Tom, Rozdzial

 1 II,10 |      Andrzej, który nawrócić się pragnie!... Ja mam także swoją Oleńkę
 2 II,16 |     widząc, że Miller gorąco ich pragnie i za wszelki pozór chwyta.
 3 II,16 |        dobrze, skoro tak chciwie pragnie kończyć.~Poczęły więc płynąć
 4 II,16 |        mu odpowiedzieć, że zakon pragnie układów, ale nie może wierzyć
 5 II,17 |      klasztoru od kup swawolnych pragnie wprowadzić doń swą załogę.~
 6 II,19 |        która od dawna poddać się pragnie, i tylko nasza niemoc z
 7 II,27 |   Krzysztoporski z Częstochowy i pragnie się waszej królewskiej mości
 8 II,40 |    rozlewu krwi chrześcijańskiej pragnie w spokoju do Prus odejść,
 9 III,3 | oznajmieniem, iż pan Jan Sapieha pragnie w imieniu króla szwedzkiego
10 III,3 |     potężny z potężnym traktować pragnie.~Tu jenerał Forgell skłonił
11 III,6 |      własnym życiu zdesperował i pragnie tylko pomścić śmierć swoją.~
12 III,11|        się, że nieprzyjaciel jej pragnie.~Tymczasem Wołodyjowski
13 III,16|          oficer - że książę nasz pragnie należeć do rozbioru tej
14 III,17|          oznajmieniem, iż książę pragnie się z nimi widzieć. Trzeba
15 III,27|   zostały zagarnięte przez ordę, pragnie wyjść z warownego obozu
16 III,32| Ewangelii ku tłumom, na znak, że pragnie coś powiedzieć.~Więc uczyniło