Tom, Rozdzial

 1  I,1  |           każdym jest kondemnatka. Siedzą teraz w Lubiczu, bo co miałem
 2  I,1  |           o co spierać, niech jeno siedzą spokojnie i nie wtrącają
 3  I,4  |            głos Rekucia:~- Sikorki siedzą wedle gruby!~- A prawda! -
 4  I,7  |         kolumny. Po jednej stronie siedzą ci, co chcą się dziwować,
 5  I,12 |            tacy, którzy całe życie siedzą.~- Dziwno mi to, że piorun
 6 II,2  |         jako czarnuszka, pod skórą siedzą. To waszej miłości już zostanie.
 7 II,3  |            póki jeszcze na karkach siedzą.~- Wszyscy Święci Pańscy!...
 8 II,5  |            spokojnie w Rzędzianach siedzą, żadnej dyferencji już nie
 9 II,23 |          to umyślne? Jeśli Szwedzi siedzą przyczajeni w Żywcu? Jeśli
10 II,37 |            mi Bóg miły! - rzekł. - Siedzą sobie tam z siostrą za zamojskimi
11 II,38 |            mi Bóg miły! - rzekł. - Siedzą sobie tam z siostrą za zamojskimi
12 III,5 | pierwszyzna... Inni na starostwach siedzą i słoniną jako parsiuki
13 III,8 |       teraz mają ten klin; niechże siedzą zdrowi albo znów do Jarosławia
14 III,24|            dla jenerałów obmyślił? Siedzą teraz na chlebie i wodzie
15 III,25|            dla jenerałów obmyślił? Siedzą teraz na chlebie i wodzie
16 III,29|       uciekającymi, lecz tamci już siedzą na ich karkach, tną, sieką,