1-500 | 501-589
Tom, Rozdzial
1 I,1 | Gdzie on jest i jaki on jest teraz?" - oto pytania, które cisnęły
2 I,1 | zeszły owe cztery lata. Teraz od śmierci starego pułkownika
3 I,1 | aniś tu zajrzał, to siedź i teraz!~- Ba! znałem jeno konterfekt.
4 I,1 | własnej skórze praktykowałem. Teraz dopiero poznaję, żem był
5 I,1 | jest kondemnatka. Siedzą teraz w Lubiczu, bo co miałem
6 I,1 | najlepiej!~- Nie wypada teraz o tym mówić w czasie żałoby...~-
7 I,1 | znosić nie chciał. Ot, i teraz! wolałem z chorągiewką na
8 I,1 | porucznika, czyniła; która teraz kawalerską śmiercią poległa,
9 I,1 | bujna postać młodzieńca, a teraz, po tej burzy słów, śmiechu
10 I,2 | zabójstwo i podpalenie. Jego to teraz osłaniała przed karą wojna
11 I,2 | o miedzę. Szedł on tedy teraz trzymając w obu rękach roztruchanik,
12 I,2 | Uhlik. - Jutro oględziny, a teraz pospołu do stołu; jeszcze
13 I,3 | Warcholiliśmysię okrutnie, a teraz trzeba przed cnotą i niewinnością
14 I,3 | posiłek przyrządziła. A teraz maluczko waćpanowie poczekacie,
15 I,3 | przedtem jeździł, bo zdobyczne. Teraz my we dwoje będziemy jeździli,
16 I,3 | kiedyżeś waćpan zdobył?~- A teraz, w tej już wojnie. My biedni
17 I,3 | się nad kunim Oleńki. Sama teraz nie wiedziała, co ją upaja
18 I,3 | i zapaliliśmy dwa domy; teraz gwałt okrutny i we dzwony
19 I,4 | dawniej od dziadusia, i teraz ode mnie.~- Byle nas nie
20 I,4 | latem bąki przy koniu. A teraz tu przyjechali i już wszystkim
21 I,4 | Hlebowicza po sprawiedliwość, a teraz znów w Upicie gwałt! Wszystko
22 I,4 | tu bywało jak nigdzie, a teraz choć rusznicę na noc nabijaj
23 I,4 | Hlebowicz za młodu był głupi, a teraz nami wszystkimi rządzi.~-
24 I,4 | Lubicza... tu zostaniesz. Teraz rozkazuję ci gadać wszystko,
25 I,4 | wstąpić?... to dobrze. Idź teraz, Znikis, do kuchni. Już
26 I,4 | barankowie, potrzeba nam teraz zgody więcej niż kiedykolwiek...
27 I,4 | Nic nam nie uczynią. Teraz wojna; mało to ludzi po
28 I,5 | to było Kmicicowe wojsko.~Teraz właśnie zabrał on swą hołotę
29 I,5 | polewki w pucharek.~- Mówże teraz, jakeś to w Upicie winnych
30 I,5 | życie, ja im takoż; a że teraz są bez dachu, że ich prawo
31 I,5 | zastanie pijatykę i rozpustę, teraz ta cisza drażniła go jeszcze
32 I,5 | że nie masz tu nikogo, a teraz do czeladnej i ze światłem
33 I,5 | się głos Butryma Józwy - a teraz jego głowy chcemy!...~-
34 I,6 | sprawiedliwie. Żal mnie teraz tych ludzi w zaścianku,
35 I,6 | mówili gosiewszczycy - teraz za późno." I istotnie było
36 I,6 | mieszkał w Pacunelach, a teraz właśnie z wolna do zdrowia
37 I,7 | całych dniach ona, nieboga, teraz jeno płacze i płacze...~-
38 I,7 | laudańskich do domu, to i siły teraz są. Bez sądu byśmy go zaraz
39 I,7 | pobytu w Lubiczu; tymczasem teraz, licząc z Gościewiczami,
40 I,7 | zwąchał. Dotąd był zbójem, teraz zdrajca to już oczywisty.~-
41 I,7 | sprawiedliwości oddać.~- Co tam teraz o sądach myślić, kiedy wszyscy
42 I,7 | przelaną, i za tę pannę, którąś teraz porwał! A wiesz, co to jest
43 I,7 | dopomóż Bóg! Chodźcie mnie teraz brać!~Tym razem nastała
44 I,7 | jacyż to ludzie z waćpanem teraz przyszli? Skądże wziąłeś
45 I,7 | wykręcisz się sianem. Stawaj no teraz, stawaj, bo wiem, że cię
46 I,7 | oczyma:~- Wara!... wara!... Teraz on mój, nie wasz!... Precz!...~
47 I,7 | jakom wam rzekł: mój on teraz, nie wasz. Jeśli wyżyje,
48 I,7 | plaster do rany i rzekł:~- Teraz jeno niech leży spokojnie...
49 I,8 | go znała, ani widziała. Teraz zupełnie co innego. On ją
50 I,8 | żołnierzykowi nagrodzi i teraz mu dopomoże."~Poznał jednak,
51 I,8 | Jadłem nieraz, zjem i teraz! - mruczał pan Wołodyjowski
52 I,8 | mam tam wioszczynę, którą teraz nieprzyjaciel zajął, ale
53 I,8 | bom sam nie wiedział, ale teraz będę mówił. Toć nie godzi
54 I,8 | nim w szable bił, to on teraz leży.~- Ale już się ma lepiej.
55 I,8 | rzekł Charłamp. - Okrutnie teraz posłańcy od króla do naszego
56 I,8 | wojna? Cesarz lepiej nam teraz życzy niż naszym nieprzyjaciołom,
57 I,8 | dostał. Właśnie też czas teraz o ożenku myśleć, gdy mam
58 I,9 | inkluza. Bóg widzi, daleko mi teraz do samochwalstwa, bo z tamtego
59 I,9 | idąc za swoją myślą - gdym teraz oto w gorączce leżał, co
60 I,9 | powtarzają. Przyłóżże waćpan teraz jego uczynek do swojego
61 I,9 | bo mam rozum i miarkuję; teraz zwłaszcza, gdym rekuzę dostał,
62 I,9 | szczerą intencję zmazania win. Teraz wojna, możesz iść, możesz
63 I,9 | wojennym czyniąc, to ją teraz ratuj; czyniłeś krzywdy
64 I,9 | dla kogo?~- Dla waćpana. A teraz wiedz, że mając funkcję
