Tom, Rozdzial

501 III,29|              natychmiast do piechoty, aby ostatnie rozkazy wydać,
502 III,29|         rozkazu miecznika podjezdków, aby w danym razie, gdyby siły
503 III,29|        oficerowie wyjeżdżają naprzód, aby dokładniej przebieg bitwy
504 III,29|              i muszkietów dość gęsto, aby uwagę Billewiczowskich zająć.
505 III,29|               krzątając się przy tym, aby zwycięzcom należyte zgotować
506 III,30|    powszechnie, że ów srogi wojownik, aby się kłopotem nie obarczać,
507 III,30|               jednak wstał dość rano, aby straty własne po zażartej
508 III,30|              na zawsze wydał rozkazy, aby wszystkie papiery, znalezione
509 III,30|               ciał swych towarzyszów, aby się potem skarbami ich podzielić.
510 III,30|           kierowała jego krokami tak, aby za jednym zamachem wynagrodził
511 III,30|               wszystkie siły wytężyć, aby choć imię sławne po naszym
512 III,31|          przez które pożar przeszedł, aby wojownicy po powrocie znaleźli
513 III,31|            jego u Radziwiłłów służby, aby chociaż na chwilę przypuszczać
514 III,31|              wstąpi i że czeka tylko, aby pan Wołodyjowski odprowadził
515 III,31|             szybko odmawiać pacierze, aby bolesne myśli odegnać, miecznik
516 III,32|          księcia zbrojną ręką porwał, aby się za nas i za utrapioną
517 III,32|              cisnąć się ku ołtarzowi, aby go widzieć lepiej.~- Boże,
518 III,32|          dłużej już nie ścigała, lecz aby przynależną cnotliwym chwałą
519 III,32|         starostwa naszego żmudzkiego, aby te słowa nasze w sercach