Tom, Rozdzial

 1  I,10 |         gawędzić tak głośno, że rozkazów oficerów nikt dosłyszeć
 2  I,10 |       wzrastało z każdą chwilą; rozkazów nikt nie słuchał. Wojewodowie
 3  I,12 | polecamy wierności waszej pilne rozkazów spełnienie i oczekujemy
 4  I,20 |        tym nieszczęśniku jakich rozkazów hetmańskich? Pamiętacie,
 5 II,5  |        śmieli uczynić nie mając rozkazów, bo się Szweda boją i odpowiedzialności
 6 II,15 |       ani słowa. Lecz nie wydał rozkazów wstrzymujących walkę. Postanowił
 7 II,16 |  zapędził się zbyt daleko. Lecz rozkazów nie cofnął i tego samego
 8 II,16 |      jakby hasło, bo naraz, bez rozkazów, a nawet wbrew im, zagrały
 9 II,27 |   panowie hetmani pilno czekają rozkazów waszej królewskiej mości,
10 II,28 |        ja nie chcę słuchać tych rozkazów, co czynię nie z żadnej
11 II,29 |      lekceważeniem słuchał jego rozkazów i wolę jego śmiał naginać
12 II,39 |      pułkowników:~- Wedle moich rozkazów, wszyscy powinni być do
13 III,16|         dworzanina słuchającego rozkazów ukochanej królewny.~- Wśród
14 III,19|        powyprawiane wedle moich rozkazów?~- Rajtarie wyszły już do
15 III,20|         żołdak, pilnujący ślepo rozkazów, i niepodobna było go przejednać.~
16 III,28|         miał czasu wydać nowych rozkazów. Powstańcy uważali całą