65 I,9 | i dobrze, potem o tym! A teraz... uszy waszmość do góry!
66 I,9 | pocieszę i tak myślę, że mnie teraz lepiej przyjmie niż wtedy,
67 I,10 | w Gdańsku płacić. Każdy teraz jegomość nad stawem przy
68 I,10 | zechcą non deesse patriae. A teraz powiedz mi waćpan: macieli
69 I,10 | chorągwi, choć Bóg jeden wie teraz, która burza groźniejsza.~-
70 I,10 | dobrzy żołnierze, ale nie teraz. A co do pospolitego ruszenia,
71 I,10 | zbożem rynki miast pruskich.~Teraz więc, gdy burza szwedzka
72 I,10 | za tę to sprawę my musimy teraz krwią i głowami nakładać...
73 I,10 | skwapliwiej pożądano ich teraz.~Pan Skoraszewski radził
74 I,10 | Karola Gustawa. Czulsi u nas teraz ludzie na własne fortuny
75 I,10 | Wszystkie te ziemie, po których teraz iść będziem, to fortuny
76 I,10 | poprzednio nikt nie stawał, tak teraz poczęła się sypać szlachta
77 I,10 | zachciało się wam wojować? Macie teraz Polaków!~- Dawajcie ich
78 I,10 | pod jego ręką, wyglądał teraz strasznie. Oczy miał czerwone,
79 I,10 | się nie rodził, kto krwi teraz poskąpi!... Ratujmy matkę!~-
80 I,11 | czuło w kościach.~Jeszcze i teraz rad by człek wojny pokosztował,
81 I,11 | sąsiedzkie włażą do niej teraz i trzy najlepsze prowincje
82 I,11 | wolną drogę. Szczęście, że teraz Tatarzy po naszej stronie.
83 I,11 | szczerego, brata. Pójdźmy teraz do Halszki powiedzieć jej,
84 I,12 | największy... Pobili go, prawda, teraz, ale miał sześć tysięcy
85 I,12 | myślę, że szczerze on się teraz weźmie do Szwedów i pewno
86 I,12 | wie nie kogo - godzi się teraz Szwedów popróbować. W Koronie
87 I,12 | koniuszy Bogusław także teraz w Kiejdanach - odparł Wołodyjowski. -
88 I,12 | bogdajże lepiej się stało, gdyż teraz elektor, jako radziwiłłowski
89 I,12 | Rzeczypospolitej, a od niego teraz siła zależy. To, co waszmość
90 I,12 | pojadę z tobą do Kiejdan. Teraz nocami lepiej jechać, bo
91 I,12 | kiedy nie będziesz szukał. Teraz czasy wojenne i siła zacnych
92 I,12 | raczy wiedzieć, co się z nią teraz dzieje.~- Żeby ją tak odszukać
93 I,12 | Skrzetuski. - W jego ręku teraz zbawienie ojczyzny, a że
94 I,12 | życiu nie był... Ojciec to teraz prawdziwy dla rycerstwa.
95 I,12 | Kmicic dawno tu jest?~- Teraz go nie ma, bo wczoraj pojechał
96 I,12 | piechoty, który tam stoi. Nikt teraz nie jest w takich faworach
97 I,12 | Zagłobą i Wołodyjowskim weszli teraz do niewielkiej komnatki,
98 I,12 | niskim, powolnym głosem - ale teraz i uwaga, i czas rozerwane
99 I,12 | powinno to nikogo dziwić, bo teraz tacy tylko otrzymują nagrody,
100 I,12 | przyjaciółmi, gdyż mu siła teraz na tym zależy.~To rzekłszy
101 I,12 | pomawiających księcia o awarycję, a, teraz zaczynają się niespodzianie
102 I,12 | bardzo prędko. Wypocznijcie teraz przed wyprawą. Pora na gorzałkę
103 I,12 | ojczyźnie rozbudził. Łatwiejże teraz księciu odprawić z niczym
104 I,13 | nieprzyjacielem do czynienia mając, a teraz nam na obydwóch.~- Nie może
105 I,13 | uniwersały na pospolite ruszenie. Teraz wszystkie serca, wszystkie
106 I,13 | nie waszmość, to bym się teraz za kratą kołatał. Bodaj
107 I,13 | hetmana zdumionych oczu.~- Teraz jużeś mój... - rzekł wreszcie
108 I,13 | spokojnie Radziwiłł.~- A teraz pójdźmy do sali.~I wziąwszy
109 I,13 | ona była bliska, a jaka teraz daleka!" Siedzi oto z dala,
110 I,13 | nie wpadł w taki gniew jak teraz, gdy ją znów ujrzał po długim
111 I,13 | relacji ze swej podróży. Teraz więc zatrzymywał się co
112 I,13 | dość tego! Prowadźże nas teraz do swej krewniaczki, bo
113 I,13 | przemówił:~- Na mękę Pańską!... Teraz się młodemu nie dziwię,
114 I,13 | w tej ozdobie, w jakiej teraz chodzisz... Podnieś no jeno
115 I,13 | powąchali - odrzekł Zagłoba - i teraz w komitywie z nimi chodzą.
116 I,13 | poprzednio buławę rzucił, teraz widocznie uląkł się Radziwiłła.~
117 I,14 | szabli, musiano go związać. Teraz leży spokojnie.~- Miecznik
118 I,14 | przyjdzie, że gdybym ja teraz wojnę zaciekłą rozniecił
119 I,14 | zasiadł Władysław Jagiełło. I teraz tak będzie... Polacy nie
120 I,15 | zafrasował się wielce.~- A co teraz będzie? - pytał poglądając
121 I,15 | Michała, że taki misterny, a teraz żałuję, że jeszcze nie misterniejszy,
122 I,15 | Bóg dowcipowi pomoże, a teraz pocznijmy pacierze mówić,
123 I,15 | wiadomości z pola bitwy.~- Widzę teraz! - krzyknął pan Michał. -
124 I,15 | zaciągnął tę chorągiew, z którą teraz przeciw ojczyźnie będzie
125 I,16 | dożywocie chciałem puścić... Teraz mię zdradził i za to każę
126 I,16 | łaskę dla raz skazanych, a teraz Kmicic prosił tylko pozornie -
127 I,16 | twoją przysięgę aż nadto, teraz ty uszanuj moją... Temu
