1-500 | 501-519
Tom, Rozdzial
1 I,1 | które spać się nie pokładły, aby go ujrzeć raz jeszcze. Tym
2 I,3 | Mitrunów wszyscy wyruszymy, aby sanny w lasach zażyć i tę
3 I,4 | pokłonić się panu Kmicicowi, aby z nami żył, na wojnę i do
4 I,4 | Kmicicowi zła nie życzym, aby i on nam nie życzył, co
5 I,4 | drodze do Upity wstępujemy, aby waćpannie dobrodzice do
6 I,4 | podbechtajmy. Nie daj Bóg, aby nas opuścił. Zaraz by tu
7 I,4 | idąc i wracając z kościoła, aby odpocząć i rozgrzać się
8 I,4 | któremu chodziło o to, aby czasem nie obyło się bez
9 I,5 | czas do Birż i Kiejdan, aby tam przyjść do sprawy. Szlachta
10 I,5 | reputacją i cóż uczynił, aby ją poprawić? Pierwszego
11 I,6 | racja będzie tak jasna, aby każdy sąd, choćby z braci
12 I,6 | się tak przez owe wypadki, aby o przyszłości można było
13 I,7 | i smołę do kałamaszek, aby rycerzowi i jego czeladzi
14 I,7 | rozumieć kawalerski obyczaj, aby rannego nie dobijać. Nieprzyjacielowi
15 I,7 | hetmanowi oddany być powinien, aby karę poniósł i stanął za
16 I,7 | złożyła szlachta na wozy, aby ich po chrześcijańsku pochować,
17 I,8 | tak nakierował rozmowę, aby o sobie mógł powiedzieć,
18 I,8 | nieprzyjacielem związał, aby od niego posiłki otrzymać,
19 I,8 | oddawaj! obawiamy się bowiem, aby nieprzyjaciele nasi, jako
20 I,10 | Po to i ma szlachta krew, aby ją przelewała.~- Tak to,
21 I,10 | Zali po to mamy ginąć, aby dzieci nasze w niewoli jęczały?~
22 I,10 | Nie!... Czy my nastajemy, aby ten próżny tytuł króla szwedzkiego,
23 I,10 | Wieleniem i Ujściem, tak blisko, aby w razie napadu mogły sobie
24 I,10 | obozów w kupę zbierzemy, aby mu dać wstręt należyty.
25 I,10 | działał raczej w ten sposób, aby go osłabić, był z początku
26 I,10 | wyjeżdżał chyłkiem z obozu, aby nie wrócić więcej.~Nie brakło
27 I,10 | tej pory nie chcą wierzyć, aby jego królewska mość Karol
28 I,10 | Cała usilność nasza w tym, aby nas obcy chwalili... O Oxenstiernę
29 I,10 | Wasza miłość nie sądzisz, aby on był gotów tak uczynić,
30 I,10 | wojewoda swym dworzanom, aby uczęstowano go po żołniersku;
31 I,10 | które nie były tego rodzaju, aby mogły dodać otuchy.~O świtaniu
32 I,10 | pospolitego ruszenia należącej, aby i ona zajrzała już przecie
33 I,11 | ogrodniczkowi - rzekł - aby więcierze na noc zastawił;
34 I,11 | czyniliśmy, cośmy mogli, aby ducha między szlachtą do
35 I,12 | radziwiłłowskiego domu, aby się zjeżdżała. Wszędy pełno
36 I,12 | pierwszy votum za tym daję, aby mu dyktatura została powierzona.~
37 I,12 | jeśli ci głowy nie staje, aby spamiętać. To jest pan Skrzetuski,
38 I,12 | kamiennych poręczy pilnowali, aby nie było zbyt wielkiego
39 I,12 | zagradzał drogę halabardą, aby idący naprzód mieli czas
40 I,12 | konterfekt zaraz każe malować, aby nawet jedząc miał swoje
41 I,12 | wszystkich ze sobą do bramy, aby się wjeżdżającym przypatrywać.~-
42 I,12 | przyciężką i dałby Bóg, aby moje imię tak było znane
43 I,12 | cofał się prędzej poza tłum, aby ujść szyderstw, które poczęły
44 I,12 | tu jest, mości panowie, aby razem z wami oponować się
45 I,12 | wszystkich, że go prosimy, aby był twardy, bo do ostatniej
46 I,13 | niebezpiecznie by było, aby skarbiec zostawał w nieobronnym
47 I,13 | I już usta otwierał, aby powiedzieć Kmicicowi, że
48 I,13 | przeciwny. Przykazałem mu też, aby dziewkę z wolna do tego
49 I,13 | należą!... Co mam czynić, aby się wywdzięczyć? co? Mów
50 I,13 | człowiek, zbyt dobry obywatel, aby w przeddzień nowej wyprawy
51 I,13 | Boże - rzekł po chwili - aby ci wszyscy goście, których
52 I,13 | którąśmy dziś podpisali, aby ichmościowie wiedzieli,
53 I,13 | Koroną Polską, to jest, aby naród narodowi, senat senatowi,
54 I,14 | ocalenie Boga proszę, jeno aby Waszą Ks. Mość od tych zamysłów
55 I,14 | nie pozostał. Nie daj Bóg, aby się to stało, bo i w niebie
56 I,14 | ojczyznę zdradzam dlatego, aby siebie wynieść - Bóg mnie
57 I,14 | chorągwie ze snu rozbudzę, aby na nieprzyjaciela ruszyć.~
58 I,14 | Oddałem ten kraj Szwedom, aby ich orężem drugiego nieprzyjaciela
59 I,14 | dość sił, dość szabel, aby tę niezmierną Rzeczpospolitą
60 I,14 | będzie kontentował. Ale aby owymi nabytkami mógł na
61 I,14 | odrzucać? Zali mogę pozwolić, aby stało się to, co ostatnią
62 I,15 | Jan Skrzetuski.~- Żebyśmy aby dożyli - odpowiedział Zagłoba -
63 I,15 | gwałtów nie może poczynać, aby sobie szlachty nie narażać.
64 I,15 | żywo ! za wielka nas kupa, aby wszystkim głowy postrącać.
