Tom, Rozdzial

 1  I,2  |              Zdrowie podkomorzego Billewicza!~- Głupi! - odparł Kmicic. -
 2  I,13 |       pana miecznika rosieńskiego Billewicza i rzekł:~- Dziękuję ci,
 3  I,13 |      duszy kochaną wnuczkę mojego Billewicza. Poznajeszże mnie? - Poznaję,
 4  I,16 | Pojedziesz zaprosić ode mnie pana Billewicza, miecznika rosieńskiego,
 5  I,16 |           mnie patrzyła. Teraz do Billewicza pojadę i sprowadzę ich tu
 6 III,18|            proszę ciebie, Tomasza Billewicza, miecznika rosieńskiego,
 7 III,18|        nie myślisz, żeby Sobek od Billewicza był lepszy? No?...~Tak mówiąc
 8 III,18|  chybotanie.~- Może dusza starego Billewicza przelatuje nad płomieniami.~-
 9 III,18|          jej testament pułkownika Billewicza zakazuje losem swym rozporządzać,
10 III,18|      książę, szerepetką nazywasz! Billewicza?~I miecznik za bok się pochwycił
11 III,20|  Taurogach zostającym, urodzonego Billewicza wraz z synowicą jako zakładników
12 III,28|        wysłał pod dowództwem Jura Billewicza piechotę, ażeby się przedzierała
13 III,28|         chłopów, bo jednego Jurka Billewicza, drugiego Brauna. Obaj mieli
14 III,28|  zaniechasz. Jestem w partii pana Billewicza, miecznika rosieńskiego,
15 III,29|     uderzenia na partię miecznika Billewicza.~Babinicz właśnie był gdzieś
16 III,29|           że dusze Brauna i Jurka Billewicza były dawno już na tamtym