Tom, Rozdzial

 1  I,2  |        Kulwiec, jak się wydaje.~- Ciężka nasza dola ! - piszczał
 2  I,10 |        pomiędzy obawą a nadzieją, ciężka niepewność przygniatała
 3  I,20 | wyprowadzić za wieś i kulą w łeb!~Ciężka ręka Butryma spoczęła na
 4  I,22 |    ROZDZIAŁ 22~Miecznik rosieński ciężką miał przeprawę z panną Aleksandrą,
 5 II,2  |          jeśli nie służbą jakowąś ciężką i niezmierną, a uczciwą
 6 II,19 |           zapytał.~Nastała bardzo ciężka chwila. Wszyscy obecni nie
 7 II,19 |        Wrzeszczowicza:~- Niejedną ciężką, cięższą niż kiedykolwiek
 8 II,26 |        czy mnie i czyściec minie. Ciężka to rzecz z jakie sto lat
 9 II,42 |            zacną ma rajtarię, ale ciężką. Nie będzie z niej na dzisiejsze
10 III,6 |         Roch Kowalski położył swą ciężką rękę na ramieniu pachołka.~-
11 III,8 |            bo nie tylko rękę miał ciężką, ale dowcip jakoby z ołowiu,
12 III,12|          że Hassling, zapadłszy w ciężką chorobę, od kilku tygodni
13 III,13|          że Hassling, zapadłszy w ciężką chorobę, od kilku tygodni
14 III,21|           wiosennych, które naszą ciężką jazdę do ziemi przykuły.
15 III,27|      końcem szabli, nie była zbyt ciężką.~Pan Wołodyjowski nie mógł
16 III,31|    negować! - odrzekł miecznik. - Ciężka prawda, ale zawsze prawda!