Tom, Rozdzial

 1  I,5 |  Kmicicowe wojsko.~Teraz właśnie zabrał on swą hołotę z Upity, by
 2  I,10|         nie ozwał.~Wojewoda znów zabrał głos i mówił jeszcze dobitniej:~-
 3  I,13|        najcięższej chwili Bóg go zabrał...~- Bóg go zabrał- powtórzył
 4  I,13|      gołąb pułkownik Stankiewicz zabrał głos i począł błagać:~-
 5  I,17|         nie miał, że i szkapę mi zabrał, i łaski książęcej mnie
 6  I,17|   Oskierko - bo listy hetmańskie zabrał, a kto wie, co tam w nich
 7  I,26|       równąż powolnością i uwagą zabrał się do obmywania twarzy
 8 II,2 |        tu chcecie?~Tu sam Kmicic zabrał głos:~- Jakeśmy przyjechali,
 9 II,6 | sposobami, jego wyboru dopuścić, zabrał głos:~- Jako żywo! wolno
10 II,11|       światło słoneczne w siebie zabrał. Cała kraina leżała u jego
11 II,15|          chwili dopiero Sadowski zabrał głos:~- Wasza dostojność
12 II,19|          Wtem Wrzeszczowicz głos zabrał i mówił z wolna i dobitnie:~-
13 II,34|         i te, które wasza miłość zabrał wtedy, gdyśmy to skarbczyk
14 II,34|           że to od pana Sapiehy, zabrał się do czytania. Jakoż złą
15 II,36|         szlachcica, który Anusię zabrał, i mogę cię upewnić, że
16 III,7|      ucztujących.~Wówczas Kmicic zabrał swoich gości między Tatarów.