Tom, Rozdzial
1 I,1 | się do rączki panienki i całować ją począł, a panienka nie
2 I,5 | prosić o zapomnienie, i całować te słodkie oczy, które łzami
3 I,12 | komnatach chodzić i w łokcie go całować, by im dał pokój. Ale książę,
4 I,24 | choć się opierała, począł całować jej oczy, usta, potem do
5 II,5 | począł po rękach pana Jana całować i powtarzać z rozrzewnieniem:~-
6 II,15 | zwłaszcza gdy w ręce chciały go całować, i ukazując na Kmicica mówił:~-
7 II,15 | nie baba! W ręce on się całować nie da, bo mu się jeszcze
8 II,17 | ramiona a ściskać się i całować, a winszować sobie, jakoby
9 II,23 | krzyżem w śnieg i począł całować tę ziemię tak ukochaną,
10 II,26 | chwycił go za głowę, począł całować w czoło i pocieszać:~- Jędrek!
11 II,28 | sobie w objęcia poczęli się całować i do piersi wzajem przyciskać,
12 II,33 | wnet poczęliśmy się w gębę całować. Prawda, że za moją przyczyną
13 III,21| ogromnych wąsach i począł całować zawzięcie, wreszcie zakrzyknął:~-
14 III,21| dzień patrzyli, brała ochota całować Billewiczówny nogi, Anusi
15 III,21| okręcać, Oleńkę po oczach całować, pana miecznika za wyloty
16 III,32| Jędruś! ran twoich niegodnam całować!~Ale w tej chwili wyczerpane
|