Tom, Rozdzial

 1  I,5  |           oblała całą okolicę. Jedno morze ognia szalało nad olbrzymim
 2  I,7  |                   z diabłami. Czasem morze niezmierne, na nim okręty
 3  I,10 |            wzburzał się, uciszał jak morze wichrem smagane, gdy pospolite
 4  I,17 |              Kowalski z Anglii~przez morze do Polski przyjechał, i
 5 II,10 |              ci pokażę, któren ląd i morze zakłóci i prostych zasmuci...
 6 II,14 |       zdawała się trząść w posadach. Morze dymu rozciągnęło się nad
 7 II,17 |      usiłowania. Ilekroć wiatr zwiał morze dymów, klasztor ukazywał
 8 II,19 |         wesele, w szczęśliwość, jako morze bez granic. Tam Jezus Chrystus
 9 II,28 |             za niego już poszła i za morze ją wywiózł...~- Nie powiadaj
10 II,32 |            nieboże,~Lepiej zmykaj za morze~Jak zając!~ ~Bo gdy sypną
11 II,34 |          Septentrionów albo nawet za morze do Szwecji schronił, pójdę
12 II,42 |            rogach, a w godzinę jedno morze płomieni rozlało się tak
13 III,1 |        naokół niego tak szeroko, jak morze rozlewa się naokół zabłąkanego
14 III,3 |           wyglądała w nocy jak jedno morze ognia, lecz pan starosta
15 III,9 | nieprzyjaciel zastawił i drwi z nas! Morze przepłynął na pognębienie
16 III,23|        waćpan i beze mnie do Prus za morze wyjechał. ~Starostę ubodły