128 I,16 | odrzekł Kmicic.~- Idźże teraz, zanieś im dobrą nowinę!~-
129 I,16 | będzie na mnie patrzyła. Teraz do Billewicza pojadę i sprowadzę
130 I,16 | szwedzką uderzyć niż przed nią teraz stanąć, bo ona nie zna moich
131 I,17 | się przez dzień wyspał i teraz na wozie - a ty się, człeku,
132 I,17 | birżańskiego! Co ja, nieszczęsny, teraz uczynię?!... Zginąłem na
133 I,17 | Jakże to nas będziesz teraz do Birż wiózł?... Co się
134 I,17 | pan Michał. - Będzie on teraz Kowalskiego do końca życia
135 I,17 | żyć, bo to już pewno, że teraz jeszcze jedna wojna, i to
136 I,17 | nieboszczyka Jeremiego, ciężko żyć teraz, bośmy do zwycięstw przywykli,
137 I,17 | zastąpić. Toż my do Szawlów teraz dopiero jedziem i stamtąd
138 I,17 | odpowiedział Stankiewicz - ale teraz już mi się wydaje, że nie
139 I,17 | mówię waćpaństwu, gdym ich teraz w Szawlach ujrzał i te ich
140 I,17 | mieliśmy się z nimi bić, a teraz będziem im konie czyścili...~-
141 I,17 | się na coś Zagłoba! Damy teraz Radziwiłłowi dzięgielu!~
142 I,17 | sobie poczynali... Ale gdyś teraz wolny, zdaję władzę w twoje
143 I,17 | jak na drożdżach.~- Radźmy teraz, co nam czynić przystoi? -
144 I,17 | do niego iść, i lepszej teraz nikt nie wymyśli.~- Wszyscy
145 I,17 | Gdzie waść chcesz. Nie mam teraz czasu! - rzekł pan Michał.~
146 I,18 | dragonów Kowalskiego.~Zawrzały teraz dwie bitwy, lecz nie trwały
147 I,18 | A hetman diabłu! Masz teraz!... Głupiś jest, Rochu,
148 I,18 | Bom miał rozkaz.~- Ale teraz nie masz rozkazu?~- Jużci,
149 I,18 | Twoja zwierzchność to teraz pan Wołodyjowski, nikt więcej!~-
150 I,18 | nam ze wsi przyniosą, a teraz spać! Nad strażami będzie
151 I,19 | słońcu chodził - musiał teraz słuchać gróźb jednego generała
152 I,19 | krewniaczką do Kiejdan przywieź. Teraz nie tylko tobie, ale nam
153 I,19 | pana Sapiehy nawrócić?~- Teraz już za późno, bo nam i hetmańskie
154 I,19 | zmarszczył czoło i rzekł:~- Tu teraz wszystko spokojnie, ale
155 I,20 | chciejże odmawiać, bo czasy teraz takie, że trudno mieć wzgląd
156 I,20 | łykach, a ratunku on więcej teraz od waćpana potrzebuje.~-
157 I,20 | woli dłonią do głowy.~- Teraz inna sprawa. Wówczas byłeś
158 I,20 | Wołodyjowskiego, ale po tym, coś teraz uczynił, pewnie i ona nie
159 I,20 | a nie u mnie. Jakże tu teraz jechać, jak uciekać, gdy
160 I,20 | rzekł Zagłoba - jeśli teraz jeszcze każecie go rozstrzelać,
161 I,20 | rzekł Wołodyjowski - radźmy teraz, co czynić.~- A cóż? siadać
162 I,21 | z ich rąk nie zginął, a teraz pójdą na Podlasie i głowami
163 I,21 | się nie powstydził... Idź teraz, a przyślij mi Mieleszkę.
164 I,22 | a przy tym wyniszczonej teraz chorobą twarzy, pierwsi
165 I,22 | nieprzyjaciela pod Wilno iść, teraz włości moje na Podlasiu
166 I,23 | powinieneś tego czynić.~- Co tam teraz sądy znaczą!~- Za Kownem
167 I,23 | nimi delię podszyć... Ale teraz jakowaś bolączka wyrosła
168 I,23 | przy mnie jest, przeszło teraz na mój koszt. Pewnie mi
169 I,23 | Potem o tym, jakim ja jest! Teraz daj mi wasza książęca mość
170 I,24 | byście mnie waszmościowie teraz żywego widzieli. Ale wonczas
171 I,24 | będzie!" - myślał sobie.~Teraz jednak, gdy konie parskały
172 I,24 | waćpanu oznajmiła, czemu mi teraz to powtarzasz?"~- Nie pójdę!
173 I,24 | bożej, widać, nie było, a teraz, choć ty, człeku, i łbem
174 I,25 | uginał się przed Radziwiłłem, teraz zaczynał go kochać. Dotychczas
175 I,25 | w jego kolisko dostanie ;teraz Kmicic czuł, że chce płynąć
176 I,25 | musiał pan Andrzej zachowywać teraz nadzwyczajną ostrożność.~
177 I,25 | ręku.~- Prawda, że to mamy teraz dwóch królów, ale nie żaden
178 I,25 | konfederaci owi, którzy teraz pustoszą dobra księcia Janusza,
179 I,25 | hetman głowę traci. Toć ja i teraz właśnie spotkałem, ot, idąc
180 I,25 | z córką Janusza...Czyby teraz hetman nie chciał delikatnie
181 I,25 | czytać:~"Panie Harasimowicz! Teraz czas pokazać życzliwość
182 I,25 | można by było poprobować. A teraz ruszaj z Bogiem, panie Harasimowicz,
183 I,25 | niego i rąk nie opuścimy, bo teraz właśnie pora. Rzeczpospolitą
184 I,25 | będzie! - mruknął Soroka.~- A teraz wachmistrz za mną! - krzyknął
185 I,25 | półgłosem:~- Ej, żeby tamci żyli teraz! Mało ludzi na taką imprezę,
186 I,25 | kiejdańskich stajniach nie masz. Teraz tedy mi go żal i strach
187 I,26 | że lepiej by dla ciebie teraz było, żeby cię matka nie
188 I,26 | Jeśli liczysz na to, że teraz niezgoda między nami i że
189 I,26 | cholery i desperacji... i teraz sam dobrze nie wiesz, co
190 I,26 | tedym przysięgę złamał... Teraz mnie, Panie Boże, sądź!"~-
