Tom, Rozdzial

501 III,6 |         natychmiast i przyprowadzono przed kasztelana. Stanął tedy
502 III,7 |            lontami.~Zaraz, stanąwszy przed obliczem króla, powiedział
503 III,7 |           chrześcijaństwie, który by przed taką potęgą nie zadrżał.
504 III,7 |            na majdan. Tłumy już były przed namiotami i wszyscy dążyli
505 III,8 |            na płotach; inni, siedząc przed chałupami i pośpiewując
506 III,8 |       ruszyli końmi i po chwili byli przed dworem gorzyckim. Przed
507 III,8 |              przed dworem gorzyckim. Przed bramą zeskoczyli z kulbak
508 III,8 |            piechotą, bo sam król był przed domem.~Ujrzeli tedy moc
509 III,8 |              postąpił z towarzyszami przed oblicze królewskie.~Sadowski
510 III,8 |             zwrócił się do stojącego przed gankiem Rocha i kiwnął ręką.~-
511 III,9 |        Czarniecki odejść w tajemnicy przed Szwedami. Na dawnym obozowisku
512 III,9 |         rosło. Piękny też widok miał przed oczyma. Jak okiem sięgnął,
513 III,9 |        pacierze.~Po czym na majdanie przed karczmą zostało kilka ciał
514 III,9 |             jej zgliszcza, bo miasto przed sześciu laty spłonęło było
515 III,9 |         płaszczyźnie, więc długo się przed okiem szwedzkim ukrywać
516 III,9 |           piechurowie zasłaniali się przed impetem jazdy. Na koniec
517 III,9 |           dwa lub trzy pułki może go przed całą armią bronić.~Jednakże
518 III,9 |    Czarniecki pojawił się jak piorun przed frontem chorągwi. Ogień
519 III,9 |          Czarniecki powrócił jeszcze przed zachodem słońca z królewskim
520 III,9 |             uchroniło ich to później przed niewolą, na ten raz jednak
521 III,10|              Kasztelan poszedł z nim przed okno, bo w chałupie było
522 III,10|            wstąpiła im do serc, choć przed chwilą wątpili.~Wtem szepnął
523 III,11|             11~Pan Zagłoba stanąwszy przed hetmanem nie odpowiedział
524 III,11|        męstwem i biegłością. Jeszcze przed przyjściem pana Sapiehy
525 III,11|         grubianinem okazać, ustępuję przed przynuką, bo zawsze to obserwowałem,
526 III,11|            Pewnego razu, na parę dni przed nadciągnięciem króla i hetmanów,
527 III,11|              dość daleko. Przybywszy przed hetmańską kwaterę znaleźli
528 III,11|    Wołodyjowski pustkę, jako zwykle, przed sobą szerzył; obok niego
529 III,11|              się na spienionym koniu przed hetmanem.~- Effendi! - krzyknął -
530 III,12|              na równe nogi i wypadli przed sień.~Król istotnie przybył.
531 III,12|          dosięgnąć. Rotmistrze stali przed pułkami, przy nich chorążowie,
532 III,12|            Poczęto wreszcie, jeszcze przed przyjściem ciężkich kartaunów,
533 III,12|              od strony Wisły, sypiąc przed sobą jak kret ziemne zasłony,
534 III,12|          sprawię na każdym polu, ale przed majestatem muszę się usprawiedliwić.
535 III,12|           okopie leżą i płotki sobie przed głowami z kołów porobili,
536 III,13|              na równe nogi i wypadli przed sień.~Król istotnie przybył.
537 III,13|          dosięgnąć. Rotmistrze stali przed pułkami, przy nich chorążowie,
538 III,13|            Poczęto wreszcie, jeszcze przed przyjściem ciężkich kartaunów,
539 III,13|              od strony Wisły, sypiąc przed sobą jak kret ziemne zasłony,
540 III,13|          sprawię na każdym polu, ale przed majestatem muszę się usprawiedliwić.
541 III,13|           okopie leżą i płotki sobie przed głowami z kołów porobili,
542 III,14|         hetmani koronni, on zaś stał przed nimi w podartym i zasypanym
543 III,14|              czasu nie miał. Kto tam przed szturmem ma głowę do czegokolwiek?~-
544 III,14|               Nieraz trzymałem wartę przed komnatą, w której sypiał -
