Tom, Rozdzial

 1  I,14 |   czasy takich klęsk i takiego upadku, że zwykłymi sposoby już
 2 II,9  |        musiała udawać radość z upadku Krakowa i klęski pana Czarnieckiego.~
 3 II,9  |     nigdy nie wydźwignie się z upadku.~"To już nie wojna nieszczęśliwa -
 4 II,22 |        kto, pytam, może z tego upadku nas ratować, kto dawny blask
 5 II,27 |      zechce czasy owe za czasy upadku staropolskiej cnoty uważać,
 6 II,27 |    tymi, którzy tę ojczyznę do upadku przywiedli, bo w tej chwili
 7 II,32 |   także do Lwowa doniesienia o upadku Tykocina i rozweseliły umysły.
 8 II,37 |     takiego położenia, takiego upadku, takiej słabości, z której
 9 II,38 |     takiego położenia, takiego upadku, takiej słabości, z której
10 III,9 |     siebie przyjmuje.~Wieści o upadku Malborga, o Szteinbokowej
11 III,11|           Świętego by Sapio do upadku przywiódł - tłumaczył się
12 III,12|  granice Rzeczypospolitej i do upadku ją pod Ujściem przywiódł.
13 III,13|  granice Rzeczypospolitej i do upadku ją pod Ujściem przywiódł.
14 III,16|   mocno i odrzekł:~- Przyczyną upadku i śmierci księcia wojewody
15 III,30| zasługi niemałe. Oto powstał z upadku, z grzechu i poszedł pokutować
16 III,31| nieszczęścia, w chwili klęsk i upadku na tę ojczyznę nastawali,