Tom, Rozdzial

 1  I,7  |   Wołodyjowski - będzie prędzej. Chodź wasze! Konie, słyszę, już
 2  I,13 |          Andrzej głos hetmana:~- Chodź za mną!~Kmicic zbudził się
 3 II,1  |         Weź, chłopie, latarnię i chodź ze mną.~- Chyba łuczywem
 4 II,1  |        Tego my sami nie wiemy.~- Chodź za mną! - rzekł pan Andrzej.~
 5 II,2  |        was stąd jak jaźwców!~- A chodź! Patrz jeno, byś się tym
 6 II,2  |         naszej chaty wleźli?~- A chodź no sam! Nie będziesz z chaszczów
 7 II,16 |          tych, co cię tak nazwą! Chodź do naszej kompanii... Ja,
 8 II,16 | uczyniłem? Nie będziesz żałował! Chodź do nas. Jeśli ci dziś za
 9 II,18 |        zbliżył się do Kmicica.~- Chodź, robaczku, ze mną, chodź,
10 II,18 |         Chodź, robaczku, ze mną, chodź, przesławny żołnierzyku...
11 II,18 |     harda duszyczko... Tymczasem chodź.~Oficerowie zostali w izbie,
12 II,21 |    pojedzie... Dziś niedziela... Chodź waść, staniesz wraz ze mną
13 II,21 |   przedstawię waćpana królowi... Chodź, chodź, bo nie ma czasu!~
14 II,21 |        waćpana królowi... Chodź, chodź, bo nie ma czasu!~To rzekłszy
15 II,32 |      Gorze mnie, gorze, gorze!~- Chodź waść, Charłamp lepszą ci
16 III,18|         Siedź tu spokojnie i nie chodź na górę, bo tam się wesele