Tom, Rozdzial

 1  I,7  |     chrapliwe słowa wyszły mu z gardzieli przez zaciśnęte usta:~-
 2  I,21 |        mu na wierzch głowy, a z gardzieli wydobył się chrapliwy ryk,
 3  I,22 |       kilkadziesiąt zachrypłych gardzieli ryknęło naraz:~- Życzym
 4  I,23 |         mu powietrza zabrakło w gardzieli.~Po chwili uspokoił się
 5  I,26 |       pókim żyw, póki mi tchu w gardzieli stanie, więcej do niej nie
 6 II,1  |         mi pary w gębie, tchu w gardzieli i żywota na świecie! Tak
 7 II,6  |        wrzeszczało coraz więcej gardzieli.~- Na szable opornych!... -
 8 II,18 | nieludzki głos wydobył mu się z gardzieli, podobny do piania zarzynanego
 9 II,24 |       się z miejsca, gdy zakręt gardzieli, o sto kroków przed nimi
10 III,6 |       urywał mu się co chwila w gardzieli.~- Sam król był... nie wiem...
11 III,15|   powietrza! wody!"~Nagle setki gardzieli poczynają ryczeć:~- Białą
12 III,15|        Zagłoba! - ryczą tysiące gardzieli.~Lecz straszliwy Zagłoba
13 III,15|    słońcu, czterdzieści tysięcy gardzieli poczęło ryczeć: "Śmierć
14 III,19|      tym przyłożyłem jej nóż do gardzieli i imaginuj sobie wasza książęca
15 III,27|       powietrzu i sześć tysięcy gardzieli krzyknęło:~- Jezus, Maria!~-
16 III,27|        sztych trzymałem mu przy gardzieli, a wówczas wiesz, co mi