191 I,26 | moją chorągiew, która tam teraz została, bogdaj mu na pohybel! -
192 I,26 | on mądry! - tak trzeba! Teraz dopiero, gdym się o onych
193 I,26 | się i szwedzki, że chociaż teraz mu służycie, przecie już
194 II,1 | uczucie trwogi. A jednak teraz, na wspomnienie księcia
195 II,1 | szczęścia - a owóż widocznie teraz trafił swój na swego - nie!
196 II,1 | ośmdziesięciotysięczną armią, teraz, na wspomnienie tego długowłosego
197 II,1 | wrócili latem.~- A czyj teraz jesteś?~- To królewskie
198 II,1 | pewno była. Za mało nas teraz na Bogusławową potęgę...
199 II,1 | Chowańskiego za jego głowę, a teraz wyznaczą ją Radziwiłłowie,
200 II,1 | O! tom piwa nawarzył, a teraz pić muszę!" - myślał Kmicic.
201 II,1 | bezpieczeństwa Oleńki. Lecz teraz, gdy Bogusław pogromił Kmicica
202 II,2 | ten cały rok... Chudzizna teraz! bieda! złe czasy i coraz
203 II,2 | wielka dla ich serc pokusa. Teraz, gdy ich pan Andrzej ujrzał
204 II,2 | wyciosanych, nagle spytał:~- Co wy teraz robicie?~- Konie bierzem! -
205 II,2 | waszej miłości już zostanie. Teraz jeno chleba z pajęczyną
206 II,2 | opatrzył Kmicica.~- Dobrze mi teraz - rzekł pan Andrzej - siadaj,
207 II,2 | ludziom zacinać niż pióra! A teraz trzeba inkaustu.~To rzekłszy
208 II,2 | zwyciężony, czuł w sobie teraz taką potęgę, iż widział
209 II,2 | gościniec wyprowadzić.~Lecz teraz, gdy wedle wszelkiego prawdopodobieństwa
210 II,2 | spalił za sobą mosty, chciał teraz służyć ojczyźnie, ponieść
211 II,3 | uczyni.~- Co wasza miłość teraz rozkaże? - zapytał Kiemlicz.~-
212 II,3 | wyjechać.~- Tedy potem o tym, a teraz słuchaj mnie pilno, Kiemlicz!~-
213 II,4 | samą drogą, którą jechał teraz Kmicic, i zatrzymał się
214 II,4 | Kmicic nie chciał napotkać teraz słynnego pułkownika, albowiem
215 II,4 | uśmiechnął i rzekł:~- Takie to teraz czasy wasza mość, że i z
216 II,4 | westchnął i rzekł:~- Takie teraz czasy, że lepiej o tym nie
217 II,4 | czas w drogę! Niechże się teraz na mnie mszczą, niech mi
218 II,4 | Skąd?~- Od Szczuczyna.~Teraz pan Kmicic stropił się nieco,
219 II,4 | między prządkami.~Widział teraz przez zamknięte powieki,
220 II,4 | była mowa - poruszył się teraz i już usta otworzył, by
221 II,4 | wymknąłeś z moich rąk, a teraz do Szwedów w przebraniu
222 II,4 | w tłum pistolety, tłukł teraz po głowach ich rękojeściami,
223 II,4 | go chciał minąć, bo nie teraz jeszcze pora, abyśmy się
224 II,4 | pobili. Ciekaw jestem, kogo teraz będziemy bili?"~I było mu
225 II,5 | ciebie pociecha!... Cóż się teraz z tobą dzieje?~- Mój jegomość,
226 II,5 | rodzicieli opatrzyłem, którzy teraz spokojnie w Rzędzianach
227 II,5 | gardło za gardło... Ale teraz nowy rachunek... Ludzi mi
228 II,5 | żeby w tej radzie, jaką nam teraz daje, była jakowa zdrada,
229 II,5 | zaraz by wojna była. Sami teraz Septentrionowie nie wiedzą,
230 II,5 | zapraszajcie, bo i jemu teraz do was przez Septentrionów
231 II,5 | był jako anioł.~- Toż on teraz nie tylko majętności, nie
232 II,6 | władzy posłuszeństwo, skłonne teraz były do opozycji i względem
233 II,6 | wyrównywającą.~A właśnie radzono teraz nad ważną sprawą. Wysłano
234 II,6 | mych dopatrzyli, bom ja i teraz jeszcze je negować gotów
235 II,6 | począł krzyczeć:~- Przychodź teraz, Radziwille! przychodź,
236 II,6 | zamków wykurzymy. Stojąć oni teraz wprawdzie na Litwie spokojnie
237 II,6 | których widok rozradował teraz serca żołnierskie. Pan Stępalski,
238 II,6 | krzyknęło wojsko.~- A teraz, mości panowie, wszyscy
239 II,6 | mówili drudzy. - "A ot teraz pan Lipnicki jakoby pod
240 II,6 | Skrzetuskiego.~- Janie, ratuj! teraz pora!~- Co się stało? -
241 II,7 | Kmicica zabił, tymczasem mam teraz dowód w ręku, że się wylizał.~-
242 II,7 | Cinq-Marsa może i była gładka, a teraz psi na widok baby wyją.
243 II,8 | te były już daleko, ale teraz zdawało się hetmanowi, że
244 II,8 | terminie pomyśl, że masz teraz wóz i przewóz."~- Słyszałeś? -
245 II,9 | bobrownicy zbierali się teraz po znaczniejszych osadach,
246 II,9 | jakowąś odmianę - wstyd było teraz nawet i narzekać. Wszak
247 II,9 | przedawczykowie od niego odbiegli i teraz go kąsają, by własne winy
248 II,9 | trybunałów." A jakie tam teraz trybunały, jaka egzekucja,
249 II,10 | dla których byśmy ich i teraz nie mogli pokonać?~- Najpierw
250 II,10 | mężowie są wyliczeni. Czytaj teraz waćpanna zakończenie, które
251 II,11 | Mieli po temu czas!... teraz za późno!~- Za późno - powtórzył
252 II,12 | bić w piersi, bo mu się teraz zdawało, że grzeszył ciężko,
