Tom, Rozdzial

 1  I,5  |              głowie i nagle krzyknął tak strasznie, że aż szyby zadrgały w
 2  I,5  |               nad nami!~Oleńka krzyknęła strasznie, po czym wyskoczyła z łóżka
 3  I,10 |                jego ręką, wyglądał teraz strasznie. Oczy miał czerwone, wzrok
 4 II,4  |             chmurny jak noc. I gryzł się strasznie, że tych ludzi musiał pobić,
 5 II,13 |            poczęły grać długo, żałośnie, strasznie. Zerwali się wszyscy ze
 6 II,13 |                  mowę rozumiem... bluźni strasznie!... Nie wytrzymam! I zniżył
 7 II,15 |                  Oba spać nie możemy, bo strasznie nam Szwedzi pachną. Ten
 8 II,15 |              Uczestnicy zaś chełpili się strasznie, wysławiając swoje męstwo
 9 II,16 |                 począł czytać.~Lecz wnet strasznie zmieniła się twarz jego:
10 II,16 |               wisieć będą!~Inni bluźnili strasznie przeciwko Bogarodzicy i
11 III,6 |                 lepszego rozmachu i ciął strasznie; rękę wraz z łopatką jednym
12 III,21| niebezpieczeństwo, lud bowiem prosty tak strasznie był na cudzoziemców zawzięty,
13 III,26|           powietrze, na koniec zgrzytnął strasznie zębami i rzuciwszy się na
14 III,27|              ostatni wyglądali po prostu strasznie, z nożami w ręku i ubroczonymi
15 III,28|                  ręce.~Tak wojna deptała strasznie te okolice, takie były skutki
16 III,29|           milczeniu.~- Spostponował mnie strasznie! Ale dobrze mi tak za moją