Tom, Rozdzial

501 III,11|                  mnie kiprem zowiesz, to ci dam takiego wina, które
502 III,11|                  pod osłonę dział. Ale i ci szli całym pędem. Oficer
503 III,12|                  aż kości trzeszczały. A ci mówili między sobą, że "
504 III,12|                bym nie miał wiedzieć, że ci o ową wiśnię chodzi, którą
505 III,12|                 wściekły chrabąszcz! Com ci winien? Na Bogusławie szukaj
506 III,12|                  innych wypytać.~- Jużem ci ja tamtych brał na pytki,
507 III,12|                   Wojowałeś dobrze, tego ci nie neguję, ale kradłeś
508 III,12|                choroby skóra i medykowie ci ją drapią, czekaj, my cię
509 III,12|        przysypało. Siła ich poległo, ale ci, co żywi, w bruzdach na
510 III,13|                  aż kości trzeszczały. A ci mówili między sobą, że "
511 III,13|                bym nie miał wiedzieć, że ci o ową wiśnię chodzi, którą
512 III,13|                 wściekły chrabąszcz! Com ci winien? Na Bogusławie szukaj
513 III,13|                  innych wypytać.~- Jużem ci ja tamtych brał na pytki,
514 III,13|                   Wojowałeś dobrze, tego ci nie neguję, ale kradłeś
515 III,13|                choroby skóra i medykowie ci ją drapią, czekaj, my cię
516 III,13|        przysypało. Siła ich poległo, ale ci, co żywi, w bruzdach na
517 III,14|           odrzekł Zagłoba - a Hiszpan to ci na każdy dzień tygodnia
518 III,14|             zacną rzecz uczynisz i miodu ci nie zabraknie! O indygenat
519 III,14|              zrywając się Kmicic. - Wiem ci ja to lepiej od innych!~-
520 III,14|                czasów sięga. I to mówili Ci, którzy już sobie chcieli
521 III,14|                  jako młody kurek i oczy ci bielmem zachodzą, a że bałamutna,
522 III,14|                  upału ostygnie, ale nie ci, nie ci, którzy się Tobie
523 III,14|                ostygnie, ale nie ci, nie ci, którzy się Tobie polecają,
524 III,15|               kule, lała się smoła, lecz ci, którzy byli pod ogniem,
525 III,15|                  był wyszyty. Rajtarowie ci otaczali sztab główny. Na
526 III,16|           wydawał jej się wzniosłym jako ci bohaterowie starożytni,
527 III,16|                   czuwaj, strzeż się, bo ci tu zdradę na każdym kroku
528 III,17|               Chowańskiego. Bezpieczniej ci będzie w lesie i w polu
529 III,17|                 staną przy nas. Pokażemy ci, panku, pokrewieństwo...
530 III,17|             będzie zastawić. Wdzięczenem ci, Paterson, bo w porę mi
531 III,17|             pójdź pod okna dziewki, może ci pokaże... pięść... miecznik.
532 III,17|                 w Prusiech...~- Szepceli ci diabeł coś do ucha, powiadaj?~
533 III,17|              książę, swojej fortunie, że ci Sakowicza za przyjaciela
534 III,17|                      Ale póki żyję, włos ci z głowy nie spadnie, a kontentacja
535 III,17|               samej i miecznikowi. Jeśli ci odmówią, jeśli się nie uda,
536 III,18|          korzystać z niej zechcesz i czy ci pilno będzie opuścić moje
537 III,18|            możesz do sklepu zamknąć, ale ci jej pohańbić nie wolno!~-
538 III,18|                 Czekaj i ty! wycałuję ja ci te oczki... Sakowicz! weźmiesz
539 III,18|                   to każda świeca będzie ci się palić błękitno, a te,
540 III,18|                turkaweczko najmilsza, bo ci twoje słodkie gardło poderżnę
541 III,18|                  zanim się uspokoisz, to ci twą wdzięczną buzię własną