253 II,12 | chęci twojej dogodzę, a teraz słucham.~- Długom jechał -
254 II,12 | uzuchwalony, na Jasną Górę teraz świętokradzką rękę podnieść
255 II,12 | zacnej szlachty tu u nas teraz mieszkających, którzy nas
256 II,12 | która głowę węża starła... A teraz czas na nieszpór. Wybłagajmy
257 II,13 | mnie, że mi o zysk chodzi, teraz waćpan o szarży gadasz.
258 II,13 | tysięcy zbrojnych, które teraz pod murami stoją? Przecz
259 II,13 | między szczelinami skały.~- Teraz wolno? - krzyknął Kmicic.~-
260 II,14 | zwątpili! Stanie się tak i teraz, tym bardziej że twierdza
261 II,14 | odpowiedzieli ogniem działowym.~Teraz bowiem, gdy ludność miejscowa
262 II,14 | Działo rozbite!... Tam teraz jeno trzy sztuki grają!...~
263 II,14 | sposób swym spokojem; i teraz usłyszawszy jego słowa,
264 II,14 | psu zęby wybrał! Już on teraz i muchy nie zabije!~To rzekłszy
265 II,15 | nam odpocznienie. Już im teraz i armacięta musiały od ciągłego
266 II,15 | Trudno! ale kiedy ona mi teraz nic zrobić nie może, to
267 II,15 | wypogodzony.~- Pomódlcie się teraz wy - rzekł - a potem idźcie!~
268 II,15 | poddał mu Kmicic, który idąc teraz koło niego z szablą w ręku,
269 II,15 | jakie niebezpieczeństwo.~- Teraz jak najciszej! - rzekł pan
270 II,15 | nasyp się poczyna. Pilnuj teraz, by broń nie zabrzękła...~
271 II,15 | którzy nie śpią... Czekać teraz mego wystrzału, a potem
272 II,15 | otwartym polu, rzucali się teraz w kilku na całe gromady.~
273 II,15 | nie wiem jak!~- Ale co teraz będzie, mości panowie! -
274 II,15 | gdy zima nadejdzie; już i teraz noce bywają nieznośne -
275 II,15 | sprzymierzeńca... Sami się poddali, a teraz broń podnoszą... Dobrze!
276 II,16 | Prawym królem naszym jest teraz Karol Gustaw! Patrzcie więc,
277 II,16 | Toteż dlatego może tak umyka teraz! - rzekł pan Piotr Czarniecki. -
278 II,16 | pozwoliły prawie zapomnieć. Teraz na nowo przedstawiła się
279 II,16 | ze mną, bo powiada, żeśmy teraz dwakroć mocniejsi niż na
280 II,16 | co układy ze złodziejami! Teraz stój, cierp! a oni lezą
281 II,16 | co chciałem powiedzieć, a teraz pozwalam sobie życzyć waszej
282 II,16 | pułkownik wojsk litewskich, a teraz wolentariusz w służbie Najświętszej
283 II,16 | na Podlasiu poturbował, a teraz w Tykocinie oblega. A my
284 II,16 | Elektoreczek dotąd się wykręcał, teraz się nie wykręci. W Wielkopolsce
285 II,16 | przytrze potem rogów Sapieże. Teraz nie ma na niego rady, bo
286 II,16 | bramę wychodzić, jak ot, teraz... Albo z listami przyjdź
287 II,17 | próżnej sławy lazł w hazard, a teraz na cześć Najświętszej Panny.
288 II,18 | chwilę za nimi.~"Zdaliby się teraz szelmy! - pomyślał - można
289 II,18 | znaleźć upragnionej kolubryny. Teraz, zadzierając z rowu głowę
290 II,18 | usłyszeć, nie mogli zobaczyć. Teraz chodziło mu tylko o to,
291 II,18 | chwili zmacał go ręką. Lecz teraz przychodziła największa
292 II,18 | niegdyś służył i Szwedom, teraz widać przeszedł do Jana
293 II,18 | żołnierzowi siedzącemu na belce.~- Teraz podnieść go w górę, a tamten
294 II,18 | Było ci ciepło, ochłodnij teraz, robaczku, ja wrócę niebawem,
295 II,18 | być! - zakrzyknął nagle - teraz ja na tego zdrajcę poczekam!~
296 II,18 | chęć zemsty. To, co czynił teraz, było szaleństwem, które
297 II,18 | Wasza miłość pozwoli teraz tamtych obszukać? My chudopachołki...~
298 II,18 | to pan Kuklinowski!... Teraz ja mam z waścią do pogadania!~
299 II,18 | Powisisz tu do rana, a teraz proś Boga, by cię ludzie,
300 II,19 | drabiny i stosy faszyn, teraz trzeba było wszelką myśl
301 II,19 | większą część. Jest ona teraz tu, i namyślam się, co z
302 II,19 | bylibyśmy ruszyli do szturmu. Teraz za nic cała praca, za nic
303 II,19 | inna rzecz.~- Więc co pan teraz radzisz?~- Teraz odstępuję
304 II,19 | co pan teraz radzisz?~- Teraz odstępuję głos panu Wrzeszczowiczowi...~
305 II,19 | wieść, że górnicy, którzy teraz nad założeniem miny pracują,
306 II,19 | że ja go kiedyś znałem. Teraz znów widzę przed sobą tę
307 II,19 | wziąść tę twierdzę jest teraz taką samą klęską, jak od
308 II,19 | przywodził tej wycieczce, a który teraz, dojrzawszy sztab, przystanął
309 II,19 | większą odwagą nacierał teraz na księdza Kordeckiego,
310 II,19 | brzemieniem bojaźni, nie uwierzyli teraz temu wezwaniu.~- Próżne
311 II,19 | a którego dusza patrzy teraz z uciechą na nas, żeśmy
312 II,19 | miecznik sieradzki - lepiej teraz jemu niż nam! Słuszną winniśmy
313 II,19 | Poszedł, zginął, więc teraz mogę waćpanom powiedzieć:
314 II,19 | zmienia serca!~- Dla Boga! Teraz rozumiem, że on się podjął
315 II,19 | się podjął tej wyprawy! Teraz rozumiem, skąd się taka
