Tom, Rozdzial

 1  I,13 |          wodzie brodzący i z morza największe ciągnący intraty, nurkowie
 2  I,25 |           darmo oddam.~- To byłoby największe dziwo, żeby się z puszczonymi
 3 II,8  |        jego trzewików świeciły dwa największe, tak wielkie jak laskowe
 4 II,9  |           groźnych wieści, które w największe głębie puszczańskie zaleciały,
 5 II,15 |           żołniersku, ozwał się:~- Największe działo nam rozbito! Czy
 6 II,15 | Wittenberga?~- Wiem, wyślę i ja po największe kolubryny. Jeśli ich nie
 7 II,15 | stanowiskach zaś szwedzkich trwało największe zamięszanie. Nieprzyjaciel
 8 II,17 |    puszkarzy.~- Cud! Cud!~- Działo największe pękło! - Ta kolubryna.~-
 9 II,19 |          nie wynagrodzoną. Było to największe działo w całej artylerii
10 II,32 |           tego hultaja oczyści niż największe moje przysięgi!~- I głos
11 II,37 |            którą siły polskie były największe. Pracowano więc w owych
12 II,38 |            którą siły polskie były największe. Pracowano więc w owych
13 III,1 |          on już minął Warszawę i w największe płomienie pożaru się rzucił.
14 III,1 |           Czarnieckiego, na którym największe nadzieje Jana Kazimierza
15 III,1 |     ichmościowie czoła, bo to jest największe zwycięstwo, jakiem od roku
16 III,32| niebezpieczeństwem zdrowia i życia największe działo burzące prochami