Tom, Rozdzial
1 I,2 | Wszyscy zwrócili uwagę na potężną czaszkę łosią wiszącą wprost
2 I,12 | środku kraty wznosiła się potężna brama murowana, na niej
3 I,13 | Radziwiłł podniósł swoją potężną głowę i błyskawice gniewu
4 II,15 | żelaza i ognia, że niejedna potężna twierdza z popiołem i dymem
5 II,20 | łatwości, z jaką zajęli potężną Rzeczpospolitę, nie mogli
6 II,27 | i pocztami. A jako rzeka potężna, płynąc przez kraj, wszystkie
7 II,30 | obfity topi śniegi, tak potężna nadzieja stopiła zwątpienie.
8 II,31 | obfity topi śniegi, tak potężna nadzieja stopiła zwątpienie.
9 II,33 | wypłowiałą i za ciasną na jego potężną figurę szubę, wytartymi
10 III,2 | Zamość, gdyby bowiem ową potężną twierdzę zdołał zająć, zyskałby
11 III,3 | Tymczasem znalazł twierdzę potężną, przypominającą duńskie
12 III,3 | że pan Paweł Sapieha z potężną armią litewską idzie z północy,
13 III,11| drugą, jak rzeka migotliwa a potężna, bo przecie dwanaście tysięcy
14 III,11| szwedzcy zmienili Warszawę w potężną twierdzę. Za murami siedziało
15 III,15| bernardyńskiej, zmienionych na potężną twierdzę, przyjęła rzęsistym
16 III,18| położywszy jej na ustach swą dłoń potężną.~- Cicho, krzywa kądziołko!
|