Tom, Rozdzial

 1  I,10 |   opatrzą i nagrodzą... Znam ja Polaków i wiem, że gotowi na wszystko,
 2  I,10 |        wam wojować? Macie teraz Polaków!~- Dawajcie ich sam!...
 3 II,8  |     drogi! Toż ja go pierwszy z Polaków odprowadzałem, gdy go z
 4 II,11 |         ode mnie wymagać niż od Polaków samych? Gdzie są dziś Polacy?
 5 II,15 |  odmiana. Jeszcze wy nie znacie Polaków, poznacie ich później.~-
 6 II,16 |      nie strzelił, ale na widok Polaków zdrajców wnętrzności się
 7 II,16 |       uderzyć na te dwa tysiące Polaków, którzy są w naszym obozie,
 8 II,16 |       wzdrygała, szczególnie na Polaków Szwedom służących; jednakże
 9 II,19 |      tego uczynku na wszystkich Polaków, a między innymi i na mnie,
10 II,19 | pajęczej, nad głowami Szwedów i Polaków. Ci ostatni poczęli się
11 II,41 |      weszło kilkunastu dworzan, Polaków i cudzoziemców. Za nimi
12 II,42 |       wychynie. Książę Bogusław Polaków jako świadków twej hańby
13 III,6 |      zaciekłość opanowała serca Polaków i Szwedów. Walczono złamkami
14 III,15|    łoskotem, pokrywając gruzami Polaków i Szwedów. Lecz Mazury szli
15 III,21| cudzoziemiec, waloru, który dla Polaków ma to miejsce, nawet nie
16 III,22|        wyprowadził z pogromu.~Z Polaków nie wróciła, prócz Sakowicza,