542 III,18|             lutnię wezmę i "wzdychanego" ci zagram. Nie może być inaczej,
543 III,19|               już więcej nie tykać.~- To ci powiem, co mi się wczoraj
544 III,19|                Co za strach!... powiadam ci, co za strach! Teraz jeszcze
545 III,19|                były przygotowane... Wara ci od niej...~- Plaskę jużem
546 III,19|             wyrostków i starców zostało. Ci za broń chwytają, bo to
547 III,19|                 Za nimi ruszyli do Tylży ci, którzy w Taurogach szukali
548 III,20|             zlituj się, zrozumiej, że ja ci do ucieczki pomagać nie
549 III,20|                  prawda, że życie dałbym ci bez wahania... honoru nie
550 III,20|                  niewoli potrafił. Dałby ci on wszystkim Braunom, Ketlingom,
551 III,21|                   A widzisz! nie mówiłem ci? - rzekł miecznik zwracając
552 III,21|            waćpanna temu wierzysz?~- Już ci, że wierzę - odparła z wielką
553 III,21|          rozebrało, że strach. Tu powiem ci, żem mu w te siwe oczy jeno
554 III,21|            nigdym nie widziała.~- Jeżeli ci go Pan Bóg przeznaczył,
555 III,21|                 ale muszę, bo jeżeli nam ci oficyjerowie nie pomogą,
556 III,21|             nagle, blednąc, Oleńka.~- To ci nie mówiłam, że jemu Andrzej
557 III,22|                 rozwiązana i z ratunkiem ci pospieszę.~To rzekłszy skłonił
558 III,22|             mojej głowy.~- Jasiu! powiem ci szczerze: niechby cię tam
559 III,22|                  mógł zrobić!~- Dziękuję ci, Bogusiu. Mniej po twojej
560 III,22|                dwie minut czasu, mógłbym ci teraz parol dać, że mój
561 III,22|               ostatnich czasach zjełczał ci dowcip do reszty.~- Zawsześ
562 III,22|              zaczną się amory...~- Jedno ci zapowiadam. Żenić się nie
563 III,22|           zapowiadam. Żenić się nie będę ci zabraniać, wszelako, słuchaj
564 III,22|            rogaczem nie uczynił. Wyrobię ci w dodatku do herbu rogi
565 III,22|                 na schody o własnej mocy ci niesporo, a grozisz... Masz
566 III,22|                  bezpieczeństwa. Włos tu ci z głowy nie spadnie. Wiedz
567 III,22|                tak: chcesz, to jedź, dam ci eskortę, choć samemu mi
568 III,22|                drogi infestują. Sakowicz ci tu da opiekę, Sakowicz cię
569 III,23|               duszy:~"Czekaj! odpłacę ja ci, nim pocieszę."~Sakowicza
570 III,23|            włożyć, i za to inwektywy nań ci niewdzięczni ludzie rzucają,
571 III,23|           dziecko kochane. Rozumiałem ja ci dobrze, że ciebie, a nie
572 III,23|              Kurlandii bliżej. Radziłbym ci do Prus, ale tam wkrótce
573 III,23|                  zdziwiona spytała:~- Co ci jest, Anusiu? Wszakże mogłaś
574 III,23|              skłonić? Tak, mogłam! To ja ci jeszcze nic nie mówiłam?
575 III,24|                     rzekł nagle oficer - ci ludzie wiszą!~- Tak jest! -
576 III,24|           narobię niepośledniego, bo już ci powiem moim Tatarom: "Hulaj
577 III,24|           sprawniej nie podchodził, i to ci muszę przyznać, że sam bym
578 III,24|                trzeba waści przyznać, że ci tu nie brakuje - rzekł Wołodyjowski
579 III,24|            waćpan, co mnie czeka?~- Boże ci błogosław, panie Michale!...
580 III,24|              panie Michale!... Wywiedzie ci twoja misterna dzierlatka
581 III,25|                     rzekł nagle oficer - ci ludzie wiszą!~- Tak jest! -