65 I,15 | Dajże mnie do nich ordynans, aby mnie we wszystkim słuchali
66 I,15 | inkomodują. Zali to może być, aby do tej piwnicy jedno było
67 I,15 | powinniśmy się na to zgodzić, aby z wolności skorzystać i
68 I,16 | pójść zbrojno na Kiejdany, aby ich odbić. U Mirskiego wszystko
69 I,16 | Trzeba tylko szybko działać, aby oporni nie przeszli do pana
70 I,16 | mówił w uniesieniu Kmicic - aby Wołodyjowskiemu włos z głowy
71 I,16 | mość uczyni to dla mnie, aby ni jego, ni jego przyjaciół
72 I,16 | miecznika rosieńskiego, aby razem z krewniaczką do mnie,
73 I,17 | szlachtę, ba! całą Litwę, aby nie śmiała drgnąć nawet
74 I,17 | syna także Rochem nazwać, aby każdy dudek miał swój czubek.
75 I,17 | siana wiszące za kulbakami, aby konie choć z rąk pokarmić.~
76 I,17 | ściągnięto ku Kiejdanom, aby je mieć pod ręką.~- A pan
77 I,17 | odpowiedział Mirski - aby Kowalskiego do reszty skonfundować...
78 I,17 | Zagłoba niczego nie zaniedba, aby sadzami hetmana odmalować,
79 I,17 | najdalej w głąb kraju dotrzeć, aby się o jego stanie przekonać,
80 I,17 | Johaniszkiele i Poswót ku Birżom, aby dostać się na prosty gościniec
81 I,17 | najprędzej i smołą polewa, aby się zbyt nie przypalił.~-
82 I,17 | rozstrzelać, jeno tak, aby się wieść nie rozeszła.~
83 I,17 | przejechać. Zgadzam się również, aby się na samego księcia nie
84 I,17 | Kiejdan się pokręcić.~- Aby mu majętności spustoszyć? -
85 I,17 | Zagłoba.~- Nie to! Jeno aby ludzi więcej zebrać. Moja
86 I,17 | wypoczynek wedle rzeki Ławeczy, aby ludzi i konie pokrzepić.~
87 I,17 | czasu pojedynczych chłopów, aby zasięgnąć języka o Szwedach,
88 I,18 | więc naumyślnie czynił tak, aby go spostrzeżono.~Jakoż kilku
89 I,18 | pułkowników i Jana Skrzetuskiego, aby w samej chwili ataku mieli
90 I,19 | kazał z Ukrainy wracać, aby nad Wisłą opór Szwedom dać.
91 I,19 | otaczają myśliwi sieciami, aby gniazdo wilcze wyłowić,
92 I,19 | odesłać sobie część sił, aby tym pewniej uderzyć.~"Ludzie
93 I,19 | nimi najgłupszego oficera, aby go przekabacić nie mogli,
94 I,19 | Kiejdan wyekspediujesz, aby zamku i miasta pilnowała,
95 I,19 | szwedzkich, i życzył im po cichu, aby i z radziwiłłowskich wymknąć
96 I,19 | Uczynię, co w mojej mocy, aby się wymknąć, ale jeśli do
97 I,19 | król dał rozkaz Pontusowi, aby mi ze dwa tysiące jazdy
98 I,19 | swojego posłać i familianta, aby się król jegomość przekonał,
99 I,20 | książęcy brzmiał wyraźnie, aby ich do Kiejdan sprowadzić.
100 I,20 | namawiać i prosić. W tym celu, aby przybyciu swemu odjąć wszelkie
101 I,20 | wziąć.~- Niechże Bóg broni, aby do tego przyszło! - rzekł
102 I,20 | Dziś jużeś niegodzien, aby ci uczciwy człowiek pole
103 I,20 | widocznie dlatego przy sobie, aby w razie potrzeby okazać
104 I,21 | wiadomość, iż rozkazał, aby wszystkie intraty z dóbr
105 I,21 | już, już ręce podnosił, aby na służbę zaklaskać. Gniew
106 I,21 | uczynił - pytał sam siebie - aby mną tak, jak przeklętym
107 I,21 | Tyle oni nie zaważą, aby mogli całe przedsięwzięcie
108 I,21 | pokazuje... i pilnie zabiegał, aby się wszystkim spodobać...~-
109 I,21 | mnie dziś uniósł... Pilnuj, aby się to nie powtórzyło, bo
110 I,22 | patrzyli na jego czyny - aby taki pan i tak wysoki senator
111 I,22 | Szwedami.~- Dajże Boże, aby wszystko zmieniło się na
112 I,22 | sąsiadka nie jest tak obcą, aby mogli zacząć z sobą zwyczajną
113 I,22 | nawet i z dalekich stron, aby zaświadczyć o ufności swej
114 I,22 | znacznej części była wydana, aby umysły z przyszłym panowaniem
115 I,22 | chodziło Radziwiłłowi i o to, aby takie ośmieszenie jego nadziei
116 I,22 | usiłując wymknąć się tak, aby niczyjej uwagi nie zwrócić;
117 I,23 | Kazimierzowi zasiłki pieniężne, aby mógł żołd zapłacić, to się
118 I,23 | czy niesłusznie, nie chcę, aby tak było i aby mi zaglądał,
119 I,23 | nie chcę, aby tak było i aby mi zaglądał, jakie kozery
120 I,23 | którego bardzo mi chodzi, aby do naszych zamysłów przystąpił.
121 I,23 | mnie do niego jedziesz, aby go dla Szwedów skaptować...
122 I,23 | Proszę - rzekł Kmicic - aby tu miecznik rosieński i
123 I,24 | taka jest francuska moda, aby się śmiać wśród krwi rozlewu.
124 I,24 | gniewem w sercu i z urazą, aby kara boska na które z nas
125 I,24 | że walkę ze sobą toczy, aby przyjść do siebie; tymczasem
126 I,24 | zawołał gorączkowo Kmicic - aby znów niezgoda między nami
127 I,25 | stojącym tuż za Wilią, aby do zaczepki i do wojny łatwiej
128 I,25 | Szwedami na niego ruszył, aby się cofał najprędzej.~Z
