Tom, Rozdzial

 1  I,7  |          dobrodziko?~Panna Terka silniej zesznurowała buzię i odśpiewała
 2  I,11 |       Jaremka, począł go jeszcze silniej ciągnąć za cholewę, tupać
 3  I,15 | Wołodyjowski, chwyciwszy jeszcze silniej za kratę, wciągnął się cały
 4  I,20 |      wstydu za swego wodza coraz silniej oblewał czoło.~Nagle zmiął
 5 II,15 |          oczach, drżała mu coraz silniej; na koniec zwrócił się do
 6 II,23 | rozświeciły mu twarz, że oblicze silniej jeszcze od słów go broniło.~-
 7 II,23 |          Kmicic pociskając nieco silniej gardło rajtara.~- Może są
 8 II,24 |         Kazimierz wsparł jeszcze silniej rumaka ostrogami i zamiast
 9 II,24 |       ich w tył i spychali coraz silniej i szybciej.~Wtem koń Kmicica
10 II,28 |     strony północnej i dął coraz silniej, wył, huczał, niosąc ze
11 III,4 |          boki nacierały ją coraz silniej, nie mogąc jej wprawdzie
12 III,6 |           Pod Leżajskiem jeszcze silniej nastąpił pan Czarniecki.
13 III,6 |       nią spojrzał i walił coraz silniej konia, który począł wreszcie
14 III,11|       Kmicic pocisnął go jeszcze silniej.~- A... Billewiczówna...
15 III,15|      więcej, rozlegały się coraz silniej, rozbiegały się coraz szerzej
16 III,27|   knechtowie pruscy osadzili się silniej na nogach i wytężyli ręce