Tom, Rozdzial

 1  I,1  |        pan Andrzej ! Tu Oleńce wydało się, że widzi jak na jawie
 2  I,3  |        dziewczętach. Gdyby się wydało, na was winę złożę. Czeladzi
 3 II,3  |    tedy najprawdopodobniejszym wydało mu się przypuszczenie, że
 4 II,5  | tabunku, przecie mi się to nie wydało, bo to i osoba inna, i fantazja
 5 II,5  |      uwierzyli, ale że się już wydało, od kogo wiadomość, tedy
 6 II,10 | starostę, bo milczenie jeszcze wydało mu się straszniejsze.~Starosta,
 7 II,11 |   ciemnościach.~Panu Kmicicowi wydało się, że Oleńka i ojczyzna
 8 II,18 |   drgnął na dźwięk tego głosu. Wydało mu się że go zna.~- Wolimy
 9 II,22 |       i doświadczonego biskupa wydało się najsłuszniejsze; uchwalono
10 II,22 |     inni, co mu się najlepszym wydało. Nie, nie! Szczerość patrzy
11 II,24 |      nadzwyczajnego. Patrzącym wydało się, że same góry przychodzą
12 II,29 |        wtedy najście szwedzkie wydało mu się nie najściem, ale
13 III,10|       na się ponuro, bo im się wydało, że szczęście Rzeczypospolitej
14 III,19|       szyi szarpnął... Za czym wydało mi się, że owe iskry, wedle
15 III,23|    rzece nie masz, tedy mi się wydało, że mnie anieli niebiescy
16 III,30|      spłonęła, bo w tej chwili wydało mu się, że hetmana w sobie