129 I,25 | Lubicza przyjechał, nie czuł, aby mu tak raźno było na świecie.~
130 I,25 | parę dni w Pilwiszkach, aby laudańska chorągiew miała
131 I,25 | bardziej i już otwierał usta, aby coś żywo powiedzieć, gdy
132 I,25 | zdołamy, przeto chcemy, aby choć część, i to nie lada
133 I,25 | nam tyle zostać w ręku, aby na płaszcz wystarczyło;
134 I,25 | widocznie przyszły rozkazy, aby się gotowano do drogi. Jazda
135 I,25 | bardzo ćwiczone, umyślnie, aby ceremonij dworskich nie
136 I,26 | wyciągnął zbolałe ręce, aby je wyprostować i z odrętwienia
137 I,26 | przyozdobił, ale też i zobowiązał, aby szablą, nie apteką, wojował
138 I,26 | którego łatwiej będzie obalić, aby się wyrwać na wolność. Tymczasem
139 I,26 | Soroka rzucił się przez dym, aby skutek lepiej zobaczyć;
140 II,1 | kopytami, jechali więc dalej, aby dobrać się do wysokich i
141 II,2 | spytał pan Andrzej - czy aby nie poległ?~- Kto to? jak
142 II,2 | sercu powstała mu obawa, aby ta rozmowa nie tyczyła się
143 II,2 | boski sąd W. X. Mość wzywam, aby nas rozsądzono, po czyjej
144 II,2 | Bogusława i p. Harasimowicza, aby Waszmościów truć lub chłopom
145 II,2 | nadesłać. Tedy baczcie, aby was nie zaskoczył i pojedynczo
146 II,2 | pana wojewody witebskiego, aby osobą swą co najprędzej
147 II,2 | w kupę ich chcę zebrać, aby hetman jednym zamachem mógł
148 II,3 | Stary zbyt był chytry, aby się nie domyślić, że jest
149 II,4 | układ z elektorem zawarły, aby się wspólnie przeciw każdemu
150 II,4 | elektorskich, bojąc się, aby ów przebiegły książę, raz
151 II,4 | Kmicic usunął mu się tak, aby uczynić wygodne miejsce,
152 II,4 | cieszyć z tego, co posiadał, aby zaś w spokoju używał i aby
153 II,4 | aby zaś w spokoju używał i aby mu dobrze było. A tu przyjedzie
154 II,4 | dasz, to ci winę znajdą, aby z majętności cię wyzuć,
155 II,4 | z Wąsoszy i rzekł:~- Czy aby nie Szwedzi?~- Przecie ku
156 II,4 | Niech mu idą naprzeciw, aby w razie przeszkody dać pomoc.~-
157 II,5 | umyślnie podjazd wysłałem, aby języka o Szwedach zasięgnąć,
158 II,5 | najciemniejszy kąt się zaszył, aby go nie poznali - rzekł Rzędzian.~-
159 II,5 | posiłki szwedzkie czeka, aby pod powagą króla szwedzkiego
160 II,6 | chorągwie na mniejsze oddziały, aby tym łatwiej przezimować,
161 II,6 | sprawiedliwość sobie zupełną oddawał, aby wszyscy wiedzieli, kogo
162 II,6 | imprezy wyda się uniwersał, aby kto w błędach żyje, we trzech
163 II,6 | ale nie przypuszczali, aby pan Zagłoba był takim statystą
164 II,6 | na własność wojska?~- Czy aby będzie prawo po naszej stronie? -
165 II,6 | nieprzyjacielskim ręku, aby jako na pospolite ruszenie
166 II,6 | Szlachta ma czeladź uzbroić, aby nam piechoty nie brakło.
167 II,6 | naszego elekta, pana dobrego, aby go w smutku pocieszyć, że
168 II,6 | sobie za święty obowiązek, aby każdy grosz tam szedł, dokąd
169 II,6 | O jedno też jeno proszę, aby wasza wielmożność raczyła
170 II,6 | miłosierdzie pana regimentarza, aby im na ratunek pospieszył,
171 II,6 | godniejsze ręce ów znak oddaję, aby młodszym dać przykład, jak
172 II,6 | i rzekł:~- Panie bracie! aby was tylko Radziwiłł nie
173 II,6 | szwedzkiego i z prośbą, aby z dwóch stron razem uderzyć
174 II,7 | odmówić tej satysfakcji, aby owemu panu nie dać uczuć
175 II,7 | wiecznie głodnego sąsiada, aby mieć ręce rozwiązane w reszcie
176 II,8 | przyłożył palce do ust, aby Billewiczównie przesłać,
177 II,8 | naprzód, nie myślę ja tego, aby szlachcianka polska czymś
178 II,8 | przyjaźń trzeba zaraz podlać, aby nie zwiędła w zarodku.~To
179 II,8 | po które wysłali pazia, aby je od Ganchofa przyniósł.~-
180 II,9 | gubernatorów szwedzkich, aby mu wszędy wolny przejazd
181 II,9 | kazał wyciąć drogę w lasach, aby księża, w misji osiedli,
182 II,9 | szalonego czynu, przedstawiając, aby czekali, aż cały kraj się
183 II,9 | umyślnie rzucano podejrzenia, aby ich złupić.~Wobec tego wszystkiego
184 II,9 | zamożniejsi więc dążyli do miast, aby siedząc pod bezpośrednim
185 II,9 | bojaźni bożej uczyć? Patrz, aby cię Szwedzi nie usłyszeli!~-
186 II,9 | nie ruszył za Kmicicem, aby się pomścić za obelgę.~On
187 II,9 | odpowiednie i poszedł pod wiechy, aby się z bracią szlachtą nagadać.
188 II,9 | udać nad granicę pruską, aby nastraszyć elektora, więc
189 II,10 | szeregi obcych żołdaków, aby przypatrywać się niewiastom,
190 II,10 | Na intencję Andrzeja, aby go Bóg z grzesznej drogi
191 II,11 | Szwedzi wam zazdroszczą.~- Aby tylko pieniądze były w skarbie...~-
