte, po wtóre: dla jego szczególnej postawy,
219 I,25 | o Rzeczpospolitą chodzi, dla której w każdej chwili gotów
220 I,25 | zbuntowali i na Podlasiu grasują, dla Boga pomyśl WXMć, żeby ich
221 I,25 | będzie z tego nic... Nie dla Herakliusza córka księcia
222 I,25 | jego dziewka i jego fortuna dla mnie rosną. Jako wierny
223 I,25 | której jednak było coś wprost dla pana Andrzeja bolesnego.~
224 I,25 | chwycił się za głowę.~- Dla Boga! wina idą o pół dnia
225 I,25 | to się drużyna rozbieży. Dla Boga, życzliwie mi w tym
226 I,25 | zaraz zaczyna mowę miłością dla ojczyzny koloryzować. Dopiero
227 I,25 | część, i to nie lada jaka, dla nas przypadła. Jako krewni,
228 I,25 | bliższy. Litwa musi być dla księcia Janusza, a z jego
229 I,25 | Janusza, a z jego córką - dla mnie! ~Kmicic wstał nagle.~-
230 I,25 | nabić garłacze siekańcami. Dla mnie dwa konie osiodłać,
231 I,26 | przyszło do głowy, że lepiej by dla ciebie teraz było, żeby
232 I,26 | w tej myśli, iż sroga to dla ojczyzny necessitas! Często
233 I,26 | traktem zatrzymywali się dla przekuwania koni i reparacji
234 I,26 | wiązać nosze między końmi dla Kmicica.~Dwóch ludzi z rozkazu
235 II,1 | chwilami zatrzymywał się dla podczerpnięcia świeżej wody
236 II,1 | względu na zdrowie Kmicica, dla którego podróż mogła stać
237 II,1 | pogrąży. Kmicic tedy był dla niego uosobieniem największej
238 II,1 | zerwali się na równe nogi.~- Dla Boga, to wasza miłość na
239 II,1 | drugi za głowę.~- Zdrajcam dla Radziwiłłów, zdrajca dla
240 II,1 | dla Radziwiłłów, zdrajca dla Oleńki, zdrajca dla konfederatów,
241 II,1 | zdrajca dla Oleńki, zdrajca dla konfederatów, zdrajca dla
242 II,1 | dla konfederatów, zdrajca dla króla!... Zgubiłem sławę,
243 II,1 | wyglądały: hańba, sromota, zguba dla niego samego, dla Oleńki,
244 II,1 | zguba dla niego samego, dla Oleńki, krzywda dla ojczyzny -
245 II,1 | samego, dla Oleńki, krzywda dla ojczyzny - aż w końcu ogarnął
246 II,2 | Bliżej!~- Na parol?~- Parol dla rycerstwa, nie dla zbójów.
247 II,2 | Parol dla rycerstwa, nie dla zbójów. Chcesz - wierz,
248 II,2 | nagle czapkę z głowy.~- O dla Boga! Jezu!... Ociec, to
249 II,2 | miłość w naszej sadybie! Dla Boga, oczom jeszcze nie
250 II,2 | chaty, bo tu chłód kąsa. Dla Boga! taki gość, taki gość!
251 II,2 | do chaty, w niskie progi. Dla Boga! kto by się tu waszej
252 II,2 | zarówno ludzi i rzeczy. Dla Kmicica z każdą chwilą stawał
253 II,2 | odzywała się w nim służbistość dla dawnego wodza, bojaźń, a
254 II,2 | gdyż to była za wielka dla ich serc pokusa. Teraz,
255 II,2 | nic! Grzybami żyjemy, ale dla waszej miłości znajdzie
256 II,2 | pułkownikom, którzy ojczyzny dla Radziwiłła nie chcieli porzucić.
257 II,3 | to, jaką by korzyść mógł dla siebie z takich terminów
258 II,3 | uczynisz, to się opłaci, a i dla was lepiej głowy stąd unieść,
259 II,3 | ujmy w wojennych czasach dla szlachcica. Ale koń w stajni,
260 II,4 | zatrzymał się w Szczuczynie bądź dla krótkiego odpoczynku przed
261 II,4 | łatwiej musiało być o żywność dla ludzi i koni niż w mocno
262 II,4 | Co do listu, który miał dla pana Wołodyjowskiego, postanowił
263 II,4 | zdrowie, zacny to pan!~- Dla Szwedów zacny, bo im wrota
264 II,4 | Zali to one zbuntowały się dla zatrzymanego żołdu albo
265 II,4 | zatrzymanego żołdu albo dla swywoli? nie! jeno że hetmanowi