582 III,25|           narobię niepośledniego, bo już ci powiem moim Tatarom: "Hulaj
583 III,25|           sprawniej nie podchodził, i to ci muszę przyznać, że sam bym
584 III,25|                trzeba waści przyznać, że ci tu nie brakuje - rzekł Wołodyjowski
585 III,25|            waćpan, co mnie czeka?~- Boże ci błogosław, panie Michale!...
586 III,25|              panie Michale!... Wywiedzie ci twoja misterna dzierlatka
587 III,26|               wspomnisz, to jeno niechęć ci serce zaleje, ja zaś, daleki
588 III,26|                 Bakczysaraj zobaczy, ale ci, którzy wrócą, murzami wszyscy
589 III,26|               nie widziałem!~- A niechże ci się, Jędrek, przypatrzę.
590 III,26|               żadnemu z nas gorzej. Dość ci powiedzieć, że mu sam Carolus
591 III,26|                wąsiki i począł:~- Pewnie ci nie brakło relacji o warszawskiej
592 III,26|               półstaja wedle nas i mówię ci, ziemia drżała pod nimi.
593 III,26|              króla... Ale owo, powiadali ci, którzy widzieli, że piorun
594 III,26|                 mam niedźwiedzia. Chwała Ci, Panie, na wysokościach!
595 III,26|                  na wysokościach! Chwała Ci, Matko Najświętsza!... Panie,
596 III,27|             młodych Kiemliczów i Sorokę. Ci na zdrowie pana baczenie
597 III,27|             Kmicic.~- Zaniechaj mnie, to ci ją oddam, przysięgam...
598 III,27|                  powtórzył książę. - Dam ci glejt i rozkaz na piśmie.~-
599 III,27|            czynili to samo. Szczególniej ci ostatni wyglądali po prostu
600 III,27|                     krzyknął- nie zajrzę ci! Niech cię Bóg błogosławi!~-
601 III,27|                  z niewoli wyjdzie.~- To ci dotrzyma wyszedłszy.~- Nie
602 III,27|              parol rycerski, że wszystko ci będzie dotrzymane. W przeciwnym
603 III,27|        poprzestaję na słowie.~- Dziękuję ci, panie kawalerze! - odrzekł
604 III,27|               sam, co byś uczynił, gdyby ci powiedziano, że nóż na gardle
605 III,28|                 wsiach stali; teraz więc ci, którzy ocaleli, trzymali
606 III,28|               lubił, choć Bóg widzi, nic ci nie uczyniłam złego, a życzyłam
607 III,28| nieprzyjacielskich. Bóg zasię wynagrodzi ci to stokrotnie i ja będę
608 III,29|                  Panie Olesza! przypadła ci tarcza do ramienia, ale
609 III,29|                  uciekać spod ich nóg, a ci lecą ławą zbitą, rzekłbyś:
610 III,29|                 Babinicz, wołają:~- Boże ci błogosław, wojenniku niezwyciężony!
611 III,29|                powtarzają chórem:~- Boże ci błogosław! Boże cię prowadź!
612 III,29|               szczęśliwa! Nie mówiłam że ci? Jego nikt nie zwycięży!
613 III,29|              kilkunastu ludzi na zwiady.~Ci wrócili czwartego dnia z
614 III,29|               tamtej dochowuje, o której ci w drodze z Zamościa wspominał.~
615 III,30|                zwały się "petyhorskimi". Ci, mniej na ogień od dragonów
616 III,30|               ginącej ojczyzny najlepszą ci będzie ostrogą."~Kmicic
617 III,30|                  temu oprze? O Panie, co Ci zawiniła ta nieszczęsna
618 III,31|               cicho zwłaszcza na Żmudzi.~Ci z laudańskich, którzy swego
619 III,32|              więc płacz wzmaga się, bo i ci, którzy znajdują swoich,
620 III,32|              Zagłoba - ot, przywieźliśmy ci gościńca. Sam się takiego
621 III,32|                 się na równe nogi.~- Kto ci powiedział?~- Czytano list