Tom, Rozdzial

 1  I,3  |          że cnotliwa krew w tych laudańskich. Ale żeby ci prawdę, Kokoszko,
 2  I,7  |         pan hetman odesłał część laudańskich do domu, to i siły teraz
 3  I,7  |       nie było odpowiedzi. Serca laudańskich biły niespokojnie.~- Na
 4  I,7  |        pan Wołodyjowski na czele laudańskich ku zaściankom. Słońce już
 5  I,17 |        spodziewam, bo w chorągwi laudańskich ludzi najwięcej, a ci mnie
 6  I,17 |    zostały przerwane przez ludzi laudańskich, którzy biegli jeden przez
 7  I,17 |         pan Szczyt z rozkazem do laudańskich, by do Kiejdan szli, i z
 8  I,18 |        ku niemu.~Pierwszy szereg laudańskich ludzi wjeżdżał już w koło
 9  I,18 | Stankiewicz mając pod sobą część laudańskich i wszystkich dragonów Kowalskiego.~
10 II,26 |   więzienia się wydobył i swoich laudańskich ludzi na Podlasie cudem
11 II,33 |         za miastem, bo okrutna w laudańskich przeciwko niemu zawziętość,
12 III,11|       jako bywalec, uczył swoich laudańskich, oni zaś słuchali go pilnie,
13 III,15|         pomieszał się z krzykiem laudańskich, lecz jeźdźcy pierwej dopadli
14 III,31|        zwłaszcza na Żmudzi.~Ci z laudańskich, którzy swego czasu poszli
15 III,31|         Wołodyjowski odprowadził laudańskich, bo się chce z dawnym przyjacielem
16 III,32|  Wreszcie ukazał się huf zbrojny laudańskich, otaczających skarbniczek,