266 II,4 | czy od nich jakowy ratunek dla ojczyzny i obywatelów nie
267 II,4 | do usług waszmości.~- Dla koni obrok!~- Nie ma u mnie
268 II,4 | pana Wołodyjowskiego.~- Dla Boga! to pan Wołodyjowski
269 II,4 | mogą stąd wypaść rozmaite dla dalszej podróży i całego
270 II,4 | ostrzega? Chyba z afektu dla pana Wołodyjowskiego, że
271 II,5 | co może za szkoda stąd dla nas wyniknąć?~- Że głodem
272 II,5 | również i na to, że jedyny to dla nas ratunek tej rady usłuchać.
273 II,5 | życia nie zawdzięczamy.~- Dla Boga! - zakrzyknął pan Wołodyjowski -
274 II,5 | będzie, i dalej nie wojując. Dla tych przyczyn i Radziwiłła
275 II,6 | przed głodem, a po części dla trudności utrzymania w należytej
276 II,6 | Lipnicki, jako niechętny był dla Żeromskiego i nie chciał,
277 II,6 | nie zabiegał, chciał jej dla Skrzetuskiego i takiego
278 II,6 | stać będziem! - zakrzyknął- dla nich żyć! dla nich umierać!
279 II,6 | zakrzyknął- dla nich żyć! dla nich umierać! Mości panowie!
280 II,6 | sprosta?!~- Tak będzie! Dla Boga, tak będzie! Salomon
281 II,6 | całym obozie rozlegało:~- Dla Boga, mości panowie! Proroctwa
282 II,6 | materii wojskowych świadom, dla którego przywództwo nie
283 II,6 | którzy nieszczere myśli dla ojczyzny żywią, boją się
284 II,6 | wierze bluźniących z ujmą dla Przenajświętszej Patronki
285 II,6 | innych miejscach, przeto dla zyskania na początek błogosławieństwa
286 II,6 | błogosławieństwa bożego dla naszej imprezy wyda się
287 II,6 | dwieście berdyszów moskiewskich dla piechoty, do obrony murów
288 II,6 | osobisty afekt. Szkoda, że dla ojczyzny go nie ma. Ale
289 II,7 | pole działania, znikłaby dla Radziwiłła ostatnia sposobność
290 II,7 | Radziwiłł niebezpieczeństwo dla siebie, bo przeczuwał, że
291 II,7 | pogardę ludzką wydawało się dla tego pana, jak sam szatan
292 II,7 | odrodzić się linia birżańska, dla niego już tylko książę Janusz
293 II,7 | chorągiew Niewiarowskiego dla asysty, a z szańczyków sypanych
294 II,7 | Oby tak się stało!... Nie dla siebie ja tego tronu chcę!~-
295 II,7 | mających więcej respektu dla radziwiłłowskich kości.~-
296 II,7 | podniosło i w wierności dla niego utwierdziło. A przy
297 II,8 | miesiąca - rzekł. - Czyś nie dla Billewiczówny się tak wystroił?~-
298 II,8 | poprzek tym marzeniom, ale dla zuchwałego młodziana była
299 II,8 | chór pochwał i pochlebstw dla Bogusława, których świetny
300 II,8 | śmiałą i zbyt hazardowną dla tak błahego celu, więc nie
301 II,8 | widać moich prawdziwych dla pana naszego miłościwego
302 II,8 | dziewczyną zostawać, bo i dla niej między żołnierstwem
303 II,8 | miecznikowi wszystkich powodów, dla których za żadną cenę nie
304 II,8 | szczere... Chętnie krwi bym dla niego utoczył.~Tymczasem
305 II,8 | widokach osobistych, ale dla odwrócenia ostatniej klęski
306 II,8 | Janusz.~- Wszelako co?~- Dla ojczyzny byłby może ratunek
307 II,8 | jak Sapieha radzi?~- A dla ciebie? Dla mnie? Dla Radziwiłłów?...~
308 II,8 | Sapieha radzi?~- A dla ciebie? Dla mnie? Dla Radziwiłłów?...~
309 II,8 | A dla ciebie? Dla mnie? Dla Radziwiłłów?...~Janusz nic
310 II,9 | mówił stary Kiemlicz - tym dla nas lepiej.~- Musimy ich
311 II,9 | twarzach znać było podziw dla śmiałości pana Andrzeja,
312 II,9 | gorzałką, miodem i piwem dla wojska i mieszczan, porozpalano
313 II,10 | mieszkańcy nikli prawie; dla własnego też bezpieczeństwa