192 II,11 | stanął we drzwiach sieni, aby się przyjrzeć, kto przyjeżdża.~
193 II,11 | mieć może. Musimy go zająć, aby temu przeszkodzić... Jam
194 II,11 | katolik, nie chciałbym, aby świętemu miejscu stała się
195 II,11 | jego królewskiej mości, aby mnichów oszczędził. A waćpan
196 II,11 | wszelkimi siłami powstrzymywać, aby nie krzyknąć mu: "Łżesz,
197 II,12 | odrzekł pan Andrzej - aby Najświętszej Pannie, utrapionej
198 II,12 | Wrzeszczowicza przysłano, aby eskortę zluzował i dalej
199 II,12 | że Weyhard instygował, aby klasztor zająć i do skarbca
200 II,12 | nieprzyjaciela zesłali zaślepienie, aby miarę w swych nieprawościach
201 II,12 | ucukrować, ale jak uwierzyć, aby hrabia Wrzeszczowicz zaraz
202 II,12 | jest.~- I przybywasz tu, aby Szwedom i Radziwiłłowi zdrajcy
203 II,12 | uszczknąć; drudzy z chciwości, aby coś uzyskać; trzeci dlatego
204 II,12 | uzyskać; trzeci dlatego tylko, aby nowinę przynieść i powagi
205 II,12 | dokłada wszelkich starań, aby nabożeństwu tu przeszkodzić
206 II,13 | Wielu nie chciało wierzyć, aby jakikolwiek nieprzyjaciel
207 II,13 | murze mają swoje kramy, aby towar do klasztoru znieśli,
208 II,13 | belkami, cegłami, nawozem, tak aby w danym razie łatwo od wewnątrz
209 II,13 | ku niebu serce podniesie, aby go Duch Święty oświecić
210 II,13 | choćbyśmy je z ołtarzów zdjęli, aby bezpieczeństwo świętemu
211 II,13 | pokornie Wrzeszczowicza, aby zamiaru zaniechał albo przynajmniej
212 II,13 | rzekł silnym głosem - spraw, aby ten, który po nim nadejdzie,
213 II,14 | dokładał wszelkich usiłowań, aby generała skłonić do pochodu;
214 II,14 | Warszyckiego, z prośbą, aby klasztor zostawiono w spokoju;
215 II,14 | także ani przez chwilę, aby jasnogórcy mieli się bronić.
216 II,14 | wezmą. Szli raczej dlatego, aby w razie zdobycia twierdzy
217 II,14 | stamtąd odbierał rozkazy, aby nie zapomniał o tym ziemskim
218 II,14 | egzorcyzmować owe tumany, aby nie przeszkadzały obronie.~
219 II,14 | w gębę dłonią pan Piotr, aby sprośnego imienia w świętym
220 II,15 | nieprzyjaciela i zwłóczyć, aby przez ten czas doczekać
221 II,15 | Sadowski rzekł głośno umyślnie, aby go Miller mógł słyszeć:~-
222 II,15 | odpowiedziano ognistymi kulami, aby rozproszyć ciemności i pozwolić
223 II,16 | ma on służyć! Pozwólcie, aby kwitnął i błogosławił tej
224 II,16 | w definitorium nie byli, aby im powiedzieć, co zaszło.~-
225 II,16 | nocy musiał oświetlać mury, aby piechota nieprzyjacielska
226 II,16 | pod klasztorem, że niech aby z jednego działa dadzą z
227 II,16 | a raczej na twarze, tak aby oczy były zasłonięte, i
228 II,16 | umyślnie obwodzić naokoło muru, aby okazać księżom, że to wojsko,
229 II,16 | Kordeckiego z prośbami, aby miał litość nad ich dziećmi,
230 II,16 | żołniersko-rozbójniczy i dlatego; aby nie psuć sobie i innym wziętości.
231 II,17 | na Boga i cześć Marii, aby sobie poszedł do Wielunia
232 II,17 | że powstał jako prorok, aby zaświecić krajowi przykładem,
233 II,17 | pospolitą miarą żołnierską, aby chwilami nie miał pocieszać
234 II,17 | Szweda, podszedł pod mury, aby potwierdzić wieść o nadciąganiu
235 II,17 | błagał ojców jasnogórskich, aby nie ufali obietnicom nieprzyjaciela
236 II,17 | czarownicę, uczuli strach, aby im złego nie przyczyniła,
237 II,17 | nie dość jednak wielkie, aby piechota rzucić się przez
238 II,18 | pośliznąć i upaść, a to aby swej drogocennej kiszki
239 II,19 | przynajmniej nie chciał, aby owo: albo - albo, wyszło
240 II,19 | dostojności, byłem tylko za tym, aby nie rozpoczynać oblężenia...
241 II,19 | chodzi, równie jak mnichom, aby to gniazdo zabobonów ocalało.~-
242 II,19 | Szwedzi zaniechali szturmów, aby tym dowodniej okazać oblężonym,
243 II,19 | duszy mojej: "Panie! spraw, aby te prochy były, aby wybuchły,
244 II,19 | spraw, aby te prochy były, aby wybuchły, bo w takiej śmierci
245 II,19 | nie zasłużyliście na to, aby dziś jeszcze wejść do królestwa
246 II,19 | chce ocalić ten przybytek, aby jako arka Noego unosił się
247 II,19 | Kordeckiego, proszącym pokornie, aby zawieszono szturm na czas
248 II,19 | wieczór wyjechał Miller, aby przy ostatnich błyskach
249 II,19 | zgromadzili się co do jednego, aby wysłuchać odpowiedzi księdza
250 II,19 | Jedni wypadali na mury, aby pusty obóz obejrzyć; inni
251 II,21 | się do samej stalli tak, aby gdy nieznajomy się podniesie,
252 II,21 | waszych dostojności postawić, aby sami opowiedzieli, jako