545 III,14|           oficera trzymającego straż przed jej drzwiami, że jej krócicę
546 III,14|             wyprawy porwano, jeszcze przed janowską klęską, niejaką
547 III,15|            by idąc do szturmu nieśli przed sobą snopy niedojrzałego
548 III,15|             i srogą rzezią, na którą przed chwilą patrzyły, zacisnęły
549 III,15|           oddawszy. Inni cofnęli się przed gniewem męża, niektórzy
550 III,15|            się wśród krwawych tłumów przed pałacem na koniu.~- Kto
551 III,15|       potężny mąż ukazując się nagle przed wojewodą - ja!!!~- Jak waści
552 III,15|              tych Szwedów, z którymi przed kilku godzinami tak straszliwie
553 III,15|           rozwinięte chorągwie które przed królem polskim, niedawno
554 III,15|      Benedykt Oxenstierna, kanclerz, przed którym król kazał broń prezentować
555 III,15|             groźny, jak pomruk morza przed burzą. Od chwili do chwili
556 III,15|    ustawicznie, przyprowadzili sztab przed oblicze Jana Kazimierza.~
557 III,15|            nie uczyni. Już ja go tam przed szlachtą obronię... Ba!
558 III,16|            srebrny rycerz klęknąwszy przed swą damą brał z jej rąk
559 III,16|              Bogusława, który udawał przed nią miłość do opuszczonego
560 III,16|               iż młody Szkot niczego przed nią nie utai.~Jakoż stawił
561 III,16|             słowa, pozwól mi klęknąć przed sobą i na kolanach prosić
562 III,16|            Tak jest! jego pierwszego przed wszystkimi ludźmi! przed
563 III,16|             przed wszystkimi ludźmi! przed tymi nawet, którzy w mojej
564 III,16|      Rzeczpospolitę, więc nie ma się przed nimi gdzie schronić.~Oleńka
565 III,16|               to szabla, pod którą i przed Kmicicem, i przed Radziwiłłami
566 III,16|            którą i przed Kmicicem, i przed Radziwiłłami samymi można
567 III,17|          infamis, kto zdrajcy szablą przed oczyma nie błyśnie! Król,
568 III,17|       których zadaniem było co dzień przed nocą kąpielami, maścią mi
569 III,17|           służysz, ni twoje księstwo przed trybunałem cię nie osłoni,
570 III,18|             Plaska może tu stanąć? - Przed wieczorem! Dziękuję waszej
571 III,18|          mości za Prudy...~- Nic to! Przed wieczorem? to znaczy lada
572 III,18|           zażywał...~Książę już stał przed zwierciadłem.~- Oczy mam
573 III,18|         panny! Przecie pocałować się przed ślubem pozwoli... pocałować...
574 III,18|            odpowiesz za niego!~- Nie przed tobą, sługo! Precz!~Sakowicz
575 III,19|         krzyż ją wczoraj wiązałem, a przed tym przyłożyłem jej nóż
576 III,19|              często różne jasełeczka przed oczy stawia, ale dla pewności
577 III,19|           którzy w Taurogach szukali przed groźbami wojny schronienia,
578 III,20|            do siebie.~Ketling stanął przed nią blady, wynędzniały,
579 III,20|           słowo rycerskie, że służby przed terminem nie porzucę i co
580 III,20|         Ustąpi ta radziwiłłowska noc przed sapieżyńskim dniem, ustąpi!
581 III,20|             rozmowy nie śmiał stanąć przed oczyma Oleńki, przysłał
582 III,20|              wysforował się z Tatary przed księcia i wszystkich gońców
583 III,21|            najgorzej pan Czarniecki, przed którego imieniem samym uciekają.~-
584 III,21|           Spuściliśmy się ze sekretu przed jednym oficyjerem, o którym
585 III,21|            Także to? - spytał stając przed Anusią i biorąc się w boki.~-
586 III,21|            takiego, żeby mnie strach przed nim brał, nigdym nie widziała.~-
587 III,21|          razem.~Braun stanął frontem przed Anusią, po czym zwrócił
588 III,21|          jakieś wojska idą w przodku przed nami. Wielka stąd powstała
589 III,21|       potężny podjazd przedostał się przed nas i tyle niewypowiedzianych