316 II,19 | rzekł ksiądz Kordecki - a teraz: "Wieczny odpoczynek racz
317 II,19 | słuchali słów mówiącego, teraz poczęli słuchać uważnie.~-
318 II,20 | ze Szwedem połączyć, tak teraz sami do pana Potockiego
319 II,20 | i samego rozstrzelał, a teraz ku górom srogim poszedł,
320 II,20 | żaden człowiek nie wrócił. Teraz pan Wojniłłowicz one chłopstwo
321 II,20 | księcia wojewody ratować... Teraz prawią, że w Tykocinie przez
322 II,20 | Tykocinie, a może u elektora. Teraz tam wojna i król szwedzki
323 II,20 | nigdy nikomu nie przebaczył. Teraz jednak, gdy on upadł, musieli
324 II,20 | przeciwnicy jego tryumfować; teraz, gdy go pozbawiono sił,
325 II,20 | zrazu nie budził echa. Teraz przeciwnie, widywano go
326 II,20 | pospolitym prawie opisany. Już teraz między Uprzejmościami i
327 II,21 | Kmicic zaczepił, trącił teraz w bok pana Andrzeja.~- A
328 II,21 | podniósł głowę i rzekł hardo:~- Teraz muszę mówić o sobie, choć
329 II,21 | belki.~- I uciekliście. Teraz rozumiem! - rzekł król.~-
330 II,21 | namawiała.~Więc zwróciwszy się teraz do Jana Kazimierza, rzekła
331 II,21 | zły duch wojsko opętał, a teraz samo owo wojsko chce na
332 II,22 | świetnych wiktoryj odnieśli, teraz sicut fulgur exit ab occidente
333 II,22 | chcieliście swojego rządu, a teraz nieprzyjaciel wami rządzi...
334 II,22 | niewygody ponosząc... Jemu to teraz się powierzmy, jemu Rzymian
335 II,22 | i rozumowi. Chodziło tez teraz młodemu panu tylko o to,
336 II,23 | fortelów pełen.~- Cóż oni teraz czynią, nie wiesz?~- Wołodyjowski
337 II,23 | księciem wojewodą Szwedom teraz służy?~- On? Szwedom? On
338 II,23 | wolność królewską, zdoła teraz przekonać króla, biskupów
339 II,23 | zwykł był toczyć koniem, teraz wlókł się o kilkaset kroków
340 II,23 | straży jechał, ten niech teraz rady udzieli!~W tej chwili
341 II,23 | nieposłuszeństwo rozstrzelać, ale teraz pojadę, bo tu o ciebie chodzi!~
342 II,23 | waszmościowie troskali... Jedźmy teraz, jedźmy, bo nam się spoczynek
343 II,24 | labirynt gór zapędziły.~I teraz wieść o przejeździe króla
344 II,24 | klasztoru, więc owi Szwedzi teraz nie pomiarkowali, co to
345 II,24 | Nuncjusz, jako pod Żywcem tak i teraz, trzymał za cugle jego konia,
346 II,25 | powiększył, nie posiadał się teraz z radości, bo już był pewien,
347 II,25 | kasztelan kijowski także teraz w Lubelskiem?~- Tak jest,
348 II,25 | prawowitemu królowi i panu.~Ale teraz było jeszcze do tego daleko.
349 II,25 | drapieżnością szwedzką; teraz zaś wszystko to było rozstawione,
350 II,26 | rozum ci się pomieszał. Teraz znów mówisz, żeś to ty Chowańskiego
351 II,26 | i ojczyznę zdradził, a teraz rapierami skłuty, końskimi
352 II,26 | traktat między nami stanął, teraz mnie zdrajcą okrzyknęła,
353 II,26 | niego w ogień skoczył, jako teraz za waszą królewską mość,
354 II,26 | po chorągwi wygniótł, a teraz oni jego zmogli i w oblężeniu,
355 II,26 | szarpały, uczynisz tak: będą teraz na gwałt iść zaciągi; skoro,
356 II,27 | poprzednio upadł naród, tym wyżej teraz podnosił głowę, przeradzał
357 II,27 | osobistego udziału, niecierpliwie teraz nadejścia jej tenoru wyglądał.
358 II,27 | tych wszystkich cnót leżało teraz przed królem w postaci aktu
359 II,27 | Szwedów ruszył, a gdzie by teraz był, nie wiemy.~- A ichmość
360 II,27 | szczędzi. Mówili też, że choć teraz nie mogą zaraz recedere,
361 II,27 | piekła. Kto tam wreszcie teraz w tej Rzeczypospolitej za
362 II,28 | twoja zasługa. Pozwólże mnie teraz jechać spokojnie do Tyszowiec,
363 II,28 | ukrywam, że jeśli ona jest teraz w Tykocinie, jeśli mi Bóg
364 II,28 | cię pierwej wspomoże, a teraz szkła nie rozbijaj, bo pierwszy
365 II,28 | wraz z innymi go odstąpił i teraz w pułku Oskierczynym chorągiew
366 II,29 | pożądliwości, zamknięty był teraz w jednym ciasnym zameczku,
367 II,29 | jego, Radziwiłła, oblegano teraz w zamku tykocińskim. I kto
368 II,29 | odziewał, żywił, nie miał teraz czym własnych mdlejących
369 II,29 | On to wszystko uczynił, a teraz jest u kresu nie tylko hańby,
370 II,29 | stosunku do niej wielki, a teraz zmieniło się wszystko. Teraz
371 II,29 | teraz zmieniło się wszystko. Teraz on zmalał, a natomiast ta
372 II,29 | został tylko nos, który teraz wydawał się jeszcze większy,
373 II,29 | co dzień szukał śmierci. Teraz zaś zdrzemnął się ze znużenia,
374 II,30 | wszyscy na głos pana dążyli teraz do Lwiego Grodu, aby stamtąd
375 II,30 | go uciszył i choć drżał teraz skruchą, wzruszeniem, tak
376 II,31 | wszyscy na głos pana dążyli teraz do Lwiego Grodu, aby stamtąd