314 II,10 | więcej mieli okazywać miłości dla ojczyzny i wiary dla prawego
315 II,10 | miłości dla ojczyzny i wiary dla prawego pana niż szlachta,
316 II,10 | tedy ziemskie przyczyny, dla których byśmy ich i teraz
317 II,10 | Eryk, syn Gustawa, wilk, dla nienasyconej chciwości -
318 II,10 | duszy swej nie oszczędzi dla miłości prawdy."~- Masz
319 II,10 | który duszy nie oszczędzi dla miłości prawdy! - zakrzyknął
320 II,10 | który duszy nie oszczędzi dla miłości prawdy, i godzina
321 II,10 | duszy swej nie oszczędzi dla miłości prawdy?~Kmicic szarpać
322 II,11 | poprawy nie zaczął, to i dla mnie, mającego szczerą intencję
323 II,11 | straszliwą prawdę, że nie masz dla niej ratunku. Niczego sobie
324 II,11 | zatrzymać się w Częstochowie dla nabożeństwa - odrzekł nowo
325 II,11 | jednak nie mieć kompasji dla tej potęgi, która w oczach
326 II,11 | zbawienie, a gdzie zguba dla ich ojczyzny. Ja idę za
327 II,11 | Kmicic pozostał sam. Była to dla niego najgorsza noc ze wszystkich,
328 II,11 | było wyrokiem nie tylko dla ojczyzny, ale i dla jego
329 II,11 | tylko dla ojczyzny, ale i dla jego prywatnego szczęścia.
330 II,11 | pomagają. Muszą zginąć!~Dla Boga! żeby choć jedno łgarstwo
331 II,12 | nabożeństwu przeszkodzić to dla nich radość niezmierna,
332 II,12 | pozostała wiara i cześć dla Najświętszej Panny, na którym
333 II,12 | pan, klejnotami sypiący, dla zysku chciał mnichów straszyć?~
334 II,12 | przywodzi, jak widok czci dla Tej, która głowę węża starła...
335 II,13 | spokój księdza Kordeckiego, dla którego głębokie powziął
336 II,13 | przybycia miała jaka szkoda dla świętego miejsca wyniknąć,
337 II,13 | jakim sercem byłem zawsze dla tego świętego miejsca i
338 II,13 | tego świętego miejsca i dla waszego Zgromadzenia, również
339 II,13 | przychylność ani życzliwość moja dla was nie ustały w dzisiejszych
340 II,13 | Bo ja zwyciężę!~ ~- Oto dla nas przestroga - rzekł ksiądz
341 II,14 | gdyby nas król jegomość dla pilniejszych spraw pruskich
342 II,14 | może, czym jest Częstochowa dla tego narodu. Siła nam zależy
343 II,14 | oblężenie.~Lecz właśnie dla tego samego powodu Burchard
344 II,14 | regularnego wojska, które jakby dla postrachu przedefilowało
345 II,14 | nieznacznej twierdzy i klasztoru dla zdobywców tylu miast znamienitych
346 II,14 | za chwile, co za widoki dla ludzi (a wielu takich było
347 II,14 | chwili spoczynku, ani oddechu dla wpół zduszonych dymem piersi,
348 II,14 | żołnierza z krwi i kości, dla którego to wszystko, co
349 II,14 | zwyczajnym żywiołem jak ogień dla salamandry.~Brew miał namarszczoną,
350 II,14 | tam wielkiego!... Ja bym dla Najświętszej Panny... Ot!
351 II,15 | pomni na słowa Pisma: jako dla przestraszenia Filistynów
352 II,15 | że w nocy oni wyślą kogoś dla układów. Tymczasem ognia
353 II,15 | mnichów.~Ciężko zaczął się dla Millera ów dzień.~Tymczasem
354 II,16 | zniechęceniu wojsk kwarcianych dla Szweda, o układach Jana
355 II,16 | szwedzkiemu... Zaprawdę, dla kogoż wy tu, ojcowie czcigodni,
356 II,16 | chwyciliście za miecze? Dla kogoż nie żałujecie niewywczasów,
357 II,16 | trudu, umęczenia, krwi? Dla kogoż przez opór - niestety
358 II,16 | szwedzkich zastępów?... Dla Jana Kazimierza? Lecz on
359 II,16 | złamał; wy gotowiście umrzeć dla niego, on zaś o was i nas
360 II,16 | ten święty przybytek, nie dla was jednych ma on służyć!