590 III,22|      wyprawiano, jako ostatnim razem przed wyprawą się stało.~Oleńka
591 III,22|            kilka, Sakowicz, by ukryć przed ludźmi książęcy uczynek,
592 III,22|        wyjechał. Oleńka wolała o tym przed Ketlingiem zamilczeć, bo
593 III,22|      wezbrało znów goryczą. Przecież przed niedawnym czasem od Ketlinga
594 III,22|              piętach i dlatego takeś przed Sapiehą zmiatał, ażem cię
595 III,23|          Anusi Borzobohatej. I proch przed jej stopami zaczął zdmuchiwać,
596 III,23|               jak niegdyś sam książę przed stopami Oleńki. Hamując
597 III,23|       mieszczanie w Taurogach drżeli przed nim, bo karał ciężko całkiem
598 III,23|              nie książę!... Waćpanna przed księciem odpowiesz!...~-
599 III,23|          księciem odpowiesz!...~- Ni przed księciem, ni przed jego
600 III,23|                Ni przed księciem, ni przed jego pachołkiem. A teraz
601 III,23|          spytała - waćpan ze strachu przed panami Billewiczami do Prus
602 III,23|           Prus chcesz uciekać?~- Nie przed panami Billewiczami - odrzekł
603 III,23|            Borzobohatą! Lecz bacząc, przed kim stoi, pomiarkował się,
604 III,23|             Ale niechby tam był ten, przed którym obaście z księciem
605 III,23|            jest Szwecja, a po wtóre: przed kim żeśmy to tak z księciem
606 III,23|            tak z księciem umykali?~- Przed panem Babiniczem! - odrzekła
607 III,23|        niezrównanej odwagi, jednakże przed Babiniczem czuł on jakiś
608 III,23|             który połowę jej jeszcze przed nadejściem Karolowym podbił,
609 III,23|             do Prus, ale tam wkrótce przed ogniem i mieczem nie będzie
610 III,24|      spojrzał błyszczącymi źrenicami przed siebie i nagle zakrzyknął
611 III,25|      spojrzał błyszczącymi źrenicami przed siebie i nagle zakrzyknął
612 III,26|      Przyszło mu to dość łatwo, gdyż przed samym odejściem pana hetmana
613 III,26|         dowiedział się o tym jeszcze przed przejściem granicy i zgryzł
614 III,26|  kompanionowie stawali mu jakby żywi przed oczyma: Kokosiński, olbrzymi
615 III,26|             A Carolus na to: "Na nic przed nimi ustępować, trzeba opór
616 III,26|               ściśnijże dla pewności przed bitwą nóżki Chrystusowi,
617 III,27|           stanęły na odpoczynek, aby przed bitwą konie i ludzie mogli
618 III,27|              Pan podskarbi wielce mu przed drogą zalecał, by się o
619 III,27|             próżnym, aby nie ustąpił przed zarzutem nawet zbytniej
620 III,27|       szwedzki po trzecim dniu bitwy przed frontem wojsk księcia ściskał
621 III,27|              jego członki, moc taka, przed którą w proch musi upaść
622 III,27|             kołysały się na plecach, przed nimi biegł tętent bachmatów,
623 III,27|               aby nowych sił nabrały przed bitwą. Kmicic zaś, przesiadłszy
624 III,27|         miejsce, niektóre wychodziły przed wały; około wozów panowała
625 III,27|             kulbaki. Inni cofają się przed strasznym mężem.~Wreszcie
626 III,27|       laudańska, i zatrzymał się tuż przed nią.~Wołodyjowski stał na
627 III,27|              bodąc na wyścigi, gnały przed sobą resztki dragonii i
628 III,27|           tylko zasłaniały goniących przed pociskami.~Tymczasem Waldek,
629 III,27|             i w piechocie. Tymczasem przed piechotą już konne pułki
630 III,27|            nie ma już nieprzyjaciela przed sobą.~Lecz próżna radość.
631 III,27|             wycie rozległo się nagle przed nimi i szara ćma tatarska
632 III,27|         otaczała księcia, bo właśnie przed chwilą napadło go dwóch
633 III,27|         spiżowym:~- Umykaj, zdrajco, przed Kmicicem! Nie dziś, to jutro
634 III,27|         Andrzej. - Nie uchroniło cię przed moją ręką twoje księstwo
635 III,28|              bronić swoich dziewczyn przed wszelkim nieprzyjacielem.~-