377 II,31 | go uciszył i choć drżał teraz skruchą, wzruszeniem, tak
378 II,32 | przyjdzie czas i na nagrody, a teraz powiadaj, coście z wojewodą
379 II,32 | zwłaszcza tacy owo, w polu teraz najpotrzebniejsi. Wypocznijcie
380 II,32 | z zapałem mały rycerz - teraz chybaby konie trochę odżywić,
381 II,32 | odejmował, aby księcia pożywić. Teraz tu, do Lwowa, przyjechał
382 II,32 | się z nim, ale gdzie by teraz był, tego nie wiem.~- Co
383 II,32 | Skrzetuskich z nim razem, a teraz powiadaj, co wiesz więcej
384 II,33 | Kmicic spytał:~- Gdzie on teraz jest?~- Może w Taurogach,
385 II,33 | się nie może.~- Gdzie on teraz jest? - Książę wojewoda
386 II,33 | jechać. To pewna, że go teraz w Taurogach nie masz, bo
387 II,33 | wszystko otrzymasz.~- Gdzie on teraz jest? - powtórzył Kmicic
388 II,33 | przedmieść i okolicznych wiosek. Teraz mieli wjechać jako sojusznicy
389 II,33 | srogości szanowany. Jechał on teraz w środku, między muzyką
390 II,34 | czambuliku, to wysłał go teraz chan na dowód miłości ku "
391 II,34 | tego nie uczyni. Gdzie to teraz nie można dojechać, gdy
392 II,34 | można, sposobów używaj. A teraz... Jędrek... dziś już późno,
393 II,34 | rano jeszcze był słaby, teraz czuł, że wracają mu siły,
394 II,34 | głodu osłabł. Mało gdzie teraz człeka kawałkiem chleba
395 II,34 | Tatarów i pana Babinicza. A teraz ruszaj spać do Kiemliczów!...
396 II,35 | serca nie dowierciła... Teraz ani dba!~Kmicic otrząsnął
397 II,35 | torba sieczki?~- Nic to teraz nie przynosi. Ale cudzego
398 II,35 | Tak jest. Ale trybunałów teraz nie masz, a pan Sapieha
399 II,35 | i rzekła:~- Jakże jej tu teraz jechać, gdy Szwedzi po drodze?~-
400 II,35 | powinnaś kogo innego pilnować. Teraz uczynisz, jak zechcesz,
401 II,36 | starościńską eskortę. Słuchajże teraz, co ci powiem: oto mi do
402 II,36 | było odjeżdżać i strach ją teraz brał, ale cofać się było
403 II,36 | powiązani jeden obok drugiego.~Teraz Kmicic rozkazał siec ich
404 II,36 | przezpieczniej...~- Pojadę teraz z waćpanem choćby na koniec
405 II,37 | niedawno cała Europa, dawał teraz przykład siły, której nie
406 II,37 | Bogusławowej kuli; na koniec nosił teraz brodę, dość długą, na końcu
407 II,37 | też pan Sapieha gotów był teraz uczynić dla króla wszystko,
408 II,37 | trusie. Tak też siedzieli i teraz, ale gdy twarz hetmańska
409 II,38 | niedawno cała Europa, dawał teraz przykład siły, której nie
410 II,38 | Bogusławowej kuli; na koniec nosił teraz brodę, dość długą, na końcu
411 II,38 | też pan Sapieha gotów był teraz uczynić dla króla wszystko,
412 II,38 | trusie. Tak też siedzieli i teraz, ale gdy twarz hetmańska
413 II,39 | księcia krajczego. Był już teraz pewny, że zwycięży Bogusława,
414 II,39 | Tak jest.~- Gdzie on teraz?~- Zabit, a jeżeli nie zabit,
415 II,40 | odwaga i zuchwała płochość, teraz stało się surowym i zarazem
416 II,40 | wielce bywała skuteczna.~Teraz wysłał go do Sapiehy. Lecz
417 II,41 | Rad będę nie odmówić. Teraz proszę za sobą. Siadaj waść
418 II,41 | glejtem, prawda... Rozumiem teraz, dlaczego pan Sapieha go
419 II,41 | ów, który je nosił, był teraz posłem od pana Sapiehy.
420 II,41 | dawnom to chciał uczynić, co teraz czynię.~- Nie pożałujecie!~-
421 III,1 | schlebiający żołnierzom. Teraz, gdzie się ukazał, płynęła
422 III,1 | szłyby na pewną śmierć, lecz teraz poprzedzał je postrach i
423 III,1 | Freed.~Król zmieszał się; teraz dopiero zauważył, że kapitan
424 III,1 | królewskiej mości i oświadczyć, że teraz za Wisłę się znów przeprawia,
425 III,1 | ludzie jakowiś znajdują. Teraz mniemam, że Czarniecki umyślnie
426 III,1 | najzasłużeńsi jenerałowie.~Lecz teraz wprędce się pomiarkował
427 III,1 | pod Gołębiem rozgromił. Teraz tym bardziej musiały się
428 III,1 | Lecz wierzył w gwiazdy. I teraz więc podszedł do okna, aby
429 III,2 | Najbliższym celem wyprawy był teraz dla niego Zamość, gdyby
430 III,2 | Rzeczypospolitej, a Szwed teraz znalazłby swego pogromiciela.
431 III,2 | do tego przyzwyczaił, że teraz coraz to ziarno wyjmie,
432 III,2 | mocniejsze pić od tego, które teraz oto pijemy.~Pan starosta
433 III,2 | odwracają. Nie wiem, jako sobie teraz Czarniecki da rady beze
434 III,3 | Na króla samego skoczę!~- Teraz na mury! - zakomenderował
435 III,3 | wręcz na nieprzyjaciela. I teraz wyglądali Szwedów niecierpliwie,
436 III,4 | które służyły mu dotąd, a teraz jedynie mogły jako tako
437 III,4 | brzmiała nadzieja zwycięstwa, teraz pułki stały przed nim głuche
438 III,4 | poprzednio umyślnie szła tępo, teraz bowiem w krótkiej chwili