361 II,16 | trudniejsze oblężenie. Czas dla nich stratę, dla nas korzyść
362 II,16 | oblężenie. Czas dla nich stratę, dla nas korzyść przynosi.~To
363 II,16 | mógł nie spać, bez szkody dla sił i zdrowia.~Nad strażami
364 II,16 | uciechy mając dusze gorące i dla ojczyzny poświęcone. Lecz
365 II,16 | sieradzkiego, obdarzył ich rybami dla klasztoru, na koniec podał
366 II,16 | też to był przerażający dla oblężonych tej świetnej
367 II,16 | list do Millera, że chętnie dla dobra Kościoła owych braci
368 II,16 | razie istotnie gotowi są dla dobra Kościoła i klasztoru
369 II,16 | tłumaczyła ich przyjaźń dla Szwedów, lecz głównie zagnała
370 II,16 | strój za najodpowiedniejszy dla kawalerzysty; jeno wąs,
371 II,16 | się więc w poselstwie, raz dla samego poselstwa, a po wtóre,
372 II,16 | człowiek." A jam go jeszcze dla pewności spytał, czy mogę
373 II,17 | do klasztoru z rozkazem dla ojców poddania twierdzy
374 II,17 | Miller oświadczył, że tylko dla zabezpieczenia klasztoru
375 II,17 | uszanowanie, jakie lud ma dla tego miejsca, na Boga i
376 II,17 | volens nolens, z nim razem.~- Dla Boga! dla Boga! - powtarzały
377 II,17 | z nim razem.~- Dla Boga! dla Boga! - powtarzały różne
378 II,17 | boskiego ani ludzkiego nie jest dla nich świętym i nietykalnym;
379 II,17 | zwać się dniem zwycięstwa dla oblężonych, gdyby nie owa
380 II,17 | ludzi, to jeszcze lepiej.~- Dla Boga! cóż ten jeden człowiek
381 II,17 | to jest. Nie są to żadne dla żołnierza arkana! - rzekł
382 II,17 | za różnica! Dawniej człek dla pokazania się, dla próżnej
383 II,17 | człek dla pokazania się, dla próżnej sławy lazł w hazard,
384 II,17 | milczenie było dokoła, bo dla zbyt ciemnej nocy nie strzelano
385 II,17 | niepodobieństwo!...~- Ja! Dla mocy bożej wszystko jest
386 II,18 | nie tylko jako niepożyta dla oblężonych przysługa, ale
387 II,18 | uradował się. Była to istotnie dla niego okoliczność nader
388 II,18 | słuchali ze zdziwieniem, bo dla nich nic nie mówiło nazwisko
389 II,18 | mówił:~- Wasza dostojność! dla waszej dostojności nic to
390 II,18 | wasza dostojność! Będzie i dla waszej dostojności lepiej,
391 II,18 | robaczku, miałeś słuszność! Nie dla ciebie kompanijka Kuklinowskiego,
392 II,18 | w nim litości, zwłaszcza dla zdrajców.~Więc odjąwszy
393 II,19 | dzielę twojej życzliwości dla nieprzyjaciół naszego króla -
394 II,19 | i niewytłumaczoną żywiąc dla księży życzliwość, odmawiali
395 II,19 | się stać groźni, jeśli nie dla armii Millera, to przynajmniej
396 II,19 | Millera, to przynajmniej dla jego dowozów i komunikacyj.~
397 II,19 | ciągu po górnikach skałę dla założenia miny. Ruch gorączkowy
398 II,19 | ciężkie chwile i tak bolesne dla nieugiętej duszy owego bohatera
399 II,19 | nitkę prochową zapalić. Lecz dla tych samych powodów przerażenie
400 II,19 | głodno być musi i obroków dla koni wcale brakuje.~- Znaczy
401 II,19 | list wraz z workiem ryb dla księży na Wilię, a zbliżył
402 II,19 | wielebny, że starym zwyczajem i dla zagórskich panów miejsce
403 II,19 | panów miejsce gotowe?~- Nie dla zagórskich to panów - odrzekł
404 II,19 | odrzekł ksiądz Augustyn - ale dla wspomnienia owego młodzieniaszka,
405 II,19 | wdzięczną o nim zachowali.~- Dla Boga - rzekł miecznik sieradzki -
406 II,19 | łaska boża zmienia serca!~- Dla Boga! Teraz rozumiem, że
