Tom, Rozdzial

 1  I,19 | familianta, aby się król jegomość przekonał, że nie wszystka szlachta
 2  I,21 |         ojczyzny rzucał; ale czas przekonał go, że tak było w istocie,
 3  I,23 |       mnie służy. Jużem cię o tym przekonał. Przypomnij sobie także,
 4  I,25 |          na dobre.~Na drugi dzień przekonał się, że uczynił nie tylko
 5  I,26 |    książęca mość, co się stało?~- Przekonał młodzika! - rzekł Bogusław.~-
 6  I,26 |        jest strzaskana.~Po chwili przekonał się, że nie, i odsapnął
 7 II,9  |        tylko pociecha została, iż przekonał się, że byle gdziekolwiek
 8 II,16 |     wskutek nich Miller stanowczo przekonał się, że zakonnicy w ostatnim
 9 II,23 |         naprzód do Żywca ruszył i przekonał się, czyli to prawda, co
10 II,23 |          Tyzenhauz - ale gdym się przekonał, żeś zacny człowiek i króla
11 II,26 |           Stokroć mędrszego byłby przekonał, a cóż dopiero mnie, prostaka,
12 II,35 |      wdawszy się z nim w rozmowę, przekonał się pan Andrzej, że książę
13 II,35 |           urodzenia należał.~Lecz przekonał się także przy pierwszym
14 II,36 |      przejrzawszy go pod światło, przekonał się, że w środku jest czysty
15 II,36 |          jeździe, to byś mnie nie przekonał o zasadzce i dziewkę zaraz
16 III,18|          żebyś się jeszcze lepiej przekonał, toć powtórzę cum omnibus