253 II,22 | były zdania. Jedni mówili, aby nie ufać zbytnio panu marszałkowi
254 II,22 | swe uchwycić nie zechce, aby nad wszystkimi górować,
255 II,22 | protektorem.~Ci tedy radzili, aby król, poczekawszy na odstąpienie
256 II,22 | umyślnie, że króla prowadzi, aby na siebie ściągnąć nieprzyjaciół.
257 II,22 | Jego rzecz tak się wywijać, aby z matni wyjść cało. A my
258 II,22 | hazard wyprawić. Ty pilnuj, aby nie było nad czterdzieści
259 II,22 | Babinicz dać znać Szwedom, aby kilkaset piechoty po drogach
260 II,23 | dobrą była rada Kmicica, aby jechać osobno.~Wszędzie
261 II,23 | nie mogę nic powiedzieć, aby sobie drogi i zbawienia
262 II,23 | za śladem twoim, opodal, aby w jakiej ciężkiej chwili
263 II,23 | odrzekł nic, skinął tylko, aby mu konia potrzymano, sam
264 II,23 | I spiął konia ostrogami, aby ruszyć naprzód, lecz sam
265 II,23 | przejdźmy nazad ów wąwóz, aby nam powrotu nie przecięto.
266 II,25 | marszałkowi, że król się zbliża, aby był gotów na przyjęcie.~
267 II,25 | następnie zatrzymał go, aby zsiąść dla powitania. Widząc
268 II,25 | już wcześniej do Lubowli, aby je uchronić przed drapieżnością
269 II,25 | sułtana godny, przepych, aby okazać królowi, że chociaż
270 II,26 | nadludzką rezolucją wywiódł, aby się z panem Sapiehą połączyć.
271 II,26 | czego wszystkich sił dołożę, aby go za oną potwarz pomsta
272 II,27 | koronnym, który nie chciał, aby tak znamienity związek bez
273 II,27 | królem pragnęli najmocniej, aby przystęp do praw szlacheckich
274 II,27 | szerpentynie.~- Nie daj Bóg, aby się to stało! - rzekł.~-
275 II,28 | przed sejm na sąd postawić, aby dla potomnych był stąd przykład,
276 II,28 | spokojnie do Tyszowiec, aby też i Sapieha mógł w czymś
277 II,28 | Na pohybel pludrakom, aby nam tu bochenków długo już
278 II,28 | wojnę podniósł umyślnie, aby mógł prawdziwej wierze do
279 II,28 | Zagłoba.~Oni zaś zlękli się, aby istotnie tego nie uczynił,
280 II,29 | w konkury posunie, która aby nią została, na rękę mu,
281 II,29 | nic innego, jak czekać, aby się spełniły jego losy.~
282 II,29 | umyślnie na środek komnaty, aby ciepło płomieni mogło do
283 II,30 | dążyli teraz do Lwiego Grodu, aby stamtąd na nie znanego jeszcze
284 II,30 | używano wszelkich sposobów, aby rozniecić wojnę tam wszędzie,
285 II,30 | Szwedem, będę się starał, aby rocznica w państwie mym
286 II,31 | dążyli teraz do Lwiego Grodu, aby stamtąd na nie znanego jeszcze
287 II,31 | używano wszelkich sposobów, aby rozniecić wojnę tam wszędzie,
288 II,31 | Szwedem, będę się starał, aby rocznica w państwie mym
289 II,32 | jeszcze od gęby odejmował, aby księcia pożywić. Teraz tu,
290 II,32 | mieli tam wojsko tworzyć, aby później poprowadzić je w
291 II,33 | nadciągnął i ma wejść do miasta, aby się zaprezentować królowi.
292 II,33 | Billewiczównę z Kiejdan wywiózł, aby w jakikolwiek sposób zemstę
293 II,33 | kawalera sucho przyjmować, aby zaś nas o nieszczerość nie
294 II,33 | Kmicic myślał tylko o tym, aby się od Charłampa o wyzwoleniu
295 II,33 | Owóż, widocznie to mówił, aby oną pannę skaptować, co
296 II,33 | ale wywiózł ją dlatego, aby przez nią wszystkich Billewiczów,
297 II,33 | spieszno?~- Panu do nóg paść, aby mi komendę nad tymi ludźmi
298 II,34 | ku "najmilszemu bratu", aby i Kozacy, którzy o nieposłuszeństwie
299 II,34 | Czarnieckiego, albowiem chce, aby i Szwedzi przekonali się
300 II,34 | chanowego listu proszący króla, aby czambulikowi dodał dobrze
301 II,34 | wielkiej fantazji i rezoluta, aby ich w ryzie umiał utrzymać,
302 II,34 | i że król jej nakazuje, aby jego wiernego sługę i obrońcę
303 II,34 | dlatego nie uwłaczaj mu, aby cię zaś jako psa na powróz
304 II,34 | twoją boleść, i dlatego, aby listy na pewno doszły.~-
305 II,35 | umyślnie pozostało w tyle, aby puścić "czerwone ptaki"
306 II,35 | ale przynaglał skazanych, aby prędzej się wieszali, gdyż
307 II,35 | po wsiach i miasteczkach, aby na którego podejrzenie nie
308 II,35 | do tyla było nadwątlone, aby wesołość znikła mu z oblicza.
309 II,35 | testamentem Borzobohatej zapisano, aby dalsi krewni nie szarpali.~-
310 II,35 | zaś mówił dalej:~- Trudno, aby w obozie w namiocie pana
311 II,35 | Aha! myślisz, że trzeba, aby księżna permisję dała...
312 II,35 | powiada, iż na to potrzeba, aby panna Anna sama pojechała
313 II,35 | Albo do panien Sapieżanek, aby tam była, aby instalacja
314 II,35 | Sapieżanek, aby tam była, aby instalacja pro forma mogła
