Tom, Rozdzial

 1  I,1  |        leci.~- Dobranoc, królowo miła - mówił - śpij smaczno,
 2  I,5  |      niewiasta słaba, przecie mi miła cześć imienia może więcej
 3  I,7  |         bo czas, wielki czas, za miłą ojczyznę się upomnieć i
 4  I,11 |      wiciami dobrowolnie stanie, miłą panu rzecz uczyni. Z większą
 5  I,12 |         okrutną i każda pomoc mu miła... Kogoż więc może w takiej
 6  I,13 |         to nie Oleńka, to nie ta miła i najmilejsza. Wzrok leci
 7  I,13 |        oczach - to Oleńka, to ta miła i najmilejsza...~Kapela
 8 II,1  |    chłopie! Żywo! jeśli ci skóra miła.~Smolarz nie odrzekł nic.
 9 II,6  |    wierzy, komu cnota i ojczyzna miła!~Kilka tysięcy szabel zabłysło
10 II,25 |         się do pana uśmiechać.~- Miła ojczyzno! - rzekł król -
11 III,2 |        synów nie ma. Temu korona miła, kto potomstwu przekazać
12 III,7 |       Rzeczpospolita, raduje się miła ojczyzna, gdy tacy jej synowie
13 III,9 |        komu wiara! komu ojczyzna miła! za mną!~I ścisnąwszy konia
14 III,24|          stoją, nasz król, nasza miła ojczyzna, nasze wojska mogą
15 III,25|          stoją, nasz król, nasza miła ojczyzna, nasze wojska mogą
16 III,26| heretycka, więc nawet sądził, że miłą rzecz Bogu, a zwłaszcza