Tom, Rozdzial

 1  I,10 |       otworzyły się z trzaskiem i wypadł z nich pan Władysław Skoraszewski.~
 2  I,12 |      Szweda! na Szweda!~Po chwili wypadł z sieni pan Korf, wojewoda
 3  I,26 |          roztrącił ich jak burza, wypadł z majdanu na drogę i pomknął
 4 II,1  |           się i chwyciwszy szablę wypadł przed sień.~- Co tam? -
 5 II,5  |      stało?~Lecz pan Wołodyjowski wypadł tymczasem ż izby, chcąc
 6 II,11 |         przybyciem do Częstochowy wypadł panu Andrzejowi w Kruszynie,
 7 II,11 |        widocznie go oczekiwał, bo wypadł pospiesznie z karczmy. Kmicic
 8 III,6 |        pierwszej chwili spotkania wypadł z pistoletami w ręku i szpadą
 9 III,9 |       porwał, ale brat jej, który wypadł wujem jej potomstwu, był
10 III,11|           następnie tłum oficerów wypadł na majdan nawołując na pachołków,
11 III,12|       tylko odparł piechotę, lecz wypadł za nią i gnał aż do Krakowskiej
12 III,13|       tylko odparł piechotę, lecz wypadł za nią i gnał aż do Krakowskiej
13 III,14|      Sakowicza, bo był tego czasu wypadł z łaski za to, że małżeństwo
14 III,18| zdumionego szlachcica z objęcia i wypadł z komnaty.~- Dla Boga! -
15 III,18|          drogę do drzwi otworzyć, wypadł bez kapelusza z komnaty.~-
16 III,19|          miecznikowi głosu i list wypadł mu z rąk na podłogę; przez