315 II,35 | sama go prosić będziesz, aby się funkcji podjął. Skoro
316 II,35 | Siła mi na tym zależy, aby ona z Zamościa wyjechała.
317 II,36 | swej strony pchnę gońca, aby tam obroki były dla nich
318 II,36 | Zamościem przypadnij tak, aby żywa dusza o was nie wiedziała;
319 II,36 | jechać pod wieczór, tak aby na pierwszy nocleg stanąć
320 II,36 | Kmicic tego tylko chciał, aby oficer wyznał, iż wie, co
321 II,36 | gdzieś na uboczu osadzić, aby starosta swobodnie żądzom
322 II,36 | wyjazd waćpanny dozwolił, aby cię od księżnej odłączyć,
323 II,36 | odłączyć, a w drodze porwać, i aby w jakimś pustym zameczku
324 II,36 | Daruję ich zdrowiem, aby mogli panu staroście opowiedzieć,
325 II,37 | szczególniejszej opiece miejcie, aby mu krzywda od żołnierzy
326 II,38 | szczególniejszej opiece miejcie, aby mu krzywda od żołnierzy
327 II,39 | najprędzej ręce mieć wolne, aby Czarnieckiemu z pomocą spieszyć.~
328 II,39 | dawnymi nałogami samowoli, aby bez komendy nie pójść naprzód.~
329 II,39 | lada jakich w tym celu, aby połączenia wojsk sapieżyńskich
330 II,39 | hetmana daleko na północ, aby ułatwić królowi szwedzkiemu
331 II,40 | brzmiała krótko:~"Książę, aby wojska nasze omylić, symulował
332 II,40 | poważnie hetman - ale chcesz, aby cię błogosławił, to ścigaj
333 II,40 | milczeniu, ale nie znać było, aby piękne słowa hetmańskie
334 II,40 | Prócz tego napiszę księciu, aby przysłał glejt bezimienny.~
335 II,41 | Sapieha, i niech patrzy, aby nie przemądrował.~- To nie
336 II,41 | ma przemówić do księcia, aby go skłonić i przekonać.
337 II,42 | hańby i męki mieć chciał, aby cię gorzej sponiewierać,
338 II,42 | należało okładać lasami, aby nie wpaść na Bogusława,
339 II,42 | stworzył nieprzyjaciół, aby mężowie wojenni łup z kogo
340 II,42 | A obejść i zostawić, aby się do Janowa dostać?~-
341 II,42 | kilkanaście pokruszonych gałązek, aby bystrość prądu wymiarkować,
342 II,42 | wparli znów bachmaty w rzekę, aby wylądować za szańcami.~Przeszło
343 II,42 | płomieni swych Tatarów, aby powieść ich dalej.~Już stanęli
344 III,1 | Gustaw do Rzeczypospolitej, aby Jana Kazimierza na nowo,
345 III,1 | tedy lękali się w sercach, aby całe wojsko z królem nie
346 III,1 | leżące, wbrew rozkazom, aby ciągle były w pogotowiu,
347 III,1 | kazał trąbić na odwrót, aby tamtych pułków, które pierwsze
348 III,1 | umyślnie podesłał języka, aby nas w zasadzkę wprowadzić.
349 III,1 | spieszniej musimy iść naprzód, aby polskiego Dariusza jak najprędzej
350 III,1 | teraz więc podszedł do okna, aby na swoją wybraną popatrzyć,
351 III,2 | Sapieha zresztą nie sądził, aby łatwo przyszło królowi pana
352 III,2 | Bóg zarządził, jak chciał, aby za grzechy nas ukarać.~-
353 III,2 | Wołodyjowski.~- Nie pamiętam, aby o tym była mowa - odparła
354 III,3 | odpowiedział pan Zamoyski - aby komu gościnności odmawiać,
355 III,3 | ścigać, w tym jedynie celu, aby spokój krajowi, panowanie
356 III,3 | swej pruskiej odbieżał, aby mu jeszcze raz iść na ratunek,
357 III,3 | Jana Kazimierza polega. Aby jednak nowa ta wojna prędki
358 III,3 | powinien omijać sposobności, aby ją powiększyć i nieśmiertelną
359 III,4 | do króla, by się cofał, aby siebie i wojska nie gubił,
360 III,4 | Narol, Cieszanów i Oleszyce, aby się do Sanu dostać. Podtrzymywała
361 III,4 | cięto bez miłosierdzia, aby nikt z wieścią o klęsce
362 III,4 | wstrzymać choć na chwilę pogoń, aby innych ocalić. Zwrócili
363 III,4 | ostatnim przęśle mostu, aby silniejsze podłożyć dla
364 III,5 | nie biorąc i bez nadziei, aby mieli czym nazajutrz się
365 III,5 | król w przedniej straży, aby trudne przeprawy naprawiał,
366 III,5 | komendę nad nim zdawać, aby nauczyć innych, jako ambicję,
367 III,5 | o to tylko Boga prosząc, aby nam wiktorię nad nieprzyjacielem
368 III,6 | koniec swego zawodu podniósł, aby naprawie Rzeczypospolitej
369 III,6 | począł do Najświętszej Panny, aby mu z Karolem spotkać się
370 III,7 | powiedział mu tę wiadomość, aby mu serce rozweselić.~- Zamek
371 III,7 | Wisłę powyżej ujścia Sanu, aby się z panem Sapiehą zobaczyć
372 III,7 | było pośrednictwa Zagłoby, aby dwóch wodzów do siebie dopasować,
373 III,7 | fortuny, bo nie może być, aby na zdrajcę i heretyka kary
374 III,8 | Czarnieckiego z prośbą, aby posłał do Szwedów obaczyć,
375 III,9 | pozostanie pilnować Karola, aby się z wideł nie wymknął,
376 III,9 | ogniska i huczeć poczęli, aby nieprzyjaciel myślał, iż
377 III,9 | puszczał je mimo siebie tak, aby całą siłę dobrze obejrzeć.
