Tom, Rozdzial

 1  I,2  |      nieboskie stworzenia!~- Moi mili barankowie - odpowiedział
 2  I,3  |     pewnego dnia rzekł im:~- Moi mili barankowie, pojedziecie
 3  I,3  |   skoczył do towarzyszy.~- A co, mili barankowie? nie księżna?...
 4  I,4  |         Kokosiński rzekł:~- Cóż, mili barankowie?~- A cóż?~- Dobrze
 5  I,4  |          rzekł Kokosiński. - Moi mili barankowie, potrzeba nam
 6  I,4  |         sobie partię, towarzysze mili, i niech nas wszystkie trybunały
 7  I,12 |      takich rycerzy. Siadajcież, mili goście. Który z waszmościów
 8  I,24 |     takowe zgryzoty. W pierwszej mili już mi się stało lżej, a
 9 II,41 |       jazdę, która uszedłszy pół mili, nie śmiała ani wracać nazad,
10 III,1 | Końskowolę, Markuszew i Garbów w mili od głównej siły. Gdyby tak
11 III,4 |          bór gęsty.~Ujechali pół mili - nic! Cisza wkoło, głębiny
12 III,6 |  Szandarowskim nie dalej jak pół mili za Szwedami. Pan Szandarowski
13 III,7 |          dlatego, by mi ją o pół mili za Zamościem odjąć i w jakiej
14 III,11|         czas słychać było na pół mili drogi powtarzane ustawicznie
15 III,21|         nie frasujcie się i tak, mili państwo, bo albo on już
16 III,27|       Byli już nie dalej jak pół mili niemieckiej od Prostek.~