Tom, Rozdzial

 1  I,10| korzystały...~Tu umilkł i słuchał chciwie szmeru szlacheckiego, jakby
 2  I,13|            tylko ją, i patrzy tak chciwie, jakby ją pierwszy raz widział.
 3  I,17|       widział; obejmował więc ich chciwie łakomymi oczyma, jakimi
 4  I,23|      Kmicic wpatrywał się w niego chciwie, bo mu się dusza wydzierała
 5 II,1 |     zasiedli do wieczerzy i jedli chciwie duszone mięsiwo wraz z bigosem,
 6 II,14|            Pan Kmicic jeść począł chciwie, podnosząc od czasu do czasu
 7 II,16|           dziać dobrze, skoro tak chciwie pragnie kończyć.~Poczęły
 8 II,17|      zwłaszcza że się będzie tlił chciwie, ale za mną mogą się w pogoń
 9 II,18|   gorzałki napije.~Kmicic chwycił chciwie manierkę, którą stary mu
10 II,19|          które poczęły dziobać je chciwie.~Wszyscy tłumaczyli pojawienie
11 II,20|       fortecy, słuchał tych nowin chciwie i o bólu własnym zapomniał,
12 II,22|          a królestwo słuchali ich chciwie i z radością, głównie królowa,
13 II,32|         Jan Kazimierz zaś słuchał chciwie, a gdy wreszcie doszedł
14 II,35|         część miasta. Nozdrza ich chciwie wciągały woń safianu, którego
15 II,35|     ogromne kupy na talerz i jadł chciwie, z mlaskaniem wargami, jak
16 II,41|      kubku, którą Soroka pił dość chciwie. Wypiwszy splunął, a że