378 III,9 | tyle tylko wypoczywając, aby koni nie wygubić.~Wreszcie
379 III,9 | wysłany na noc z podjazdem, aby dał znać, tak wojsko rozłożone
380 III,9 | i cugle trzymali krótko, aby który koń nie zarżał.~-
381 III,10| miał wracać pod Sandomierz, aby do upadłego króla szwedzkiego
382 III,10| wprost do Wołodyjowskiego, aby u niego po długiej drodze
383 III,11| Taki to już u nas obyczaj, aby winę zawsze na wodza składać.
384 III,11| Każdy inny poniżałby mnie, aby siebie i własną sławę wywyższyć,
385 III,11| Idzie do Wielkopolski, aby tamtym niebożętom dopomóc,
386 III,11| sklepie skupiają się i łączą, aby zrodzić burzę, grzmoty i
387 III,11| do siedleckiego traktu, aby się w Mińsku z pospolitym
388 III,11| Warszawie bardzo spiesznie, aby jednym dniem pod Pragą stanąć.
389 III,11| przybycie palbą z samopałów, aby ducha mieszkańcom stolicy
390 III,11| tymczasem zaś pilnować, aby się jakowe posiłki do miasta
391 III,11| dotrzymywać, a to z obawy, aby w gorsze jakie nie wpadł
392 III,11| nawet umyślny ordynans, aby koniecznie byli, gdyż hetman
393 III,11| Andrzej siadał już na koń, aby z podjazdem wyruszyć, tak
394 III,11| hetman przysyła rozkaz, aby z podjazdem Akbah-Ułan poszedł-
395 III,11| musi. Waćpan strzeż się, aby złego przykładu nie dawać,
396 III,11| Obaj przybyli w samą porę, aby Kotwicza i Oskierkę od zupełnej
397 III,11| stojące na trakcie błońskim, aby owa posiłkowa jazda i wozy
398 III,11| nogi, krzycząc wniebogłosy, aby ich usłyszano w ciżbie i
399 III,11| wszyscy w zupełnej gotowości, aby napad, jeżeliby się zdarzył,
400 III,12| nie będzie się spodziewał, aby w tak krótkim terminie powtórzyła
401 III,12| wieczorem odebrał rozkaz, aby na podjazd ruszył. Nie rzekł
402 III,12| nikt lepiej nie upilnuje, aby żywność do fortecy nie przychodziła.~-
403 III,12| obozowi poczęli się prosić, aby im wolno było uderzyć na
404 III,12| częścią zaś ku dalszym murom, aby przyjść z pomocą i osłonić
405 III,13| nie będzie się spodziewał, aby w tak krótkim terminie powtórzyła
406 III,13| wieczorem odebrał rozkaz, aby na podjazd ruszył. Nie rzekł
407 III,13| nikt lepiej nie upilnuje, aby żywność do fortecy nie przychodziła.~-
408 III,13| obozowi poczęli się prosić, aby im wolno było uderzyć na
409 III,13| częścią zaś ku dalszym murom, aby przyjść z pomocą i osłonić
410 III,14| dowództwo, przybył do Warszawy, aby wziąść udział w szturmie
411 III,14| to tylko fortel księcia, aby do większej przyjść z panną
412 III,15| wrzeciądzów, tak wąską, aby tylko puszka w nią się zmieściła.
413 III,15| chwyta za nią własną ręką, aby ją wywiesić na zewnątrz,
414 III,15| kilkudziesięciu oficerów, aby głosili wzburzonej szlachcie,
415 III,16| jakich sposobów używał, aby jej serce i osobę posiąść.~
416 III,16| jednakże nie mogłaby ścierpieć, aby pod jej bokiem człowiek,
417 III,16| drobiazgową troskliwością, tak aby musiała mu być wdzięczną
418 III,16| sobą miało służyć do tego, aby to przyszło tym pewniej,
419 III,16| umyślnie zatarta i niewyraźna, aby przekroczenie jej stało
420 III,16| się z czasem łatwiejszym i aby dziewczyna snadniej zabłądziła
421 III,16| szlachcianek z całej Żmudzi, aby się pod opieką książęcą
422 III,16| używała nieraz swego wpływu, aby ludziom dobrze czynić. ~
423 III,16| zmęczyły, myślała o Bogusławie, aby się ukoić i pokrzepić. Tamten
424 III,17| pachołka z listami do ekonomów, aby natychmiast chłopstwo ze
425 III,17| księciu tak przysłużyć, aby niczego nie potrzebował -
426 III,17| bezpieczne miejsce przenieść, aby je waszej książęcej wysokości
427 III,17| przyzwolenia królewskiego i stanów, aby po śmierci Jana Kazimierza
428 III,17| waszmości parę wsi w zastaw, tak aby to z korzyścią dla cię było.~
429 III,17| znajdzie, zakopana osobno, aby w razie przygody całej gotowizny
430 III,17| nawet biskup Parczewski, aby go na powrót na Żmudź dostać,
431 III,18| w wyrokach Twoich leży, aby panowie Sicińscy popękali
432 III,18| wojnie taki pokój zawrzeć, aby zwycięska potęga szła jeszcze
433 III,18| i tę chce za mnie wydać, aby się z domem naszym skoligacić
434 III,18| przypuścim i za świadków weźmiem, aby ślub odbył się formaliter.
435 III,18| kopnąwszy leżącego nogą, aby drogę do drzwi otworzyć,
436 III,19| je było nożem otwierać, aby do ust wlać lekarstwo trzeźwiące.
437 III,19| że się umyślnie zakłuł, aby na wyprawę nie iść.~- Trzeba
438 III,20| że dlatego się zranił, aby przy niej pozostać, zatem