407 II,19 | spoczynkowi i rozmyślaniom, bo i dla nich zbliżało się najuroczystsze
408 II,19 | dochodził istotnie z fortecy.~- Dla Boga! jakie to może mieć
409 II,19 | ponuro Miller. - To nowa dla nas wskazówka.~Lecz los
410 II,20 | badanie zaś mogło źle wypaść dla pana Andrzeja i jego towarzyszów.
411 II,20 | zapomniał, gdyż były one nader dla Szwedów niepomyślne i zwiastowały
412 II,20 | nie mogli ukryć pogardy dla zwyciężonych, którzy za
413 II,20 | Lecz groźniejsze jeszcze dla Szwedów od kuligów szlacheckich
414 II,21 | trudem wystarał się o kwaterę dla pana Andrzeja u powroźnika
415 II,21 | poddani, niewdzięczność kraju, dla którego gotów był krew i
416 II,21 | Szwedzi już na odstąpieniu!~- Dla Boga! Król ozłoci waszmości!
417 II,21 | świadek, nie uczynię tego dla nagród, bo ich nie potrzebuję,
418 II,21 | gdyż największa nagroda dla mnie za majestat krew przelać...~-
419 II,21 | przyjeżdża takich, którzy dla własnej chwalby albo spodziewanej
420 II,21 | chudopacholski gniew znaczył dla tak wielkiego człowieka -
421 II,21 | wszelką klemencję nawet dla jeńców i zdrajców mieć muszą,
422 II,21 | oddać, fortuny poświęcić dla ciebie gotowi... A ty zali
423 II,22 | swawolnik, jeden zły obywatel, dla prywaty swej, rady pomieszać
424 II,22 | pozwala?... Zali ta wolność dla jednego nie jest niewolą
425 II,22 | jednego nie jest niewolą dla wszystkich? I gdzieżeśmy
426 II,22 | waszej królewskiej mości dla Szwedów nie nowina! Ledwie
427 II,22 | im pod nosem przejedzie. Dla Boga, nie może być nic lepszego!~-
428 II,22 | błagając o wspomożenie, nie dla siebie, ale dla Rzeczypospolitej.~
429 II,22 | wspomożenie, nie dla siebie, ale dla Rzeczypospolitej.~Maria
430 II,23 | mistrz?~- Pan Wołodyjowski.~- Dla Boga! Toż ja go znam. Cudów
431 II,23 | mu zaufania, nie miał już dla niego tak wesołego jak dawniej
432 II,24 | legowiska. Lecz omijano dostępne dla nieprzyjaciela miejsca,
433 II,24 | Orszak królewski stanął dla wypoczynku. Z koni podnosiły
434 II,24 | wojsko idzie od potoku!... Dla Boga! czy nie Szwedy?!~-
435 II,24 | Kmicicowi i Kiemliczom, dla ciasnoty miejsca, mała tylko
436 II,24 | było już wątpliwości, że dla króla i jego orszaku musi
437 II,24 | jakim sposobem tak w porę dla ratunku królowi się znaleźli.~
438 II,24 | że usłyszał cichy jęk.~- Dla Boga! Żyw! - zakrzyknął.~-
439 II,25 | doprowadziły go do tego, że dla Rzeczypospolitej stał się
440 II,25 | wielki warchoł, który prace dla zbawienia ojczyzny, w imię
441 II,25 | zatrzymał go, aby zsiąść dla powitania. Widząc to pan
442 II,25 | granic w gościnności i czci dla majestatu, chwycił za lejce
443 II,25 | sali stół był zastawiony dla szlachty pomniejszej, a
444 II,25 | pomniejszej, a obszerny cekhauz dla ludu prostego, wszyscy bowiem
445 II,25 | poznańskiego i rzekł:~- Dla Boga! zdumienie mnie ogarnia...
446 II,26 | Stokroć by to lepiej było dla mnie, bo nie byłbym się
447 II,26 | zawstydzi, a w wierności dla waszej królewskiej mości
448 II,27 | wojsko, porzucili Szweda i że dla obrony majestatu i ojczyzny
449 II,27 | rozjedli i takim afektem dla ojczyzny i majestatu zapłonęli.~-
450 II,27 | do jagód przymarzają!~- Dla Boga! O Szwedach waść powiadaj,
451 II,28 | sejm na sąd postawić, aby dla potomnych był stąd przykład,
452 II,28 | czemu mam być pobłażliwszy dla niego, niźli on byłby dla
453 II,28 | dla niego, niźli on byłby dla mnie?~- Bo nie przy waści