439 III,4 | on pierwszy uderzył, a teraz siedząc na koniu jako wicher
440 III,4 | dziesięć rapierów zmierzyło się teraz w jedną pierś Wołodyjowskiego,
441 III,4 | brzuchem końskim. Tak zniknął i teraz, a nim zdumieni rajtarzy
442 III,4 | w Bóg wie ilu bitwach! A teraz oto biegali jak błędne stado
443 III,4 | Wszystkie więc oczy były teraz w niego utkwione, zaledwie
444 III,4 | wytraciwszy, krwią własną teraz hańby nie przypieczętuję
445 III,4 | przebiegali od rzeki, usunęli się teraz, miał więc Kanneberg i tę
446 III,4 | skrzyżować. Kanneberg zebrał się teraz w sobie, tak iż uczynił
447 III,4 | Tego pchnięcia postanowił teraz użyć.~I pewien swego, zbliżał
448 III,5 | własnym ocaleniu musiał teraz myśleć.~- Sanem możem się
449 III,5 | głosem.~Nagle zwrócił się teraz do Zagłoby:~- A może byś
450 III,5 | oto gębę przestrzelili, a teraz boli mnie Szwed, i albo
451 III,5 | też nie potrzebuję! Hajda teraz, bo droga przed nami okrutna!~
452 III,5 | Czarnieckim, że mi życzliwy, ale teraz nie masz takiej rzeczy,
453 III,5 | przykładem chce świecić. Ot i teraz (powiada) nadciąga z wojskiem
454 III,6 | Przeworska list, odczytywał teraz po raz dziesiąty jego kopię
455 III,6 | zaciekłą wytrwałością szarpał teraz Szwedów. "Czarniecki nie
456 III,6 | Rzeczypospolitej ciecze. Jeśli teraz ujdą, wzmocnią się, przyjdą
457 III,6 | końcu mojej relacji okaże, teraz zaś incipiam...~Tu zaczął
458 III,6 | o Szwedach w Rudniku, a teraz skoczyło wraz z całą chorągwią
459 III,7 | nie pora o tym powiadać. Teraz do stołów zasiądziemy. Waszmościowie
460 III,7 | krew z niego wytoczę. Ale teraz chodźmy, bo już pan Sapieha
461 III,7 | Kmicicowej wyprawie.~- Bogusław teraz jest pod Malborgiem - mówił
462 III,7 | żeby twoja dziewka była teraz w puszczy niż w Bogusławowym
463 III,7 | Nie chciałbym ja być teraz księciem Bogusławem - rzekł
464 III,8 | Niedawno mieli całą Polskę, teraz mają ten klin; niechże siedzą
465 III,8 | musieli przegrywać; ale teraz zmądrzeli i patrz waćpan,
466 III,8 | odrzekł Sadowski - co teraz rzadko się zdarza.~- A wierę -
467 III,8 | proteguje!... I kiedy to mówi? Teraz, gdy mu się już gęsia skóra
468 III,9 | dzielna armia jego nie miała teraz nic do roboty i mogła pospieszyć
469 III,9 | Szwedów z dala spoglądał, a teraz nie ma kiedy i manierki
470 III,9 | Skrzetuskich:~- Pognamy ich teraz jako gęsi do obozu pana
471 III,9 | przerwał Wołodyjowski. - Teraz, mości panowie, jedźmy żywo!
472 III,9 | dwudziestu pięciu jeńców.~Szli teraz w skok, poganiając płazami
473 III,9 | był za rzekę ku mostowi, a teraz gdy trzy tysiące jazdy szło
474 III,9 | szło jej w bok całym pędem, teraz dopiero trzeba było zmieniać
475 III,9 | obok marszałka i rzekł:~- Teraz pod Sandomierz! pod Sandomierz,
476 III,10| ab ovo opowiem. Dajcie mi teraz trochę odsapnąć.~- Więc
477 III,10| Kmicic, który się Babiniczem teraz zowie, żołnierz przedni,
478 III,10| asysty królowi przysłał, a teraz sam jej będzie potrzebował,
479 III,11| stołu. A co pan Czarniecki teraz przedsiębierze?~- Idzie
480 III,11| głupstw, pijany byłeś!" Mają teraz... Ten drugi kościół, zaraz
481 III,11| się, co to za żołnierze, a teraz na ucztę prosi? O mam czynić?~-
482 III,11| zawsze w gotowości. Wiódł ją teraz Roch Kowalski, który również,
483 III,11| żelaza ustał. Rozkazano teraz troczyć jeńców Tatarom,
484 III,12| poturbowano go srodze, tak iż teraz, po całym dniu badań w dodatku,
485 III,12| najpilniej wzywali.~- A teraz gdzie on jest? - pytał Kmicic.~-
486 III,12| nie miał potrzeby łgać, teraz z bratem królewskim i Duglasem
487 III,12| mogą i fortele zależeć. Teraz grunt, żeby się to oblężenie
488 III,12| do łamania obietnic, ale teraz dwoma się nie wyprosisz.
489 III,12| wszystkich opuszczon, a teraz... a teraz... toć że tu
490 III,12| opuszczon, a teraz... a teraz... toć że tu sto tysięcy
491 III,12| tę Rzeczpospolitą... Ale teraz już bym się z żadną inną
492 III,12| wczorajszej robocie, ale teraz widzę, że nie stracona!
493 III,12| wskórać przeciw Bramie, a teraz niech jeno działa ciężkie
494 III,12| Szwedzi ten nasyp uczynili a teraz przeciw nim służy. Przy
495 III,12| piechoty pana Grodzickiego i teraz biją się tam na nowo.~-
496 III,13| poturbowano go srodze, tak iż teraz, po całym dniu badań w dodatku,
497 III,13| najpilniej wzywali.~- A teraz gdzie on jest? - pytał Kmicic.~-
498 III,13| nie miał potrzeby łgać, teraz z bratem królewskim i Duglasem
499 III,13| mogą i fortele zależeć. Teraz grunt, żeby się to oblężenie
500 III,13| do łamania obietnic, ale teraz dwoma się nie wyprosisz.
1-500 | 501-589 |