439 III,20| nieprzyjaznych: mianowicie, aby znajomych, koligatów, krewnych
440 III,20| nikt nie sprosta.~Nadzieja, aby Bogusław mógł być pokonany,
441 III,21| pan Sapieha tu przyszedł, aby było się do kogo schronić.~-
442 III,21| Sapieha przejdzie granicę, aby elektora do decyzji skłonić...
443 III,22| przymawiajże temu, kogo odpalono, aby cię rogaczem nie uczynił.
444 III,23| odebrał wezwanie od elektora, aby co prędzej pospieszył do
445 III,23| czele sił jak największych, aby w razie potrzeby jednej
446 III,23| wszyscy chwycili za broń, aby najezdnika z kraju wyżenąć.~
447 III,23| oczach, poczęła ją błagać, aby oparła się wyjazdowi.~-
448 III,23| pocznie Szwedów nazajutrz bić, aby się w łaski Kazimierzowe
449 III,23| Warszawy ordynowano Babinicza, aby przez Prusy na Litwę szedł
450 III,23| potrzebował rad książęcych, aby nie wchodzić w drogę Babiniczowi.
451 III,24| czasu umyślnie tam stanąć, aby przeszkadzała oblężeniu
452 III,24| pobliskich zagajnikach, aby niespodzianie wychylić się
453 III,24| i chciał ją otoczyć tak, aby jeśli Babinicz ruszy na
454 III,24| zapadł natychmiast w lasy, aby niespodzianie wynurzyć się
455 III,24| cofać się spiesznie musiał, aby się z panem Radziejowskim
456 III,24| znaczniejszy podjazd ku Ostrołęce, aby pana podskarbiego litewskiego
457 III,24| tracąc chwili nakazał pochód, aby się z księciem Bogusławem
458 III,24| stanowiło zbyt wielki zasiłek, aby się król polski miał go
459 III,24| jednocześnie wejść w sojusz gotowy, aby od obydwu skorzystać."~List
460 III,24| kończył się poleceniem, aby Duglas starał się wszelkimi
461 III,25| czasu umyślnie tam stanąć, aby przeszkadzała oblężeniu
462 III,25| pobliskich zagajnikach, aby niespodzianie wychylić się
463 III,25| i chciał ją otoczyć tak, aby jeśli Babinicz ruszy na
464 III,25| zapadł natychmiast w lasy, aby niespodzianie wynurzyć się
465 III,25| cofać się spiesznie musiał, aby się z panem Radziejowskim
466 III,25| znaczniejszy podjazd ku Ostrołęce, aby pana podskarbiego litewskiego
467 III,25| tracąc chwili nakazał pochód, aby się z księciem Bogusławem
468 III,25| stanowiło zbyt wielki zasiłek, aby się król polski miał go
469 III,25| jednocześnie wejść w sojusz gotowy, aby od obydwu skorzystać."~List
470 III,25| kończył się poleceniem, aby Duglas starał się wszelkimi
471 III,26| tedy zaczynał od początku, aby duszy grzechem niedbalstwa
472 III,26| wody, jak zmęczony ptak, aby zaś u nóg twoich się położyć.
473 III,26| szwedzkiego umyślnie był nasłany, aby go wraz z czambułem w zasadzkę
474 III,26| zatykającą piki w ziemię, aby pierwszemu impetowi się
475 III,27| i stanęły na odpoczynek, aby przed bitwą konie i ludzie
476 III,27| graf Waldek zaś bojąc się, aby oddziały owe nie zostały
477 III,27| Lecz zbyt był próżnym, aby nie ustąpił przed zarzutem
478 III,27| był tylko spieszyć się, aby nastąpić na nieprzyjaciela
479 III,27| chorążego, Biegańskiego, aby szedł pod Prostki i nadciągającemu
480 III,27| do swej kwatery Rössela, aby o Bogusławie czegoś więcej
481 III,27| tedy ordę na łeb na szyję, aby jak najprędzej starała się
482 III,27| konie z rąk jęczmieniem, aby nowych sił nabrały przed
483 III,27| dzianeta, pojechał dalej, aby na obóz nieprzyjaciela okiem
484 III,27| Nie spodziewają się też, aby pan hetman mógł na nich
485 III,27| wyrachowanie.~Oto chciał, aby podczas gdy Litwa uderzy
486 III,27| popatrzywszy uznał, że niepodobna, aby jeden żywy człek mógł przedostać
487 III,27| wataha zamiast wpaść w rzekę, aby na drugim jej brzegu szukać
488 III,27| deszczem żelaza, umilkła nagle, aby swoich nie razić.~Lecz tej
489 III,27| Izrael nie łudzili się, aby ich jazda mogła długo wręcz
490 III,27| do brodu, wrócił teraz, aby uciekającym przeciąć odwrót.~
491 III,27| rozprószyli się i sami, aby ich łowić swobodniej, i
492 III,27| wyrzucił pistolety z olster, aby koniowi ulżyć, sam zaś ze
493 III,27| krajczy. - Nie bój się także, aby wolność zaraz odzyskał,
494 III,27| Oto, że są rozkazy wydane, aby Oleńkę na gardle w Taurogach
495 III,27| że Bóg nie pozwoliłby, aby krew niewinna dlatego została
496 III,27| opiekujże się i tamtą, aby zaś jej źle nie było...
497 III,28| że chce widzieć bitwę, aby dać przykład męstwa, ale
498 III,28| nawet uderzyć na Poniewież, aby całkiem powiat oczyścić;
499 III,28| po liście jednobrzmiącym, aby w każdym razie, jeśli nie
500 III,29| doświaczonym żołnierzem, aby nie przedsięwziąść żadnych
1-500 | 501-519 |