454 II,28 | przeszkadzają, bo dostępu dla wszystkich nie masz.~- Eksperiencja
455 II,28 | Częstochowę nie poprowadzę!~- Dla Boga! Pomiarkuj się ojciec! -
456 II,28 | tykocińskimi zwietrzył. Dla prywaty i dla swawoli nie
457 II,28 | zwietrzył. Dla prywaty i dla swawoli nie zawahasz się
458 II,28 | Nie będę, panie Michale! dla ciebie to uczynię!~- A da
459 II,28 | i dokończyć: jedna jest dla ciebie podwika jakoby stworzona,
460 II,29 | trzeba jej ofiarować?"~Ale dla niego było za późno, bo
461 II,29 | zamieci, to wolą się bić dla rozgrzewki.~- Szósty już
462 II,29 | nieszczęśniku, czemuś to dla niego ojczyzny i pana odstąpił?~-
463 II,30 | wierności ponawiać. Groźne dla królewskich nieprzyjaciół
464 II,30 | i legacja z Siedmiogrodu dla prowadzenia wszczętych z
465 II,30 | oświadczeniami wierności dla majestatu i chęci obrony
466 II,30 | pełne gróźb i przekleństw dla Szweda.~A dzwony w kościołach
467 II,30 | czcząc w nich wierność dla pana i dla ojczyzny. Tak
468 II,30 | nich wierność dla pana i dla ojczyzny. Tak wrzało całe
469 II,30 | którzy się w kwaterach dla zbytniego ścisku pomieścić
470 II,30 | naszywany perłami i złotem.~Dla króla urządzono klęcznik
471 II,30 | żalem serca mego uznaję, dla jęczenia w opresji ubogiego
472 II,30 | się w tej chwili w miłości dla Rzeczypospolitej i jej Patronki.
473 II,31 | wierności ponawiać. Groźne dla królewskich nieprzyjaciół
474 II,31 | i legacja z Siedmiogrodu dla prowadzenia wszczętych z
475 II,31 | oświadczeniami wierności dla majestatu i chęci obrony
476 II,31 | pełne gróźb i przekleństw dla Szweda.~A dzwony w kościołach
477 II,31 | czcząc w nich wierność dla pana i dla ojczyzny. Tak
478 II,31 | nich wierność dla pana i dla ojczyzny. Tak wrzało całe
479 II,31 | którzy się w kwaterach dla zbytniego ścisku pomieścić
480 II,31 | naszywany perłami i złotem.~Dla króla urządzono klęcznik
481 II,31 | żalem serca mego uznaję, dla jęczenia w opresji ubogiego
482 II,31 | się w tej chwili w miłości dla Rzeczypospolitej i jej Patronki.
483 II,32 | zapewne za wiedzą królewską i dla tym większego podniesienia
484 II,32 | przykrzę, tak myśląc, że to dla majestatu i ojczyzny pierwsza
485 II,32 | i bezpieczeństwa świętej dla nas osoby waszej królewskiej
486 II,32 | koniu jeździł. Ale potem i dla swoich był ciężki, swawolił
487 II,32 | Nie o wojskowych pytam, dla Boga!... a z niewiast?...~-
488 II,33 | w kościele znalazł...~- Dla Boga! nie bluźnij! - przerwał
489 II,33 | zasług za nic dawne grzechy! Dla Boga! dobrze, że z tobą,
490 II,33 | nie znalazłbyś wasza mość dla niej w całej tej Rzeczypospolitej,
491 II,33 | wojownik, wielce w ułusach dla swojego męstwa i srogości
492 II,33 | znajdowały się dary chanowe dla króla; ale w tym się mylono,
493 II,34 | lepszego przywódcy trudno by mi dla nich znaleźć. Trzeba tam
494 II,34 | Gdybym, panie, miał służbę dla prywaty porzucić i obrony
495 II,34 | miły, tak lepszego pasterza dla tych owieczek nie znajdę!
496 II,34 | należało się spodziewać, że dla jego wdowy respekt mieć
497 II,34 | Bogusławie!~Lecz po chwili dla uspokojenia sumienia dodał:~-
498 II,34 | miły Bóg! Oto szczęśliwa dla mnie nowina! - zawołał pan
499 II,34 | rycerz - a to z kompasji dla waszmości, bom widział twoją
500 II,34 | zaraz zakrzyknął: "Gotowa dla Jędrka ekspedycja, od której
1-500 | 501-745 |