636 III,28|          sobie buszować na podjezdku przed szeregami, mniej też ściągała
637 III,28|          zaroślami, często wysyłając przed sobą zwiady, i aż dopiero
638 III,28|            Kmicicowego występku. Oto przed nią sala jadalna, ubrana
639 III,28|            Babinicz zacny, sławny... przed Bogiem... i ojczyzną...
640 III,28|              spalił. Sakowicz uciekł przed nim i po lasach się kryje...~
641 III,28|           szwedzką, która cofała się przed nim do Telsz; pod Telszami
642 III,28|        Babinicz ku Kurszanom, pędząc przed sobą mniejsze oddziały szwedzkie,
643 III,28|          które na gwałt chroniły się przed nim pod skrzydła znaczniejszych
644 III,28|             miasteczek, chroniąc się przed nim, zagrodziły wielkimi
645 III,28|       wiadomość, że niszczy wszystko przed sobą straszliwie i mękami
646 III,28|           wygadał się zaraz z nowiną przed Anusią, ta zaś poszła wprost
647 III,28|        Choćbyśmy się mieli tymczasem przed przeważną siłą w lasy uchylić,
648 III,28|              i niejaki pan Sakowicz, przed którego grzeszną natarczywością
649 III,28|              Poniewieżem, w ucieczce przed podjazdem szwedzkim.~Oba
650 III,29|              jakąś instynktową obawę przed Babiniczem, ale teraz gotów
651 III,29|              nie bał na świecie, on, przed którego wzrokiem samym ludzie
652 III,29|          swoją znajomością żołnierki przed Babiniczem, że nawet podjeździk
653 III,29|            patrzyła nieulękłym okiem przed siebie. Rozdęte jej nozdrza
654 III,29|      Popiszmy się, mości panowie, bo przed takimi oczyma warto!~- I
655 III,29|             zapale, że amazonki żyły przed wynalezieniem prochu.~-
656 III,29|        końskich i ludzkich na drodze przed kołowrotem.~Wreszcie ataki
657 III,29|             z chwałą, więc wyskoczył przed szereg jazdy i zawołał:~-
658 III,29|        wiosce, by ją pochłonąć. Leci przed nimi gnane pędem powietrze,
659 III,29|          właśnie ta sama ręka, która przed dwoma laty do tej samej
660 III,29|        partię, i całe Wołmontowicze? Przed kim Sakowicz uciekł? Kto
661 III,30|           Przeciągały tedy chorągwie przed nim jedna po drugiej. W
662 III,30|        podzielić. Teraz przechodzili przed panem Kmicicem z wielką
663 III,30|              Nie zamigoce mu już nią przed oczyma żaden zdrajca, jak
664 III,30|       ojczyźnie powstać nie chciały. Przed dwoma ledwie laty był prawą
665 III,30|          ogień czuprynę.~- Widzę, że przed panem Babiniczem stoję! -
666 III,31|             gdy wspaniały lew, który przed chwilą, przeszyty pociskami,
667 III,31|           zdradziecki elektor, korny przed silnym, zuchwały przed słabszym,
668 III,31|         korny przed silnym, zuchwały przed słabszym, czołem do nóg
669 III,31|      grafowie siedmiogrodzcy klęcząc przed panem Potockim, Lubomirskim
670 III,31|              i rzuciła się na kolana przed obrazem Najświętszej Panny.~
671 III,31|              nocą, dzwonek ozwał się przed bramą Wodoktów. To ksiądz
672 III,32|             i zszedł z ambony.~Nagle przed kościołem rozległ się szczęk
673 III,32|              końskich. Ktoś krzyknął przed progiem kościoła: "Lauda
674 III,32|               Tłumy rozstępowały się przed nimi, a oni przeszli przez
675 III,32|           przez cały kościół, klękli przed ołtarzem, pomodlili się
676 III,32|            ojczyźnie występki, zanim przed sądem niebieskim staną,
677 III,32|             przeciw ojczyźnie jaśnie przed nim odkrył, nie tylko pomieniony
678 III,32|         kwadrans później znalazł się przed kościołem, trzymany pod
679 III,32|               Amen", gdy zaturkotało przed bramą i Oleńka wpadła jak
680 III,32|             tyle ludu natłoczyło się przed gankiem, że nie można było