Tom, Rozdzial

 1  I,8  |    oczy wbijał lub je w niebo podnosił; to znów szedł dalej, aż
 2  I,17 |     ludźmi jak odyniec psami, podnosił się znów i nie dawał za
 3  I,21 |       z karku i już, już ręce podnosił, aby na służbę zaklaskać.
 4 II,1  |   Tędy, bo tam zdrada!~Soroka podnosił się na tapczanie i słuchał,
 5 II,1  |      drzemać, jeno wachmistrz podnosił czasem głowę i nasłuchiwał
 6 II,14 | niepamiętny; celował, zniżał, podnosił, wreszcie krzyczał: "Ognia!" -
 7 II,15 |       ją kto na linie do góry podnosił i zniżał. Celuj tu do takiej
 8 II,17 |      się modlić. Ale niepokój podnosił włosy na głowie dwom rycerzom
 9 II,23 |     rajtara, który jednak nie podnosił się z ziemi.~- Pytaj go,
10 II,27 |  upadł naród, tym wyżej teraz podnosił głowę, przeradzał się, ducha
11 II,29 |      gdy o tym myślał. Bo gdy podnosił rękę na ojczyznę, sam sobie
12 III,1 |        a piechoty z prezydiów podnosił i szedł razem z wichrem,
13 III,9 |  piorun w oczach. Wiatr silny podnosił mu burkę na ramionach na
14 III,12|   środka, słuchał zeznań i aż podnosił się na ławie, gdy w badaniach
15 III,13|   środka, słuchał zeznań i aż podnosił się na ławie, gdy w badaniach
16 III,15|   tysiące słuchały go i gniew podnosił szlachcie włosy na czuprynach,